Ongelukkige/onrustige baby? Ten einde raad ...

<p>Mijn zoontje wordt binnenkort 6 maand en wij zijn stilaan ten einde raad. Ik heb het gevoel niets goed te kunnen doen voor hem, ook al weet ik dat hij niets expres doet en vermoedelijk last heeft van iets.</p><p><br />De laatste dagen/weken zeurt hij de hele dag door, vaak nog geen 30min nadat hij wakker is, ook al heeft hij bvb. een goed dutje gehad. <br />Hij is snel verveeld, boos, overprikkeld, niets helpt op zo'n moment. <br />Fysiek contact troost hem niet, draagzak frustreert hem en maakt hem nog bozer. <br />Het is de hele dag zoeken naar dingen om hem af te leiden en continu naar de klok kijken wanneer hij terug in bed mag (overdag). Inslapen lukt gelukkig vlot, wel altijd mits een paar minuten gekrijs, maar hij wordt heel snel , te snel terug wakker. Dit is hetzelfde 's nachts.<br />Ik moet er ontelbaar veel uit en zou niet liever hebben om hem zelfs bij mij in bed te pakken... Maar hoe meer ik hem wil troosten en ik bij hem ben, hoe harder hij begint te krijsen. Dit is een verschrikkelijk gevoel want ik weet gewoon niet wat te doen. Dan moet ik hem laten liggen, omdat hij uiteindelijk uit zichzelf wel zal stilvallen, al snikkend..... <br /><br />De doorbroken nachten zijn vreselijk vermoeiend maar dat is mijn grootste zorg niet. Het gevoel hebben dat er iets scheelt en dat ik hem niet kan troosten, dàt is verschrikkelijk. <br />Uiteraard zijn we al vaak naar de dokter gegaan, vooral omdat we heel lang gesukkeld hebben met zijn voeding. Sinds hij Pepti krijgt (tegen KMA) is het iéts beter, maar nog niet voldoende. <br />Ook heeft hij sinds een paar weken letterlijk élke dag verhoogde temperatuur, voortdurend tussen 37,9 en 38,2. <br />Toen deze koorts-situatie begonnen is kwamen zijn eerste tandjes er door, maar die zijn nu al mooi gegroeid en de koorts blijft. <br />Het is ook sinds die koorts dat hij de hele dag door zeurt, dus dit speelt vermoedelijk een rol? <br />Daarvoor was hij al een moeilijke slaper en moeilijke eter, maar nu hij sinds een paar weken de hele dag door niet te pruimen is en vaker ook weent is het voor mij echt lastig geworden. Ik wil mijn kind kunnen helpen. </p><p><br />Zijn bloed is recent getrokken (ivm infecties of dergelijke), daar is niets aan te zien. De dokter zegt dat het misschien nog steeds KMA kan zijn en dat Pepti niet volstaat, dat we Nutramigen eens kunnen proberen. <br />Uiteraard gaan we dit nog een kans geven maar ik wil niet al mijn hoop weeral op een nieuwe melkvoeding richten. <br />Ook toont hij verder geen grote symptomen zoals uitslag of krijsen bij het drinken ofzo. <br />Zijn symptomen zijn slecht slapen, erg prikkelbaar zijn, gevoelige darmen, koorts, en fysiek met rust willen gelaten worden. </p><p>Wij zijn ten einde raad en ik wou vooral mijn verhaal eens kwijt. Misschien dat iemand hier wat van herkent of iemand tips heeft voor ons, die we nog niet hadden overwogen. </p><p>Alvast bedankt... </p><p> </p><p> </p><p> </p>
 
Zelf geen ervaring mee hoor, maar ik hoor wel veel positieve verhalen over een osteopaat! Kun je altijd eens langsgaan en kijken of ze iets kunnen ontdekken.
 
Wat ontzettend rot voor jullie, en de kleine. 

Mijn tip is om idd zeker naar een osteopaat te gaan! Je kunt er echt een heel ander kind voor terug krijgen. Zijn er met ons meisje van 8 maanden ook geweest. Elke keer was het drama op het aankleedkussen. Bleek wat knel te zitten bij dr nekje. Na 1 behandeling merkte we al een heel verschil. En maar 2 behandelingen nodig gehad. Weet niet waar je woont, maar Osteopaat Chris Vos in Amersfoort is een echte aanrader!
Sterkte en succes!
 
