Oorbellen; wel of niet?!

Hoi Allemaal

Ook ik wil hier toch wat over zeggen.
Ik was zelf nog geen 3 maanden oud toen ik oorbelletjes kreeg.Ook de bijbehorende oorbelletjes voor na de zweerknopjes kreeg ik erbij.Deze zijn antieken elk eerste meisje heeft deze ingehad.
Toen ik zwanger bleek te zijn van een meisje vroeg mijn moeder wat mijn man en ik van gaatjes vonden.Zelf heb ik er nooit last van gehad en vond het voor mijn dochtertje ook geen probleem.Zelf wel leuk met de achterliggende gedachte.Ook mijn man dacht hier zo over.
Mijn dochtertje is nu bijna 4 maand oud en verleden week hebben we gaatjes laten schieten.En inderdaad de pijn was minder erg dan bij het inenten.Ik krijg best veel ongevraagd commentaar over me heen,maar deze keuze hebben we heel bewust gemaakt.Ik vind het alleen heel jammer dat ik me tegen wildvreemden te moeten verdedigen.

Groetjes Jes
 
Hi dames,

Ik vind het zielig, maar dat vind ik het hetzelfde als je kind opschepen met het geloof.
Tuurlijk kan je kind er later wel wat aan doen, maar dan nog ik vind het niks.
Onze dame mag straks oorbellen als ze dat zelf wil, niet als ik dat wil.
Ze mag zich later ook gaan laten dopen, en zich voegen bij een geloof als zij dat wil, maar wij vinden niet dat wij die keuze voor hun kunnen maken.
Mijn man is katholiek en ik denk ik atheist ofzo, in ieder geval een niet gelovige.
X
 
quote: debby mv BElanna reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('23-09-2007 11:16:33'));

Maar het is natuurlijk wél zo, dat het ten alle tijde gebeurd wanneer het MIJ uitkomt.(of het nu met 1 jaar is of met 6, de uiteindelijke beslissing blijft toch ten alle tijde bij de ouders)
In principe is het krijgen van kinderen al een egoïstische aktie, dus ik vind die vlieger niet opgaan.

Hoi Debby,

Ik wil hier eigenlijk toch nog op reageren. De manier waarop je het nu schrijft, lijkt het net alsof je als ouders maar alles met je kinderen mag doen omdat je je zelf op de wereld hebt gezet. Je zult het vast niet zo bedoelen, toch?

Natuurlijk zijn de ouders uiteindelijk degenen die beslissingen nemen, maar de vraag blijft dan toch altijd of het ook in het belang van het kind is? Wat jij schrijft over jouw moeder en de kleding die je moest dragen (dat was jij toch), toont duidelijk aan dat die daar anders over dacht. Dat is inderdaad best een beetje egoistisch. Je schrijft ook dat je dat helemaal niet leuk vond.
 
Is het dan juist niet raar om te zeggen dat jij dan bepaalt of je kinderen  oorbellen krijgen,  wanneer jij het wilt? Dan doe je toch eigenlijk jouw kinderen precies 'hetzelfde aan' als waar jij als kind een hekel aan had?

Deze reactie is echt he-le-maal niet lullig bedoeld hoor, maar begrijp je wat ik bedoel? Dat jezelf min of meer tegen spreekt op deze manier? Ik hoop dat je hiet nog even op wilt reageren, want ik ben bang dat anderen dit misschien ook zo opgevat hebben.

Groetjes, Marisa


 
Oh, en ik ben het natuurlijk helemaal met je eens dat je als ouders je uiterste best doet voor je kinderen. En dat je inderdaad maar moet afwachten wat ze er van gevonden hebben.

Groetjes, Marisa
 
ja dat was ik ja  tuurlijk reageer ik nog ff, en vat het zeker niet verkeerd op... maar ik bedoelde het ook niet t.o van mezelf.
Ook mijn ouders hebben toendertijd naar hun weten hun best gedaan, en wat ik schreef (eigen ervaring) is puur gebaseerd op de dingen die ik (als zodanig) heb meegemaakt.

én het op een bepaalde leeftijd het wel zelf laten bepalen, kan je kind ook later vragen; mam waarom heb je het niét gedaan toen??? dus ja... iedereen zoekt een gulden midden weg... een beetje van je ouders hun opvoeding neem je mee... en andere dingen laat je staan... is maar net hoe je het in je beleving zelf vroeger hebt meegemaakt.

En aan mijn oorbellen had ik geen trauma aan over gehouden hoor.
Voor het zelfde geld vraagt mijn dochter later waarom ze juist géén kanten frutsel dingen aan had... en aan mijn kleding keus een trauma aan over houd.... Time will tell

Groetjes Debby
ps; En er is ook niets mis mee, om op een fatsoenlijke manier een discussie te houden... zoals nu dus
 
Bedankt voor je reactie! Mee eens hoor met alles wat je vertelt. Je doet toch allemaal je best.

Het is soms zo moeilijk om goed duidelijk te maken wat je bedoeld, he? Omdat het geschreven is hoor je 'de toon' niet waarop het is geschreven, dus vandaar dat ik even wilde duidelijk maken dat ik het écht niet lullig bedoelde.

Groetjes, Marisa
 
Haai dames.


even over het topic, mijn dochter van nu 4 heeft pas een half jaar oorbelletjes en daar heeft ze heel bewust zelf voor gekozen.

Ik ben het dus niet eens met Sil, die beweert dat kinderen van 5 of 6 geen keuzes kunnen maken...mijn dochter kan wel degelijk nu al heel bewust keuzes maken, mede doordat ik haar ook al vanaf jongs af aan laat kiezen uit meerdere opties...ook met oorbellen, we waren bij een juwelier om mijn armband te laten maken, ze staat voor de vitrine en zei ineens, mama mag ik ook K3 oorbellen?? We hadden het al eerder aan haar gevraagd of ze oorbellen wilde en ook eerlijk gezegd dat het pijn kan doen, en tot op die dag zei ze steeds nee.

Mijn andere dochtertje is nu bijna 10 maanden, maar geen haar op mn hoof d die er aan denk om een klein babytje al pijn te doen!!!

Verminking vind ook wel wat ver gaan, maar ik respecteer de meiden die het al wel doen, ik zeg al ,ik zou het niet kunnen!!


Succes met het maken van je keuze!!!


Gr Val, mama van Nikki & Aimy
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan