Partner wil Nipt - Ik eigenlijk niet

M

Mieswordtmama

<p>Dag allemaal! Van harte met de zwangerschap, ik hoop dat alles goed gaat bij jullie!</p><p>Ik zit met een behoorlijk dilemma: mijn vriend wil graag het kindje laten testen dmv Nipt,  maar ik lig er echt wakker van....</p><p>Het ene moment denk ik ' ik doe het maar, hij heeft hier ook iets in te zeggen ' en het volgende moment voel ik heel sterk dat ik het liever niet wil.</p><p>We hebben nu besloten de beslissing te nemen na het counselingsgesprek bij de VK maar dat is over 4 dagen en ik krijg het steeds benauwder. </p><p>Wat is jullie ervaring hier mee? </p><p>Warme groet! </p>
 
Ha Mies,
kan je vriend verwoorden waarom hij het niet wilt?
wij hebben uiteindelijk voor de nipt zonder nevenbevindingen gekozen (ik wacht nog op de uitslag).
hierbij testen ze op drie chromosoom afwijkingen. Down en twee andere waarbij een kindje niet levensvatbaar is. Bij die laatste twee wil ik het weten omdat het me verschrikkelijk lijkt een kindje 40 weken te dragen en het daarna overlijdt of al in de buik overlijdt. 
We hebben geen nevenbevindingen gedaan omdat als daar iets uitkomt het niet 100% betrouwbaar is en het ook nog afwijkingen kunnen zijn waarmee een kindje prima kan leven alleen weet je dat pas als het kindje er is. Aan die uitslag heb je dus niet zoveel behalve veel stress.
 
Mijn vriend wilde ook graag de NIPT doen, maar ik eerst niet.. 
Uiteindelijk wel gedaan, we hebben er ook samen voor gekozen om voor kinderen ‘te gaan’. Mijn keuze was uiteindelijk zonder de nevenbevindingen.
Het is alleen maar een stukje ‘zekerheid’ dat alles goed gaat, liever nu dan met 20 weken of de geboorte voor een verrassing komen te staan toch?
 
 
Hey, wij inderdaad ook de nipt 1ste test laten doen, dus zonder die uitgebreide nevenbevindingen. Maar we wilden het beide, wat is jouw reden dat je het niet wilt weten van te voren, en die van om het wel te willen testen? Goed communiceren. Maar het is gewoon een bloedtest he, niks ernstigs verder. En we zijn nu zoveel verder dan vroeger. Toen had je geen echos/testen enz. Dus toen was de kans op babys met die syndromen gewoon wat je op de koop moest nemen en er bij neer moest leggen na de schok bij de geboorte/of eventueel verlies. De uiteindelijke keuze ligt in de ergste uitkomst nog steeds bij jullie zelf hoor, en is maar een miniscule kans dat er iets mis zou zijn, maar dan ben je tenminste op de hoogte ervan. Misschien indd even het gesprek afwachten, en dan nog eens over praten/denken samen ??
 
Ik twijfelde ook meer dan mijn vriend. Het was ook een stuk angst. Uiteindelijk wel gedaan, zonder neven bevindingen. Het leuk ons ook erg naar om er pas heel laat achter te komen dat je kindje eigenlijk nooit een kans heeft gehad. Bij down wisten wij nog niet wat we zouden, maar het is sowieso fijn om vooraf te weten. Uiteindelijk hebben ze niks gevonden.
 
Mijn vriend wilde het eerst ook, maar omdat ik pas 20 ben dacht ik de kans is zo klein em heb ik t niet gedaan. Ik zou gwn doen waar jij je goed bij voelt. Ondanks wat je vriend of wie dan ook zegt, het gaat om wat jij wilt.
 
Dank dames, voor alle reacties. 
Het zit hem er echt in dat  mijn vriend het kindje liever niet wil  als het down heeft. Dat vind ik heeeeeeel moeilijk....
We komen daar ook echt niet uit.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan