PPD of ontzwangeren???

Beste Anita...

ASJEBLIEFT aarzel niet om hulp te zoeken...het is juist heel dapper om hulp te vragen.
Ik denk dat de meeste mama's dit wel herkennen, het is namelijk niet niks om mama, weknemer, huisvrouw,vrouw van..,familie,vriendin te zijn.
Ik vind het ook een beetje veel allemaal, er wordt veel van je verlangt.
Persoonlijk loop ik zelf ook nog bij een maatschappelijk werkster van het ziekenhuis (omdat ik mijn zoontje Joshua heb verloren met 30 weken zwangerschap).
Ik heb echt heel veel aan onze gesprekken.
Van de dokter heb ik ook anti depressivia voorgeschreven gekregen, alleen ben ik te eigenwijs om het niet in te nemen (ik vind dat het in mijn geval niks oplost alleen vooruit schuif).
En echt wat heel belangrijk is jezelf niet voorbij lopen (makkelijk gezegd) neem de tijd, en als het niet gaat meld je jezelf ziek.
Ik loop al aardig wat maanden in de ziektewet..maar het voelt prettig als je voor jezelf kiest.
Ik hoop dat je je snel wat beter zal voelen, en zeg wat je dwarszit en niet binnen houden.

Groetjes Linda
 
Tja...ziek melden...daar ben ik niet echt een held in. (mietje he! )
Vanmorgen werd er nog op de vergadering gezegd dat er in de komende 3 weken niks mag gebeuren qua ziekte, anders hebben we een groot probleem in het rooster. (Daar natuurlijk niemand die weet hoe ik me voel) Ik sta voor de komende 2 weken 40u per week in geroosterd, ipv 24u. En we draaien nu met een team van 6 ipv 8. En van die 6 zijn er 2 op vakantie.En dan zijn we ook nog eens een 24u voorziening!  Tja...dat legt weer druk waar ik dus gevoelig voor ben. Ik wil niet mijn team laten vallen. (stom stom stom.... ik weet het. maar het zit in de aard van het beessie...)
Ik ben zoooooo goed erin om het mezelf moeilijk te maken.

gr Anita
 
He meis,

Erg moeilijk maar denk aan jezelf, werk is belangrijk voor je en helemaal als er zo;n druk op wordt gelegd maar je emmertje is wel vol denk ik!

Ik denk inderdaad ook dat je erg veel te verduren heb gekregen in al een heftige tijd,een baby is niet niks en dan die hormonen........

Heel veel sterkte en trek zeker aan de   bel als je denkt dat je er niet uit komt!

eenvoor jou
 
Nog even over hulp zoeken; als je een zere rug hebt en dat gaat niet over of wordt erger dan ga je toch ook naar de dokter!?! Dit is echt niet veel anders hoor!

Groetjes, KT
 
hoi,

zoals de meiden hier al aangeven, kun je messchien beter hulp zoeken, ik heb meteen na de geboorte van dinand in een depressie gezeten en nog zijn er dagen bij dat ik mezelf leeg en moe voel en mezelf op wil sluiten( weg van alles om me heen) maar ik praat er heel veel over met mijn vriend en zus, ik merk zelf dat het werk mij juist heel erg goed doet, klinkt messchien raar maar dan ben ik even weg van alles, en wat jij allemaal hebt mee gemaakt in zo'n korte tijd is wel heel heftig, maar ik wens je heel veel sterkte en kom voor jezelf op he!
 
Hoi,

Ook dat herken ik hoor... het niet ziekmelden omdat je niemand wil afvallen.
Maar uiteindelijk zal je dat toch los (moeten) laten.
Ik stond ook ALTIJD voor iedereen klaar... zowel op de werkvloer als prive....
Maar nu heb ik er 1 waar ik ook aan moet denken (dat heb ik voor ogen gehouden)
Jouw geestelijke/lichaamlijke gezondheid gaat ook je kind aan.
En een 'gezonde' moeder is ook een 'gezond' kind... en dat heb ik echt in mijn botte hoofd moeten prenten.

Je kan nu eenmal niet voor iedereen en alleman klaar staan, dat is denk ik ook (gedeeltelijk) waarom het bij mij fout is gegaan.
En eerlijk gezegd... qua werk heb ik heeeeeeel wat geleerd, als puntje bij paaltje komt.. zullen ze ook niet aan jou denken als het hun zou overkomen.

En wat anti-depressiva betreft, ik weet niet meer wie dat schreef??
Dit is dus mijn 2e depressie (in mijn leven) de 1e keer heb ik het ook niet geslikt om die reden die jij gaf. Maar nu dus wel, het is ook geen oplossing... maar een handvat.
Het "helpt" de scherpe kantjes ervan af te halen, tot ik hetzelf weer kan.
Ik had ook noooooooit gedacht dat ik ze ooit zou slikken.. ik ben dus echt anti-tablet.

Maar goed... je gaat dus hulp zoeken?? En beter te vroeg dan te laat.
Ik heb er (ook) spijt van dat ik niet eerder aan de bel heb getrokken!!

Sterkte!!! Groetjes Debby mv B'Elanna
 
Ook ik was altijd erg tegen het innemen van pillen, maar op een gegeven moment kon ik niet anders.
Ik zie het niet als vooruit schuiven, maar eerder ook als handvat; met alleen medicijnen red je het ook niet, dus als je medicijnen slikt, ga je vaak ook therapie volgen.
In de tijd dat je dan medicatie hebt, werk je aan jezelf en als het goed is, ga je dan steeds een stukje vooruit.
Totdat je weer sterk genoeg bent om het zelf aan te kunnen en dan bouw je de medicijnen weer af.
Het is dus niet zo, dat als je weer stopt dat het alllemaal dan weer mis gaat...
Het is overigens gewoon een chemisch proces; bij een depressie mis je een bepaalde stof in je hersenen die ervoor zorgt dat je niet teveel schommelt met je emoties.
Anti-depressiva vult deze stof weer aan.
Sil
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan