<p>Hallo allemaal,</p><p>In januari hebben mijn man en ik besloten om te gaan proberen om onze kinderwens in vervulling te laten gaan. Aangezien mijn moeder en zus bekend zijn met PCOS (erfelijk) en Clomid hebben geslikt om een eisprong te krijgen, had ik zelf al het vermoeden dat het bij ons ook niet 'vanzelf' zou gaan. Bovendien heb ik een zeer onregelmatige cyclus van soms wel 50 dagen. In april ben ik hiervoor naar de huisarts geweest, die mij gelukkig serieus nam en me meteen heeft doorverwezen naar de fertiliteitsarts. Hier ben ik begin mei voor het eerst geweest. Aan de hand van een inwendige echo werd meteen de diagnose PCOS gesteld, waar ik zelf ook al bang voor was. Ik kreeg Clomid mee waar ik mijn eerst volgende menstruatie mee zou mogen beginnen. Een dag later werd ik echter gebeld dat mijn bloedwaarden niet goed waren en dit eerst verder onderzocht moest worden door de internist. Ik mocht dus toch niet met Clomid gaan starten. Afgelopen week ben ik bij de internist geweest en het blijkt dat mijn schildklier te traag werkt (TSH: 60, T4:8). Waarschijnlijk wordt dit veroorzaakt door de ziekte van Hashimoto (dit krijg ik de volgende keer definitief te horen). Ik kreeg te horen dat ik meteen moest beginnen met het slikken van medicatie (Thyrax 0,100 mg), waarschijnlijk mijn hele leven lang. Dit was op zichzelf al een grote teleurstelling, maar daarbij kreeg ik ook te horen dat ik voorlopig niet zwanger mag raken (traject bij de gynaecoloog wordt voorlopig stopgezet) omdat mijn bloedwaardes dermate verstoord zijn, dat dit niet goed zou zijn voor de ontwikkeling van een baby. Een flinke tegenvaller. </p><p>Ik ben benieuwd of er mensen zijn die hetzelfde hebben meegemaakt? Hoe lang duurde het voordat de medicatie voor de schildklier bij jullie goed was ingesteld? Mag je Clomid i.c.m. met Thyrax gebruiken? Hoe lang duurde het bij jullie voordat je zwanger raakte? </p><p>Groetjes!</p>