PPD of ontzwangeren???

Ik ben overigens al die tijd wel blijven werken, bewust!
Ik had er erg de behoefte aan om er even tussenuit te kunnen. Maar als jij denkt dat je werk een last wordt, dan wordt het toch tijd dat je even goed na gaat denken wat voor waarde het werken voor je heeft.
Sil
 
Hey,

Vanmorgen naar de dokter geweest...pfff
Vreselijk vond ik het! Maar vanmorgen liep ik de hond uit en toen moest ik weer huilen. Dat was eigenlijk de grens! Dus gelijk gebeld en ik kon gelukkig nog terecht.
Weer huilen daar. Oh, wat erg...ik vind het zo 'zwak' om dat te doen, maar goed...  
De dokter  vroeg me of ik zelf dacht dat ik overspannen was. Dat weet ik natuurlijk niet, maar dat het niet goed is, dat is wel duidelijk.  Weer van alles neergelegd bij hem.  HIj vind dat ik tijdelijk een schakel uit moet zetten. Aangezien  je een thuis situatie niet kan uit zetten, word het dus mijn werk. Hij liet het aan mij over...het moet niet, alleen als ik me er prettig bij voel. Ik werk met verst.gehandicapten met een gedragsstoornis. Dus...best heftig op z'n tijd.  En dan moet je dus gaan bellen....angstzweet...neemt er niemand op!!! Grrrr.... mijn locatiehoofd maar gebeld. En die zat midden in een gesprek, hij belt me zo terug.
Ik heb ook medicijnen mee gekregen...brrrr...vind ik eng. Oxapam, kent iemand die?  Ik mag er 1 tot 2 per dag. Er staat bij dat het is om  rust te krijgen. Ik ben dus ook anti-medicijn, dus ik weet nog niet wat ik ermee ga doen. Dit ook benoemd naar de dokter toe. Hij zei dat ik  het niet moet, maar als ik me echt slecht voel er  bijvoorbeeld eentje kan nemen voor de nacht.  Nou ja, ik weet het nog niet...ben dan weer zo bang dat ik Daan niet meer hoor. Dat ik  zo diep slaap...
Daan ga ik meer naar de oppas brengen. Zodat ik zelf dingen kan doen. Al is  het maar slapen ofzo. Misschien werkt dat wel helemaal niet, maar misschien ook wel. Komen we snel genoeg achter.

Nu moet ik wachten op het telefoontje van mijn locatiehoofd.....

groetjes maar weer,  
Anita  
 
Hoi,

Goed zo!!!!! en het is niet zwak!!! Je mag best trots op jezelf zijn!!!
En met de medicijnen hoef je niet bang te zijn dat jeje beebje niet hoort! die hoor je echt wel.. dat was nl ook mijn grootste angst (en achteraf zeeeer ongegrond)

Het "toegeven" is de 1e stap.. en die vond ik echt het moeilijkst, en daar "MOET" je zelfs trots op zijn!! anders doe ik het wel voor je
En knap dat je gebeld hebt! Daar heb je ook wel een dikke veer in verdient!!

Groetjes Debby mv B'Elanna
 
Oxazepam ken ik van mijn werk wel, ook met verst. geh. Is een sterk middel, zijn eigenlijk alle medicijnen die op pam eindigen.
Het is ook een gedragsbeinvloeder, dus wees er wel voorzichtig mee!
Veel sterkte met je werk.
Ik ben met mijn werk gestopt omdat ik het niet kon met een baby, het lukte mij gewoon niet. Is nu 3 maanden geleden en ik voel me al stukken beter. Rustiger vooral en dat slaat ook over op je kleintje.
Veel sterkte.
 
Jaaaaaa, daar ben ik dan weer!
Zojuist heeft mijn locatie hoofd me gebeld. Hem maar heel direct verteld wat ik voel en wat mij geadviseerd is. Hij nam het best redelijk op (dacht ik) om vervolgens te zeggen dat ik het weekend maar lekker moet rusten en dat we maandag of dinsdag wel even om de tafel gaan zitten. Hmmm...op zich voelde dat niet vervelend maar nu denk ik: NEE! LAAT ME NOU GEWOON EENS EVEN!    Maar ja, niet te vroeg gaan bleren, wie weet voel ik me echt beter... (zou wel erg snel zijn dan)
Dus...een last lichter, al voel ik me nog wel eeeeeeeeeerg schuldig naar mijn collega's toe. Er is al zoveel ziekte geweest de laatste weken en dan kom ik ook nog eens aan... Niet handig, maar ik ga proberen vol te houden dat dit het goede is.
De oppas ook al gebeld. Daan kan volgende week daar alle middagen terecht. Vanaf 12u. En wat ik dan ga doen, dat zie ik dan wel.
Toos, ik had al eens vernomen dat alles wat op 'pam' eindigd wel heftig is. Ik denk dat ik vanavond er toch eentje ga nemen, aangezien manlief er toch is en die evt vannacht  voor Daan kan zorgen.  En als het niet lekker  'valt' dan kap ik er zo weer mee. Bedankt in ieder geval.

Dus...  ik heb besloten dat Sonja B. deze dag EN dit weekend de BOOM in kan. Ik ben nu aan de chocolade en vanavond eten we patat! En daar ga ik lekker van genieten!
Normaal ben ik helemaal geen emo eter, maar nu toch wel behoefte aan. Lekker stukje brie halen zo...  hmmmm.
  Anita


 
 
Nu, neem het er dit weekeind in ieder geval even van hoor!! En bedenk vast wat je echt wil gaan afspreken met je locatiehoofd.
Het is wel jouw leven, en jouw kindje. En je werk komt dan toch echt een treetje lager te staan. Laat je niks opleggen, jij kan er ook niks aan doen dat je je niet goed voelt.
Ze hebben op je werk ook veel meer aan jou als je je helemaal toppie voelt!!!
 
Nou heel goed Anita...Neem lekker de tijd voor jezelf!
Je hebt de eerste belangrijkste stap genomen.

Debbie en Sil...het is ook mijn keus geweest om geen medicijnen te slikken, ik sta er zelf niet achter.
Maar de dokter had het ook voorgeschreven terwijl ik midden in mijn rouwproces zat (vind ik toch een tikkeltje anders).
Maar het is een chemische disbalans in je hersenen, en met medicijnen kan je dat herstellen...dus ik ben er zeker niet altijd op tegen.

Maar heel veel sterkte Anita!

Groetjes Linda
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan