Ook hier maar even over slapen.....

ik erger me helemaal niet en voel me ook niet aangesproken.
ons dochterje heeft tot3 mnd in een wiegje geslapen naast ons bed ik moest er ook niet aan denken haar meteen in haar eigen bedje te leggen je wilt je kindje zo dichtbij mogelijk hebben. das een natuurlijk iets.
echter heb k een x op tv gezien dat een vrouw tot 3 x toe haar kinderen verloor aan wiegendood door haar kinderen bij haar in bed te nemen. zelfs haar 2-ling waren beide dood nadat ze ze samen in bed had genomen. omdat de moeder vol ongeloof was dat dit haar tot 3x toe gebeurd was dacht zezelf dat er misschien iets mis was met de kindjes. naar onderzoek bleek echter dat ze toch waren gestorven door verstikking,waarschijnlijk was ze in haar slaap over haar kinderen gerold. daar moet je toch niet aan denken! en weet je wat de anathoom phataloog zei... dat juist om deze reden in de middeleeuwen het ledikantje was uitgevonden , zodat kinderen een eigen en veiligere slaapplek hadden.
en dat vind k heel logisch klinken!
gr do25
 
Het gaat me er ook niet zozeer om wie het nou beter doet. Iedereen heeft het beste
met zijn kindje voor. Waar het mij vooral om ging is hoe je dat nou doet als je je kindje bij je op de kamer hebt. Ik heb mijn zoontje naar zijn eigen kamertje gedaan omdat ik zelf niet meer sliep. Bij ieder klein geluidje stond ik naast zijn wieg. We hebben de overgang ook geprobeert zo klein mogelijk te houden. Hij heeft eerst nog een poos in zijn wiegje gelegen en daarna pas in zijn grote bedje. En ik moet er ook niet aan denken om intiem te zijn met mijn partner waar hij bij is.
Daarnaast vond ik het stuk van die wetenschapper nou niet bepaald genuanceerd vind je het dan raar dat mensen op hun achterste poten gaan staan.
Allemaal leuk en aardig die wetenschappelijke benaderingen maar ieder kindje en iedere ouder is nou eenmaal anders en probeert het zijn spruit het zo veel mogelijk naar zijn of haar zin te maken. Volgens mij is er geen goed of fout zolang je kindje zich lekker voelt. Alleen moet je bij het in bed nemen wel denken aan de risico's die het met zich mee brengt.
 
Hoi allemaal!
Ik denk zoveel kinderen, zoveel verschillende manieren om goed te slapen. Ieder kind (en ouders) slaapt anders. Ik had hem ook liever dicht bij me, alleen al omdat hij s'nachts nog wel eens een slokje wilde, dat was zo onhandig, uit bed, naar zijn kamer (boven), uit bed halen en inmiddels was hij dan al zo wakker geworden dat het alleen maar langer duurde voordat hij weer sliep.
Natuurlijk blijft het belangrijk dat de veiligheid voorop staat!!!!!!!!!!!!! Ik zorgde er echt wel voor dat hij niet onder de deken kwam te liggen! Hij lag namelijk op de deken.....En verder, ik bracht hem op zijn slaaptijd naar (ons) bed, hij ging dus niet dezelfde tijd naar bed als ons. Papa sliep in die tijd op de logeerkamer, veranwoordelijke baan had zijn nachtrust echt nodig. Ja ik ook, maar ja, borstvoeding.
Een heel gedoe, maar wel het beste voor ons. Dit is met allebei onze kinderen zo gegaan. En... ze zijn nu 1 en 3 jaar en slapen nooit bij ons in bed, dat willen ze niet. (Nou ja 2 keer toen was ze een beetje ziek)
(Nog een kleine reactie op het berichtje van (ben je naam vergeten): kinderen de alleen nog maar drinken kunnen zich wel degelijk versikken (stikken) in hun spuug, ookal is het vloeibaar!)

Groetjes Anne


 
hallo
ik   wil nog ff kort reageren,iedereen doet wat ie denkt dat goed is
maar mijn standpunt is en blijft dat kinderen veiliger slapen in een eigen wieg of bedje.
mijn vriend durft de kleine niet in bed te nemen omdat ie zo vast slaapt hij bang is dat ie half over haar heen rold of wat dan ook en dat zou ie echt niet door hebben.
gr do25
 