Hé leuke mama,
Wat moet dat ontzettend zwaar zijn voor jullie! Vreselijk om het gevoel te hebben dat je hem niet kan troosten en dat er meer aan de hand is. Ik wilde je vooral een hart onder de riem steken. Volgens mij doen jullie het hartstikke goed. Dat je al zo veel hebt laten uitzoeken en mensen laat mee denken is heel sterk. Voor je kindje ben je sowieso de beste mama! 


In het begin huilde ons zoontje ook veel. Wat mij toen hielp wat dit kenbaar maken aan de omgeving. Ik vond t moeilijk om toe te geven, had het idee dat het een roze wolk moest zijn. Ik heb toen veel steun ervaren. Familie en vrienden kwamen eten brengen, een uurtje wandelen met hem, oppassen.. Om ons wat rust te geven om bij te slapen. Je schrijft dat de doorbroken nachten niet je grootste zorg zijn, maar misschien helpt dit jullie ook (of jullie doen dit al)! 


liefs
 
Bedankt voor de erg lieve reacties! 

We zijn reeds tweemaal naar een osteopaat gegaan, maar dat was toen met de focus op darmkrampjes - waar hij dus inderdaad veel last van 'had'. 
Dat is veel beter geworden maar hij is er zeker nog gevoelig aan. 
Krijsen van de pijn door krampjes zit er gelukkig niet meer in. 

We gaan sowieso binnenkort nog eens naar een osteopaat gaan en eens het volledige verhaal vertellen. Hij is via een keizersnede op de wereld gekomen, wie weet heeft dat toch ook een rol gespeeld... 

Gelukkig kunnen we inderdaad nu en dan op familie en vrienden rekenen, zodat hij eens een middagje bij mijn ouders is bijvoorbeeld, maar de nachten blijven voor ons. In zijn toestand zou ik me er ook niet prettig bij voelen dat hij dan ergens anders is. 
En we steken het ook niet (meer) weg dat het soms zo lastig is, dat helpt inderdaad wel.

Nogmaals bedankt. Fingers crossed dat Nutramigen en osteopaat helpen, want dat zijn nog onze laatste opties vrees ik... 
 
Wat vreselijk naar voor hem en jullie..
Mijn dochter is net 6 maanden en we hebben ook enorm getobt met haar.. uiteindelijk bleek ze refluxziekte te hebben (zeeeeer zware reflux). Nu voeding uit Belgie via de kinderarts gekregen en sinds die dag is ze een ander kind en gaat het weer super goed. Bijzonder wat de juiste voeding kan doen. Wij waren ten einde raad, ze bleef maar spugen (met bloed erbij), uuuren huilen, ze viel enorm af en was s nachts élk uur wakker, we sliepen echt amper meer en zijn allebei een keer flauwgevallen midden in de nacht vanwege het slaapgebrek.
Ben je al doorgestuurd naar de kinderarts?? Dat heeft ons énorm geholpen!! 
Wat het zeuren/mopperen betreft, dat hoort ook wel een béétje bij de leeftijd. Mijn dochter is ook gauw mopperig en dat herken ik ook nog wel van mijn oudste dochter tussen de 5-9 maanden. Ze wilt terugrollen, zitten, kruipen enzo maar het lukt allemaal nog nét niet en dan zijn ze dus gauw verveeld en gefrustreerd.. Dat is helaas een lange periode waar je ook doorheen moet. Hier helpt het om veel de deur uit te gaan. Lekker wandelen en boodschappen doen tussen de slaapjes door, geen 4 uur achter elkaar binnen blijven, dat is gewoon lang voor zo'n kleintje.. ze hebben afleiding nodig op deze leeftijd, ze willen entertaind worden ;) 
Het is lastig om te bepalen wat door voeding ofzo komt en wat er 'gewoon bij hoort'. Ik wens je veel sterkte en geduld en hopelijk kom je wat verder! Het lijkt me vooral heel moeilijk om je kindje niet goed te kunnen troosten!
 
Terug
Bovenaan