Op de site worden veelvuldig artikelen van 'deskundigen' geplaatst over pijnbestrijding tijdens de bevalling.
Ik vind deze artikelen vaak storend, omdat ze geschreven worden vanuit een historische visie op bevallen. In Nederland is er nog steeds een machtige lobby vanuit de verloskundigen (zoals mw. Monique Hoonings) die vinden dat 'pijn een functie heeft' en die zelfs aangeeft hoe het zit met pijnbestrijding en wanneer je het wel of niet krijgt. Deze richtlijnen dit zij als feiten neerschrijft, zijn absoluut achterhaald en gelden zeker niet (meer) in de meeste ziekenhuizen.
In de meeste ziekenhuizen staat men inmiddels welwillend tegen pijnbesprijding en dit kun je ook vooraf in het dossier op laten nemen. Met name de ruggeprik (zo zwaar bekritiseerd door het leger verloskundigen), komt steeds meer in zwang. Je hoeft hier geen 'medische reden' voor te hebben, maar kunt dit gewoon van te voren vast laten leggen, geen probleem. En ik kan u vertellen dat een bevalling zonder pijn een stuk leuker is en van de hele gebeurtenis een relaxte happening maakt (ook wel zo leuk voor het kind!). Ik spreek uit ervaring en heb een zeer prettige begeleiding en bevalling gehad in het UMCG (Groningen) zonder medische indicatie, maar gewoon omdat ik het zelf zo wilde. Super!
Ik denk dat verloskundigen terughoudend schrijven over pijnbestrijding omdat zij het in de meeste gevallen niet zelf uit mogen voeren, dit mag alleen in het ziekenhuis. En dat is dus een enorme inkomstenderving voor deze beroepsgroep, als de Nederlandse vrouwen massaal gaan kiezen voor menswaardig bevallen met begeleiding vanuit het ziekenhuis (zoals in het buitenland al lang normaal is). Maar dat zeggen de verloskundigen natuurlijk niet; ze zadelen de aanstaande moeder op met hororverhalen en schuldgevoel: pijn hoort erbij, een ruggeprik is niet goed voor moeder en kind, er zijn risico's aan verbonden, je hecht me minder aan het kind enzovoort. De nederlandse bevallingen zijn immers hun boterham, en die moet wel belegd blijven.
Laten wij nu modern land eens kijken naar andere westerse landen, waar de meeste vrouwen gewoon lekker in het ziekenhuis bevallen ALS ze dat willen (veel minder risico's dan thuis) en ZELF kunnen bepalen of en welke pijnbestrijding ze verkiezen. Sterker nog, in het buitenland kijkt men er raar tegenaan als je geen pijnbestrijding wilt! Het is dus allemaal nog al cultureel bepaald!
Als 'deskundigen' hun mening willen ventileren op de site, prima, maar ventileer het dan als mening en niet als feiten. En, laat ook eens een ander vernieuwend geluid horen (zie onder).
Bianca
(uit Trouw van 26 feb jl.)
Vrouwen die in een ziekenhuis bevallen, krijgen het recht op
pijnbehandeling bij bevalling
. In de praktijk zal dat vaak een
ruggeprik
zijn.
Het recht op de pijnbehandeling staat in een conceptrichtlijn die is opgesteld door een groot aantal beroepsverenigingen, waaronder die van anesthesisten en gynaecologen. Vermoedelijk zal de
richtlijn
halverwege dit jaar van kracht worden, nadat de leden van de beroepsverenigingen ermee hebben ingestemd.
Doel van de richtlijn is het pijnbestrijdingsbeleid bij bevalling in de ziekenhuizen gelijk te trekken. Nu al is in een groot aantal ziekenhuizen 24 uur per dag, zeven dagen per week pijnbestrijding tijdens de bevalling mogelijk. Maar in een groot aantal ook niet. In die ziekenhuizen is niet standaard ’s nachts en in het weekeinde een anesthesist aanwezig.
In het buitenland is pijnbestrijding een standaardbehandeling tijdens de bevalling. In Nederland nog niet, al was het maar omdat veel vrouwen thuis bevallen. Er zijn vroedvrouwen die menen dat baringspijn goed is voor de binding tussen moeder en kind.
Volgens
Frans Roumen
, gynaecoloog in het Atrium Medisch Centrum in Heerlen en een van de opstellers van de conceptrichtlijn, is de ruggeprik de beste vorm van pijnbestrijding, mits aan alle voorwaarden is voldaan. Nieuw is volgens hem dat vrouwen voortaan zelf beoordelen of de pijn nog draaglijk is en niet een arts of verpleegkundige. „Ons streven is dit principe overal te gaan hanteren. Maar er zullen genoeg vrouwen blijven die geen behoefte hebben aan pijnbestrijding."
De richtlijn kan grote gevolgen hebben voor de ziekenhuizen. Zij zullen ervoor moeten zorgen dat zeven dagen per week en 24 uur per dag een anesthesist beschikbaar is voor de ruggeprik. Ook de kosten kunnen oplopen door de richtlijn.