Hoi, ook ik wil even reageren! Ten eerste: hartstikke bedankt voor dit bericht, je hebt me echt een hart onder de riem gestoken! Een week geleden heb ik s'nachts nog een huilbui gehad omdat ik het niet meer zag zitten... Onze zoon van 11 maanden slaapt ook niet goed door en slaapt alleen als hij tussen ons in ligt. Ik was bang dat ik hem te veel verwendde en dat ik er nooit af zal komen maar wist ook niet hoe ik het nog moest doen want hij blijft echt brullen, hartverscheurend, en dat wil ik ook niet. Nu weet ik dat ik niet de enige ben, mijn gevoel zegt me dat dit voor hem de manier is maar ik word steeds onzeker gemaakt door anderen: niet doen, je verpest hem, het is gevaarlijk, je komt er nooit meer vanaf etc.
Ik heb het echt geprobeerd, ik heb hem zelfs bijna een week laten huile, wel om de zoveel minuten naar hem toe, maar hij viel echt niet in slaap en op een gegeven moment bleef hij er bijna in, echt nog lang nasnikken echt helemaal over zijn toeren. Overdag sliep hij ook bijna niet meer van oververmoeidheid en hij werd van een blije gelukkige baby die overdag nooit huilde een baby met driftbuien en niet goed eten. Toen heb ik gezegd, de pot op met alle goedbedoelde adviezen, het werkt niet voor hem, maar tuurlijk bleef ik toch onzeker. Nu slaapt hij beter overdag, eet weer goed en is weer vrolijk, en ook ik kan het weer aan. Hij slaapt niet altijd tussen ons in, maar van de 4 weken heeft hij gemiddeld 2 weken dat het echt niet gaat.
Wat Gabriela betreft, ik snap je reaktie wel, ik dacht er ook altijd zo over, maar als je dit hebt draai je wel bij hoor, en het is niet echt aardig om dit dom te noemen.
Mijn vriendin had ook altijd zo haar mening totdat ik vroeg denk je eens in dat jouw zoontje dit heeft? Wat zou je dan doen? Want haar zoontje slaapt al vanaf 12 weken door, van 7 uur sávonds tot 8 uur s'morgens, ze legt hem in bed, speen kus en hij gaat slapen en hij wordt gewoon niet meer wakker voor de ochtend, ja, lekker makkelijk praten. Toen wist ze het ook niet en moest toegeven dat ze het dan uiteindelijk waarschijnlijk ook zou doen, zeker als je ziet dat je kindje achteruit gaat.
Wat de vragen betreft over wiegendood etc.: Ik geloof zeer zeker wel dat het veiliger is in hun eigen bedje, maar wij leggen hem in het midden, hoger dan ons, in zijn slaapzak, wij liggen helemaal aan de rand van het bed met ieder een eigen dekbed om ons heen gewikkeld en onze kussens ver van hem af. Zodra hij beweegt worden we meteen wakker. Wat sex betreft: in de nachten dat hij bij ons slaapt dus niet en we leggen hem in zijn eigen bedje om 7 uur en als hij dan s'nachts wakker wordt leggen we hem pas tussen ons in. Ik probeer hem wel altijd in zijn eigen bedje te houden maar als het echt een drama is pak ik hem wel.
Wat die geluidjes betreft: daar wende ik snel aan, ik heb trouwens altijd de babyfoon aan staan als hij in zijn eigen kamer ligt dus die geluidjes hoor ik toch wel. Tja, als ik hem verwen moet ik maar zo denken: op zijn achttiende wil hij vast niet meer bij ons slapen dus ik kom er wel een keer vanaf. Tuurlijk slaap ook ik comfortabeler als hij niet tussen ons in ligt maar ik slaap tenminste en dat is al wat. Ik ben blij dat ik herken in andere moeders want ik werd wanhopig! Groetjes en veel succes met jullie kleintjes, wel of geen doorslapertjes. Hedy
 
Ik vergat nog te zeggen dat ik het stukje ook niet echt genuanceerd vond hoor, maar het is wel een opkikkertje voor mij en andere moeders die kindjes hebben die echt niet willen slapen, en dat hebben we echt nodig want je wordt echt wanhopig! Als je dat niet hebt meegemaakt kun je niet voorstellen hoe erg dat is!
 
ik heb ook een kindje dat een hele slechte slaapster is. Ze moet nog 2 worden maar slaapt overdag al een paar maanden niet meer. Ik kon me helemaal vinden in het stukje van Hedy. Op een gegeven moment  waren we  zo wanhopig (en moe!) dat we haar toch tussen ons in hebben genomen. Eindelijk konden we slapen! Nu wil ik er ook nog even bij zeggen dat haar 2 oudere broers altijd in hun eigen bedje hebben geslapen dus het is geen kwestie van opvoeden of aanwennen. Sommige kinderen zoeken denk ik meer geborgenheid.
 
hoi prikprak,

ik schrik nogal van jou stukje!
ten eerste ik ben niet alleen moeder maar ook vrouw en dan wel de vrouw van.
dat houd in dat ik graag alleen met mijn man het bed wil delen en niet met mijn kinderen.
en tuurlijk mogen ze bij ons liggen met ziekte en zeer maar zeker geen gewoonte.
en ze zijn er niet minder om ik heb twee ontzettend lieve makkelijke kinderen en waarom bij ons  laten liggen als ze goed slapen!
 en dan nog even over het stukje dat je kind het laat merken dat als je er boven op gaat liggen hahaha een pas geborenen doet dat echt niet. en de meeste vaders die horen ze nooit `s nachts dus ook niet als ze er boven op liggen.
en dan nog iets als je fv geeft zal je er toch uit moeten om het klaar te maken.
maar iedereen moet voor zich zelf weten of hij/zij zijn kinderen mee in bed neemt maar ga niet zeggen zoals in het stukje staat dat je eigenlijk maar egoistische bent dat als je het niet doet als moeder zijnde. want ook is daar nooit een kind om minder gewoorden?
of jij wel vroeger en nu?

groetjes monique

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan