Op zien tegen borstvoeding

<p>Hi mama's (to be)</p><p>Ik heb een 'vreemd' dilemma waar ik jullie ervaringen graag over zou willen horen. </p><p>Ik heb altijd gezegd dat ik borstvoeding zou willen geven mocht ik ooit een kindje krijgen. Nu is dit tijdens mijn zwangerschap nog hetzelfde gebleven, maar merk ik wel dat ik er een beetje tegen op zie. Mede door horror verhalen die ik hoor over hoe vreselijk het wel niet is. De borstontstekingen, pijn, etc. De positieve verhalen hoor ik vrijwel niet, en daarom krijg ik, denk ik, een negatief beeld over borstvoeding.  </p><p>Disclaimer: Mijn moeder heeft mij geen borstvoeding kunnen geven. Daarom ben ik er ook op voorbereid dat het wellicht bij mij ook niet mogelijk zal zijn, en ook dat is prima. Ik wil hier flexibel in blijven staan. Ook heb ik alle respect voor vrouwen die er voor kiezen om helemaal geen borstvoeding te geven. Het is voor mij alleen wel iets wat ik graag zou willen doen.  </p><p>Herkent iemand deze angst? Ook positieve verhalen over borstvoeding zijn meer dan welkom! :) </p>
 
In flesvoeding zit ook alles wat je kindje nodig hebt dus mocht je daarvoor kiezen dan hoef je je absoluut niet schuldig te voelen en je kan ook op andere manieren aan de binding met je kindje werken heel vaak knuffelen bv.
 
Ik geef al 9 maanden borstvoeidng en ook live want zij heeft nooit de fles geaccepteerd. In het begin is het even doorzetten en doet het soms een beetje zeer maar het is echt een heerlijk momentje tussen jou en je kleintje!
zeker een aanrader om het te proberen 
 
liefs
 
Ik heb uiteindelijk ruim een jaar borstvoeding gegeven. Aan het begin was het even afzien. Maar je raakt op elkaar ingespeeld en dan is het supermakkelijk! Was zo blij dat ik na een tijd kolven in het begin volledig over kon naar live voeden. Ik zou het 100% aanraden. Zorg wel dat je je goed laat begeleiden. En voedt zo nodig aan het begin bij met kunstvoeding.
Zeker geen horrorverhaal! 
 
Bij Mn eerste lukte borstvoeding niet, dat vond ik toen heel erg jammer. Achteraf voornamelijk doordat het beeld is dat borstvoeding het beste is wat je kunt geven aan je kindje en ik wilde natuurlijk het beste. Met gevolg veel stress met allerlei oefeningen, tongriempje knippen, tepelhoedje etc. Ik werd er geen leukere moeder van. Toen ik uiteindelijk overstapte naar kunstvoeding viel er heel wat van Mn schouders af. Ik vond het heerlijk, makkelijk dat je partner ook kan geven etc.
bij Mn tweede stond ik er veel nuchter in. Ik zou bv proberen, als het niet lukt dan is fles ook prima. Mn tweede kindje hapte gelijk aan en bv ging vanaf de start heel makkelijk zonder pijnen oid.
ik zou je dus aanraden om gewoon te kijken wat lukt. Geen druk verder. Mocht borstvoeding niet lukken dan is fles ook prima! 
 
In het begin is het even doorbijten. Zeker de eerste week. Ik heb na 3 dagen een tepelhoedje gebruikt, en dit heb ik een tijd gebruikt en sinds kort voed ik zonder tepelhoedje en gaat ook super!! Het is echt vooral het begin waar je echt even doorheen moet maar bij mij was de kraamhulp hierin echt een super ondersteuning!! Ik heb wel 3x gedacht: ik stop ermee, maar ben heel blij dat ik toch ben doorgegaan!  Belangrijk is het ook om goeie begeleiding hierin te krijgen in het begin, zeg vooraf dat je een kraamhulp wil die er veel ervaring mee heeft, dat kan het maken of kraken :)
Nu is het een heel fijn moment samen met mijn kindje en je hebt het altijd bij je op de juiste temperatuur, met alle afweerstoffen tegen ziektes en ook midden in de nacht is het erg handig ?
Succes! Laat je niet ontmoedigen, het is maar 1 weekje doorzetten :) 
 
Hier ook een succesverhaal. Ik heb mijn 1e dochter 16 maanden borstvoeding gegeven en mn 2e dochter is nu 7 weken en krijgt ook borstvoeding. Ik heb nooit pijn, kloofjes of borstontsteking gehad. Ook aanleggen en productie gingen gelijk goed. Enige wat ik bij mn 1e dochter had, is dat ze fles weigerde en van 5 tot 10 maanden alleen maar slapend wilde drinken. Toch weerhield me dat er nu van om nu mn dochter ook bv te geven. Ik vind het heel makkelijk en een heerlijk moment samen. 
 
Succes met het proberen en ik hoop voor je dat het lukt! 
 
Begrijpelijk je dilemma. Besef alleen dat  niks goed is  of fout is hierin. Ik stond er in zo van we zien het wel, uit eindelijk 2 jaar vol gehouden en genoten. Begin was pittig maar goede ondersteuning van partner en blijven volhouden werkt hierin. 
 
Terug
Bovenaan