Hier een 'niet succes' verhaal, maar stond er hetzelfde in als jij. Altijd gezegd dat ik borstvoeding wilde geven, de eerste 3 maanden ongeveer. Maar toen mijn zoontje geboren was had ik er oprecht gewoon geen zin in (dit klinkt misschien ongeïnteresseerd, maar kan het niet anders omschrijven). Vond het zo overweldigend allemaal en mijn zoon was ook best wel pittig - hapte niet goed aan en werd mega driftig als hij hongerig was. Ik werd er gewoon gestrest van en hij was daardoor ook niet relaxt. Na 2 weken dus overgestapt op flesvoeding en dat is ook helemaal prima. Heb er geen negatief gevoel over, heb een beetje het idee dat mijn zoon en ik wat dat betreft niet 'matchten' en elkaar opfokten, maar bij een evt volgende mocht die er komen ga ik het gewoon weer proberen.
Maar alle horror die je hoort over borstontstekingen etc heb ik niet gehad, wel overproductie maar ik geloof dat veel mensen dat hebben en dat is dan even vervelend maar daarna komt het goed. Probeer die angst even te parkeren. Je kunt toch van tevoren nog niet weten hoe het zal zijn, hoe je productie is of hoe je je voelt die eerste tijd. Wees niet te streng voor jezelf. Er is ook niets mis met kunstvoeding, mocht je dat uiteindelijk fijner vinden!
Maar alle horror die je hoort over borstontstekingen etc heb ik niet gehad, wel overproductie maar ik geloof dat veel mensen dat hebben en dat is dan even vervelend maar daarna komt het goed. Probeer die angst even te parkeren. Je kunt toch van tevoren nog niet weten hoe het zal zijn, hoe je productie is of hoe je je voelt die eerste tijd. Wees niet te streng voor jezelf. Er is ook niets mis met kunstvoeding, mocht je dat uiteindelijk fijner vinden!