oudere moeder

Hoi Moniek.

Ik hoop voor je dat het bloeden toch is gestopt en dat het een vals alarm was. Sterkte.

Dat dubbele gevoel had ik ook wel. Mijn man en ik waren ontzettende feestbeesten, m'n man  speelt gitaar  in een band, dus treedt iedere week wel ergens op en dan ging ik natuurlijk mee. Ik dacht dus dat ik dit verschrikkelijk zou gaan missen. Maar ik mis het totaal niet, ben nu eindelijk m'n "wilde haren" verloren
Heel soms zou ik wel eens een avondje willen  uitgaan met hubby, maar dat gaat erg moeilijk. We wonen n.l. in Nieuw Zeeland (man komt uit Istanbul)  en hebben hier 0,0 familie wonen en al onze vrienden zijn kinderloze feestbeesten, dus niet de ideale babysitters. Hubby's moeder komt waarschijnlijk volgende maand over voor langere tijd, dus dan kunnen we weer eens een keertje  uitgaan.

Met het "gebonden" zijn vind ik het wel meevallen. Dat ligt n.l. helemaal aan jezelf. Wij slepen onze dochter echt overal mee naar toe, al sinds haar geboorte trouwens. Als ik bv moest geven deed ik dat gewoon, kun je heel discreet doen als je dat wilt en makkelijker als fv, tiet is altijd gebruiksklaar  Met 3 maanden is ze al bij haar eerste gig geweest (wel vroeg in de avond en hier mag er in pubs en restaurants niet gerookt worden) Dit heeft dus wel als gevolg dat we een ontzettend makkelijk kind hebben. Ze gedraagt zich in het openbaar voorbeeldig en is ook heel erg sociaal. Dus dat ligt echt aan jezelf. Veel mensen vinden het zielig,  wij niet, onze dochter slaapt echt overal en vindt alles leuk en interessant.

Nogmaals, ik hoop dat alles toch nog goed blijkt te zijn. Hoop dat ik in ieder geval wat twijfels/onzekerheden heb kunnen laten verdwijnen.

Groetjes Miriam.
 
Nee, het bloeden is niet gestopt. Ach, gewoon weer een vroege misser.
Betekent wel dat ik eigenlijk niet meer op deze pagina mee mag kletsen maar ik heb geen zin in droevige verhalen delen elders op het forum. Het gaat mij er om hoe je op latere leeftijd omgaat met een kind krijgen als je leven al zo vol is.
Dank voor je verhaal Mirjam. Leuk om te lezen en me te realiseren dat je dat natuurlijk helemaal zelf in de hand hebt! Ik wil mijn kind niet direct meenemen naar een kroeg maar ik begrijp dat je in het hebben van kinderen net zo spastisch of relaxed kunt zijn als je zelf wilt. Afhankelijk van het kind dan natuurlijk, maar net als in een relatie wen je gewoon aan elkaars hebbelijkheden en creeer je een eigen manier.
Dat was ik even vergeten, vandaar mijn dank.
 
Jammer Moniek, had voor je gehoopt dat het goed zat.
Tis inderdaad zo, dat een kindje  krijgen je niet aan huis hoeft te binden als je dat zelf niet wilt. Wij gaan er dan wel heeeeeeeel relaxed mee om (kan natuurlijk ietsje minder)

Groetjes Miriam.
 
Ach, vooralsnog ga ik er gewoon van uit dat het me een keer zal lukken / overkomen! Nog even niet, maar straks wel.
Punt
 
hoi
hier nog een oude mama over een paar maandjes ben ik al 37
maar zo voel ik me meestal niet met 2 boys van 6 en 3 en nummer 3 op komst
waar je mee speelt en rent en lego auto's mee bouwt dan voel je je toch niet oud!!
Maar het speelt tijdens deze zwangerschap wel vaker door je hoofd dat er met het
kindje iets mis kan zijn je bent niet meer zo onbevangen.
Onze tweede werd met negen weken in het ziekenhuis opgenomen en had een
extra bloedvat van de aorta naar de bovenkant van de lever er uniek geval stond
op de hele wereld vijf keer beschreven. Gelukkig is alles goed gekomen en heeft
hij er niets aan over gehouden, maar dan denk je wel even iets langer na over nog een
zwangerschap.
Maar we blijven positief en gaan er van uit dat alles goed is.
groetjes Joke
 
Hoi
Hier weer zo een "'oude"" moeder.
Ik ben 38 en ben zwanger van mijn eerste kindje.
Had nooit verwacht dat ik nog eens zwanger zou worden,maar wonderen bestaan.
BIj mij was de fsh waarde te hoog en werd mij verteld dat ik vervroegd in de overgang zat.
Nu 2 jaar later ben ik dus toch spontaan zwanger!!
Maar ik ben zo vreselijk onzeker,bij elk pijntje denk ik dat het fout gaat.
Ben nu 14 weken en echo laat een kloppend hartje zien,maar toch...ik blijf bang.
Probeer van mijn zwangerschap te genieten en hoop dat die onzekerheid minder word.
groetjes
 
Hoi Peet,
Ik kan me je angst heel goed voorstellen. Als deskundigen zeggen dat het niet kan, en het gebeurt toch, moet het dan niet ergens mis gaan? Nou nee!
Ik ken de meest vreemde verhalen over vrouwen die alleen buiten-baarmoederlijk zwanger zouden kunnen worden, die in de overgang zouden zijn, die een verkeerde zuurgraad zouden hebben... Ze zijn  gewoon zwanger geworden en hebben een gezond kind gekregen!
Het schijnt nu eenmaal dobbelen te zijn, ook voor de deskundigen. Ik zie het maar alsof sommige kinderen  tegen alle regels in wel heel graag geboren willen worden!
Zet hem op!
Moniek
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan