Lieve Sabina,
Onthoud één ding; je bent zeker niet gek!!! Ik vind het ook heel goed van je dat je je probleem onder ogen ziet en op tijd aan de bel hebt getrokken.
Bij Merijn heb ik ook soortgelijke klachten gehad, maar bij mij was het gelukkig niet zo erg dat ik aan de medicijnen moest. Ik heb er echter wel een paar maanden erge last van gehad en het begon ook pas een maand of 4 na de geboorte van Merijn. Nu bij Siebe heb ik ook weer behoorlijk depressieve klachten, echter deze klachten wijd ik meer aan het feit dat Marcel 8 weken na de geboorte van Siebe bij mij is weggegaan en ik er zodoende voor een heel groot gedeelte alleen voor sta.
Bij mij speelt ook heel erg mee wat voor weer het is, want als ik nu naar buiten kijk, kan ik goed gaan zitten huilen. Ik ben heel vatbaar voor dit slechte weer, maar dat heb ik altijd wel. Ook ik heb wel eens van die nare gedachten, maar gelukkig blijft het daarbij en gaan die gedachten ook vaak snel weer weg als ik een glimlach of een kus/knuffel krijg van mijn kanjers. Ook ik twijfel wel eens aan mijn moeder-zijn, maar gelukkig overheerst bij mij nog steeds het gevoel dat ik het toch best goed doe in mijn uppie.
Ik zou willen dat je één ding goed in je oren knoopt:
ALS MOEDER KAN JE HET BIJNA NOOIT FOUT DOEN!!!!!!!!!!!!!!
Ik vind het heel vervelend voor je dat je in deze situatie bent terecht gekomen, maar geloof me, het wordt beter. Ik hoop dat je je snel weer wat blijer zult voelen en dat je weer volop kunt genieten van je kleintje. Kop op meid, ga er voor, er is zoveel moois om voor te leven en van te genieten, dat houd ik mezelf ook steeds voor.
Heel veel beterschap en als je je verhaal kwijt wilt, je weet het gelukkig, daar is dit forum ook voor.
Liefs Fonske.
Onthoud één ding; je bent zeker niet gek!!! Ik vind het ook heel goed van je dat je je probleem onder ogen ziet en op tijd aan de bel hebt getrokken.
Bij Merijn heb ik ook soortgelijke klachten gehad, maar bij mij was het gelukkig niet zo erg dat ik aan de medicijnen moest. Ik heb er echter wel een paar maanden erge last van gehad en het begon ook pas een maand of 4 na de geboorte van Merijn. Nu bij Siebe heb ik ook weer behoorlijk depressieve klachten, echter deze klachten wijd ik meer aan het feit dat Marcel 8 weken na de geboorte van Siebe bij mij is weggegaan en ik er zodoende voor een heel groot gedeelte alleen voor sta.
Bij mij speelt ook heel erg mee wat voor weer het is, want als ik nu naar buiten kijk, kan ik goed gaan zitten huilen. Ik ben heel vatbaar voor dit slechte weer, maar dat heb ik altijd wel. Ook ik heb wel eens van die nare gedachten, maar gelukkig blijft het daarbij en gaan die gedachten ook vaak snel weer weg als ik een glimlach of een kus/knuffel krijg van mijn kanjers. Ook ik twijfel wel eens aan mijn moeder-zijn, maar gelukkig overheerst bij mij nog steeds het gevoel dat ik het toch best goed doe in mijn uppie.
Ik zou willen dat je één ding goed in je oren knoopt:
ALS MOEDER KAN JE HET BIJNA NOOIT FOUT DOEN!!!!!!!!!!!!!!
Ik vind het heel vervelend voor je dat je in deze situatie bent terecht gekomen, maar geloof me, het wordt beter. Ik hoop dat je je snel weer wat blijer zult voelen en dat je weer volop kunt genieten van je kleintje. Kop op meid, ga er voor, er is zoveel moois om voor te leven en van te genieten, dat houd ik mezelf ook steeds voor.
Heel veel beterschap en als je je verhaal kwijt wilt, je weet het gelukkig, daar is dit forum ook voor.
Liefs Fonske.