Wel ik stond eerst op 75 en dat was te veel. Nu 50, en maandag terug bloedtest dus hopelijk is dat goed. (voor mijn eerste patiënt naar het ziekenhuis voor de endocrinoloog en na mijn laatste patiënt terug voor die echo, topdag wordt dat xp). Idd die spuitjes lijken me vooral praktisch een hele rompslomp!
Aangezien ik zelf in de medische sector zit heb ik met collega's overlegd van een paar ziekenhuizen voor die schildklier. Een te snel werkende schildklier is gevaarlijk voor geboortedefecten, dus dat moet zeker vermeden worden en in die periodes mag je niet zwanger worden . Een te trage schildklier kan normaal weinig problemen geven voor de foetus (had ik toch begrepen), alleen is het moeilijker om dus te ovuleren en dus zwanger te worden. Mijn hashimoto is momenteel subklinisch (sluimert al zo'n 10 jaar bij me, mama heeft 't ook en is pas aan 50 gestart met medicatie) wat betekent dat schildklierhormoon net nog aan de ondergrens zit maar mijn tsh veel te hoog is (dus mijn schildklier moet te veel moeite doen om dan nog maar weinig te werke) en ik behandelde het normaal nog niet. De endocrinoloog van AZ St Jan Brugge was van mening nog niet te behandelen tot conceptie en dan wel schildklierhormoon te geven omdat je dan sowieso meer nodig hebt. Maar in AZ Alma, AZ Zeno en AZ St Lucas stelden ze voor om toch in een lage dosis te starten om kans op goede ovulatie te verhogen. Dus als ik de dokters mag geloven, is Hashimoto eigenlijk geen ramp voor conceptie, en komt het vaker voor in combinatie met pcos.
Ik redeneer vooral dat ik beter alles oké zet, omdat alle kleine beetjes helpen zeker? Begin dit jaar van een 60 uren werkweek naar een 42 uur week gegaan, gestart met sporten, geen alcohol meer, detox van mijn pil... Meer kunnen we niet doen zeker?