Partner wil Nipt - Ik eigenlijk niet

Dank dames, voor alle reacties. 
Het zit hem er echt in dat  mijn vriend het kindje liever niet wil  als het down heeft. Dat vind ik heeeeeeel moeilijk....
We komen daar ook echt niet uit.
 
Mijn vriend wilde ook echt geen kindje met down.. Het kan ook echt super ingrijpend zijn en het zijn niet altijd blije downies die in Downies&Brownies werken he.. 
Een kindje met down is life changing en je relatie moet daar echt sterk genoeg voor zijn.. Als jouw vriend nu al aangeeft dat hij geen kindje met Down zou willen houden, hoe denk je dan dat jullie toekomst eruit ziet als jij het wel wilt houden? 
 
Ik ben het niet eens met Rooslii. Het gaat zeker ook om wat je vriend wil, niet alleen om wat jij wil. Het kind is net zo goed van hem als van jou, dus er moet samen een beslissing worden genomen. Gelukkig vind je dat zelf ook, anders zou je dit niet posten en gewoon geen NIPT doen.
Qua advies is het heel lastig. Gelukkig wilden wij allebei de Nipt wel, dus zat ik niet in deze situatie. Ik zou het adviesgesprek met de verloskundige afwachten, misschien dat zij wijze raad heeft. Veel succes in ieder geval 
 
Dan leest hij alleen de uitslag en jij niet ? 
Het is natuurlijk ook wel zijn kind en ook zijn leven. Mijn man was ook heel stellig; er kwat een niptest en ook met down syndroom zouden we het laten afbreken.  In het begin vond ik dat vrij heftig om te horen, maar hoe meer wij erover spraken en hoe meer ik ging lezen over down syndroom, hoe meer ik voorstander werd van de test. 
Ik had net een hele tekst getypt over alle nadelen van down maar dat laat ik aan jou over om te lezen en te onderzoeken. 
Wat betreft de niptest; down is niet het enige waar ze op testen, de belangrijkste 2 worden ook getest en dat zijn syndromen waarbij het kindje buiten de baarmoeder komt te overlijden. Deze syndromen zijn niet zichtbaar tijdens de 20 weken echo. Dit heeft bij mij de knoop doorgehakt; het zou mijn hart breken als ik 9 maanden lang een scheppend kindje zou voelen, de babykamer klaar zou hebben en interne verheugd zou zijn om vervolgens afscheid te moeten nemen. 
Daar komt nog bij dat mijn man zo stellig was dat hij zei: als je het houdt dan kan ik niet voor jullie zorgen. En mijn droom is een kind, maar mijn man is natuurlijk ook mijn droom. Ik ben al met al super blij dat wij deze test (inclusief nevenbevinding) hebben laten uitvoeren. 
 
Ik raad je aan om gewoon met elkaar in gesprek te gaan, vraag hem naar zijn redenen en sta daar ook open voor. Bekijk de informatie filmpjes en folders op de site van de rijksoverheid. De verloskundige zal (als het goed is) namelijk niet zeggen wat je moet doen dus ik weet niet of je veel wijsheid gaat halen uit dat gesprek binnenkort behalve informatie die je ook alvast online kan vinden op officiële sites. 
Heel veel succes met jullie keus. 
 
Dat je vriend het kind liever niet wil als het down heeft is ook heel moeilijk. Dat had mijn vriend eerst ook, maar later minder stellig, ook omdat het lang duurde voor ik zwanger was. Maar als je de nipt niet doet, heb je net zoveel kans op een kindje met down, maar dan heb je geen keuze meer. Als je vriend het dan nog steeds niet wil, sta je er misschien nog alleen voor ook.
Overigens, vergeet niet dat de kans dat er iets is echt klein is. De kans is veel groter dat jullie gewoon  gerustgesteld verder kunnen. 
 
Maar zelfs als er uit komt dat je kindje down heeft, zitten ze er soms alsnog naast. Mijn verloskundige vertelde me dat er soms word vast gesteld dat een kindje down heeft en als t geboren word blijkt t niet zo te zijn. Of dat ze zeggen kindje hb niks en dan heb t toch wel down. 
 
Dat laatste klopt niet helemaal. Ja het klopt dat het kan zijn dat uit de test down komt, maar bij verdere tests (vruchtwater punctie oid) blijkt dan dat hey kindje toch geen down heeft. Maar als de nipt aangeeft dat het kind niks heeft, is die uitslag ook echt betrouwbaar. 
Wij wilden allebei wel de nipt test, maar om verschillende redenen. Mijn man wilde geen kind met een syndroom, ik was daar minder stellig in maar wilde in ieder geval weten of het gezond is. Dan heb je ten minste een keuze en kun je je voorbereiden. Mij leek het vreselijk inderdaad om afscheid te moeten nemen aan het einde van de zwangerschap of na de bevalling, als het kind die andere twee syndromen zou hebben. Ik werd zenuwachtig toen ik mijn bloed had ingeleverd, maar besloot er pas mee te dealen als er daadwerkelijk iets mis zou blijken te zijn. Uiteindelijk na een week al uitslag en alles in orde :) ik kon daarna wel meer genieten van de zwangerschap:)
Succes met je keuze! Praat vooral met je partner. Het is belangrijk dat jullie het samen eens worden. Het is jullie kind en jullie beslissing:)
 
Hey! Hier precies het zelfde!
We zijn 25 en 26. Volgens de boekjes dus een lage kans op afwijkingen.
Ik wilde geen test uitvoeren. 2 weken wachten is slopend, bij afwijkende test, zou je een vruchtwaterpunctie moeten (zie ik echt niet zitten!!) ook die uitslag duurt weer 2 weken. Zo veel spanning had ik geen behoefte aan. Wat onze verloskundige ook zegt. Er zijn zo veel erge dingen zoals stofwisselings ziektes of autisme kan je ook allemaal niet op testen en zou je de boel ook niet voor afbreken...
Me man dacht: ach als ze toch bloed prikken, prik het dan mee.
Uiteindelijk niet gedaan en helemaal blij met me keuze!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan