Ongeplande keizersnede ervaring
- Onderwerp starter Twokids
- Startdatum
Vervelend dat je je er nog zo over voelt. Hoe graag je het ook anders had gewilt, je hebt een gezonde zoon! En dat is zoooo veel belangrijker!
Ik klaag niet over mijn bevalling, want ook ik was en zo eentje waarvan de totale bevalling maar 5 uur duurde.. Maar ik had zooo onwijs graag in bad bevallen! En omdat het dus zo snel ging en ik gelijk kon persen in het ziekenhuis is dit ook niet gelukt.. En ja zelfs daar kan je dan flink van balen.. Maar he! Ik heb een gezonde lieve gezellige zoon! Wat wil ik nog meer!!
Wie weet ooit bij een 2e lukt het wel, of niet.. We hebben het niet in de hand...
Ik klaag niet over mijn bevalling, want ook ik was en zo eentje waarvan de totale bevalling maar 5 uur duurde.. Maar ik had zooo onwijs graag in bad bevallen! En omdat het dus zo snel ging en ik gelijk kon persen in het ziekenhuis is dit ook niet gelukt.. En ja zelfs daar kan je dan flink van balen.. Maar he! Ik heb een gezonde lieve gezellige zoon! Wat wil ik nog meer!!
Wie weet ooit bij een 2e lukt het wel, of niet.. We hebben het niet in de hand...
Bij mijn eerste kreeg ik bij 39+5 tekenen van zwangerschapsvergiftiging en ben ik ingeleid. Na ongeveer 12 uur kwam ik niet verder dan 5cm (daar zat ik al zo'n 2-3 uur op). Daarop is besloten een keizersnede te doen, wel geen spoed maar er was net een operatiekamer klaar dus ging toch nog heel snel.
Daarna heeft de gynacoloog direct gezegd dat ik ervan uit moest gaan dat bij een eventuele 2e het weer een keizersnede zou worden, aangezien waarschijnlijk mijn bekken te klein waren.
2e was dus een geplande keizersnede. Bij allebei trouwens wel heel snel hersteld, 2e zo mogelijk nog eerder dan de 1e (bij 1e 3 nachten in het ziekenhuis, bij de 2e 2 nachten). Bij allebei stond ik na 6 weken weer op het volleybalveld. Ik denk dat het wel scheelt dat ik vanaf het begin gestart ben met flesvoeding, waardoor mijn lichaam ook volledig aan mijn herstel kon werken.
Ikzelf heb er verder geen moeite mee gehad. Ik ben zelf erg klein (1.50mtr) en heb denk ik onbewust altijd er al rekening mee gehouden dat het wellicht een keizersnede zou worden. Ik ken ook mensen die natuurlijk bevallen zijn en een jaar of langer hebben moeten herstellen, dus ik mag ook zeker niet klagen.
Daarna heeft de gynacoloog direct gezegd dat ik ervan uit moest gaan dat bij een eventuele 2e het weer een keizersnede zou worden, aangezien waarschijnlijk mijn bekken te klein waren.
2e was dus een geplande keizersnede. Bij allebei trouwens wel heel snel hersteld, 2e zo mogelijk nog eerder dan de 1e (bij 1e 3 nachten in het ziekenhuis, bij de 2e 2 nachten). Bij allebei stond ik na 6 weken weer op het volleybalveld. Ik denk dat het wel scheelt dat ik vanaf het begin gestart ben met flesvoeding, waardoor mijn lichaam ook volledig aan mijn herstel kon werken.
Ikzelf heb er verder geen moeite mee gehad. Ik ben zelf erg klein (1.50mtr) en heb denk ik onbewust altijd er al rekening mee gehouden dat het wellicht een keizersnede zou worden. Ik ken ook mensen die natuurlijk bevallen zijn en een jaar of langer hebben moeten herstellen, dus ik mag ook zeker niet klagen.
Hier nog eentje. na 34 weken zwangerschap kwamen ze er achter dat mijn dochtertje te klein was. Ik werd met 38 weken ingeleid. Zaterdag avond naar zh voor een ballon maandag ochtend me vliezen gebroken om 6 uur daarna weeenopwekkers gehad. Vanaf 11 uur ochtend weeenstormen gehad. Mijn dochtertje kon de opwekkers niet aan elke keer daalde haar hartslag. Dus moest minder sterk ingesteld worden. Daarna weer omhoog omdat ik geen ontsluiting kreeg. Vanaf 5 uur middag 5 cm ontsluiting daar bleef ik op hangen wou geen medicatie of ruggenprik. Toen om 9 uur nog steeds 5 cm en nog steeds weeenstormen en elke keer de hartslag van me dochtertje dat bijna stopte. Toen besloten toch een ruggenprik te nemen. Net de ruggenprik gekregen, met nog wel licht gevoel in me benen en kon de weeen nog wel voelen maar waren niet echt pijnlijk meer. Vervolgens werd er een ph waarde gedaan via hoofdje van me dochtertje om te kijken of haar zuurgraad nog goed was. Als dit niet zo was betekend het dat ze in nood is. Die was erg slecht. De gyn begon te roepen code rood code rood. Naar de OK en ik roepen nee geen keizersnede ik wil het zo doen. Maar dit ging natuurlijk niet dus al rennend vlogen ze met me naar de OK. Waar ik eerst nog een andere ruggenprik moest krijgen omdat die ik had niet voldoende was om niks te voelen. Die prikte ze 5x mis, ze stond op het punt me onder algehele narcose te brengen lukte de ruggenprik gelukkig toch. Die zat wel te hoog dus voelde tot me nek niets meer. Uiteindelijk is mijn dochtertje gelijk mee genomen zonder dat ik haar had gezien en eerst 5 min gereanimeerd. Ik wist niks hoe het met haar ging of ze überhaupt nog leefde en dan lig je daar terwijl je nog word dicht genaaid. Daarna direct naar neotalogie afd gebracht gezien die 'moeilijke' start zoals de artsen het noemen en een geboortegewicht van 1980 gram. ik heb haar toen na 3 uur voor het eerst gezien. Na een week naar huis omdat ze het wonder boven wonder super goed deed. Die zelfde avond weer terug omdat ik een infectie had aan de wond. Uiteindelijk nog 2 weken in het ziekenhuis gelegen. Wond opnieuw opgesneden zodat ze infectie eruit kon dit keer zonder verdoving en daarna uitgeknepen was heel erg pijnlijk. Die moest open blijven zodat alle troep eruit kon uiteindelijk 2 maanden lang elke dag moeten spoelen en dan weer een gaas in de wond moest van binnenuit Helen. Nu nog een ingevallen litteken in me buik. Ik had het heel graag op de natuurlijke manier gedaan ook. Ik hoop als ik het ooit nog aandurf voor een tweede het wel natuurlijk te doen.
Oh ik begrijp jullie allemaal heel goed! Bij mij was bij 16 weken zwangerschap al een hele grote kans dat het een geplande keizersnede ging worden, omdat mijn placenta voor de uitgang lag. Bij week 34 last van bloedingen gekregen en toen twee weken in het ziekenhuis gelegen. Met week 36 bleven de bloedingen komen en werd er ineens besloten dat mijn dochtertje al gehaald zou worden. M'n vriend was er nog net op tijd bij, hij kon meteen doorlopen naar de OK. De keizersnede zelf heb ik als prima ervaren (hallo ruggenprik en daarna morfine!) maar mijn vriend vond het best schokkend. Ons dochtertje moest eerst geholpen worden met de ademhaling want dat ging niet (goed). Uiteindelijk heb ik haar pas na 1 1/2 uur gezien.
Ik had uberhaupt geen keuze en ook al wist ik dat heel snel, toch vond/vind ik dat moeilijk. Met name zo rond de 7 maanden na de bevalling (ze is nu 8 maanden) had ik het er lastig mee. Potverdikke waar je voor "gemaakt bent" lukt niet! Bij de tweede mag ik zelf kiezen of ik een keizersnede wil of niet. Maar dan is de kans ook weer groter dat de placenta ervoor ligt.
Heel goed te begrijpen maar uiteindelijk kan je je er wel bij neerleggen
Ik had uberhaupt geen keuze en ook al wist ik dat heel snel, toch vond/vind ik dat moeilijk. Met name zo rond de 7 maanden na de bevalling (ze is nu 8 maanden) had ik het er lastig mee. Potverdikke waar je voor "gemaakt bent" lukt niet! Bij de tweede mag ik zelf kiezen of ik een keizersnede wil of niet. Maar dan is de kans ook weer groter dat de placenta ervoor ligt.
Heel goed te begrijpen maar uiteindelijk kan je je er wel bij neerleggen
Het is ook niet niets om zoiets mee te maken hoor, luister daarom naar jezelf en neem jezelf serieus hierin.
Ik heb bij al m'n bevallingen leuke en minder leuke momenten gehad maar mijn ervaring is dat je er met tijd dus anders naar leert kijken.
Ook ik had een spoedkeizersnee en een traumatische bevalling (bij onze 2e) en veel liever gehad dat het anders was geweest.. ik weet als geen ander wat voor nare gevolgen een keizersnee kan hebben, één van die gevolgen kan zijn dat de hechting tussen je kind en jou anders verloopt of gevolgen die invloed hebben op de gezondheid van je kind en jezelf.. Ondanks het feit dat ik vanaf het eerste uur na de keizersnee er 1000% voor ging en de show voor de buitenwereld doorging, heb ik emdr nodig gehad om me eroverheen te zetten, ben ook blij dat ik dit heb gedaan voordat onze 3e werd geboren, het heeft bij mij alle blokkades in m'n hoofd weggehaald waardoor ik zo ontzettend meer kon/kan genieten van het leven met onze kids. Het klinkt heel cliché maar het is gewoon zo dat je uiteindelijk toch wel ontzettend van geluk mag spreken dat je een gezond kind hebt.. en tuurlijk ben je geen gevoelloze robot, maar mijn tip is wel; blijf er aub niet te lang in hangen.
Ik kan geljkkig relativeren nu en terugkijken op de mooie kanten van die bevalling en ben ontzettend blij en dankbaar dat het goed is afgelopen voor ons. Ik heb hier wel hulp bij nodig gehad van de poppoli. Misschien kan je ook nadenken over hulp hierbij, als je merkt dat je er toch nog veel last van hebt. Al is het maar met een professional erover praten, die ziet de dingen toch anders en dat helpt enorm!
Geef het tijd en ga door met je leven, je zult zien dat tijd alle wonden heelt. Succes!!
Ik heb bij al m'n bevallingen leuke en minder leuke momenten gehad maar mijn ervaring is dat je er met tijd dus anders naar leert kijken.
Ook ik had een spoedkeizersnee en een traumatische bevalling (bij onze 2e) en veel liever gehad dat het anders was geweest.. ik weet als geen ander wat voor nare gevolgen een keizersnee kan hebben, één van die gevolgen kan zijn dat de hechting tussen je kind en jou anders verloopt of gevolgen die invloed hebben op de gezondheid van je kind en jezelf.. Ondanks het feit dat ik vanaf het eerste uur na de keizersnee er 1000% voor ging en de show voor de buitenwereld doorging, heb ik emdr nodig gehad om me eroverheen te zetten, ben ook blij dat ik dit heb gedaan voordat onze 3e werd geboren, het heeft bij mij alle blokkades in m'n hoofd weggehaald waardoor ik zo ontzettend meer kon/kan genieten van het leven met onze kids. Het klinkt heel cliché maar het is gewoon zo dat je uiteindelijk toch wel ontzettend van geluk mag spreken dat je een gezond kind hebt.. en tuurlijk ben je geen gevoelloze robot, maar mijn tip is wel; blijf er aub niet te lang in hangen.
Ik kan geljkkig relativeren nu en terugkijken op de mooie kanten van die bevalling en ben ontzettend blij en dankbaar dat het goed is afgelopen voor ons. Ik heb hier wel hulp bij nodig gehad van de poppoli. Misschien kan je ook nadenken over hulp hierbij, als je merkt dat je er toch nog veel last van hebt. Al is het maar met een professional erover praten, die ziet de dingen toch anders en dat helpt enorm!
Geef het tijd en ga door met je leven, je zult zien dat tijd alle wonden heelt. Succes!!
Hier geen ervaring met een keizersnede. Kan mij best voorstellen dat je er teleurgesteld over voelt. Hier moest ik bij de 1e aan weeenopwekkers en dus met de ambu naar t ziekenhuis. Had ook echt zwaar gevaald als dat wel een keizersnede geworden zou zijn hoor! Nr. 2 is nu 3 weken en die was ee binnen 2 uur en voordat de verloskundige er was! Een eerste bevalling zegt echt niets over hoe een eventueel volgende verloopt. Praat er over met anderen en geef jezelf tijd om het een plekje te geven!