Problemen met geslacht baby

Ben nu 20 weken zwanger en heb een paar dagen geleden de 20-wekenecho gehad. We hadden allebei gehoopt op een jongetje, maar nu blijkt het dus een meisje te zijn. In het begin van de zwangerschap hebben we ook gezegd: als het maar gezond is. Nu was het voor ons allebei een beetje een teleurstelling toen de verloskundige vertelde dat we een meisje krijgen. Maar m'n vriend heeft het er moeilijker mee dan ik had gedacht. Hij is compleet veranderd: van lieve, zorgzame toekomstige vader naar een zombie zonder ook maar enig gevoel. Ik heb zelfs overwogen om een abortus te plegen, alleen omdat ik bang ben dat dit tussen ons in komt te staan. Maar ik kan onze kerngezonde meid toch niet zomaar weg laten halen? Heeft iemand hier ervaring mee? Komt dit nog goed?
 
ik snap dat je op een jongentje had gehoopt maar om nou aan abortus te denken vindt ik wel heel erg ver gaan omdat het een meisje is zeker als ze gezond is ik had het zelf ook leuk gevonden om nog een jongentje te krijgen ik kreeg nog een meisje is nu 4 weken ben helemaal toaal verliefd er op zou echt niet meer zonder haar kunnen je vriend moet misschien even aan het idee wennen maar meisje worden echt papa's kindjes zie ik hier ook maar ik zou zelf altijd voor mijn kind kiezen dan maar geen vriend meer
 
jeetje, ik schrik wel een beetje van je verhaal. het gaat er inderdaad toch om of het kindje gezond is? bedenk eens hoeveel stellen er zijn die dolgraag een kindje willen maar niet kunnen krijgen, die meerdere miskramen hebben gehad of wat dan ook. ik heb vorig jaar een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad, ben een eileider kwijt geraakt en als ik een paar uur later was geweest met naar het ziekenhuis gaan, had ik dit niet meer kunnen typen. gelukkig mocht ik weer zwanger raken vorig jaar en ben 5 weken geleden bevallen van mijn tweede zoon. ja, ik had het heel leuk gevonden als we een meisje zouden krijgen, maar als je zoiets, of iets anders hebt meegemaakt, ben je dolgelukkig dat je uberhaupt weer zwanger bent, dat je kindje gezond is en dan is het geslacht toch echt bijzaak. ik vind het erg dat het woord 'abortus' in je opkomt, terwijl je zwanger bent van een gezond kindje, wat maakt het in vredesnaam uit of het een jongen of een meisje is!! en je vriend, is een grote eikel als ie niet blij kan zijn met een gezond kindje, dat toevallig een meisje is. dan maar geen vriend, maar laat jullie kindje niet de dupe worden van dit alles. sterkte ermee!
 
Ja, ik moet eerlijk zeggen dat ik het ook te ver vind gaan. Ik had juist heel graag een meisje gewild, en ik ben zwanger van een jongetje. Maar ik ben er superrr blij mee. Het gaat niet om het geslacht van je kind, het gaat om het feit dat het jou/jullie kind is.

Je voelt je baby in je buik spelen, je hoort het hartje kloppen, handjes en voetjes zie je bewegen... en dan denk jij na over een abortus. Het is al een klein mensje, en dat niet alleen... kans dat je de tweede keer zwanger raakt zal veel moeilijker zijn/worden.

Ik vind dat je dankbaar moet zijn voor een gezonde dochter, dat het is toch het belangrijkste.
En ik durf te zweren, je vriend zal smoorverliefd worden op haar...

Probeer hem te overtuigen dat meisjes net zo leuk zijn als jongens. Qua kleding zelfs nog leuker..

Maar als hij doorgaat over het feit dat hij teleurgestelt is, komt het ook een beetje door jou.
Jij zegt zelf ook teleurgestelt te zijn, als jij vanaf het eerste moment had aangegeven dat je er super blij mee was. Had hij niet zo moeilijk kunnen doen.

en tevens... als je wist dat hij moeilijk zou doen over een meisje, had het dan geheim gehouden tot de bevalling toe.. Mannen zijn na de bevalling zo gehecht aan het kind... dat het ze niet kan schelen of het een jongen of een meisje is..
 
Ik schrik heel erg van jou bericht en wordt er ook erg verdrietig van. Zelf ben ik nu drie jaar bezig met zwanger worden en ik kan me niet voorstellen dat iemand abortus zou plegen om het geslacht van het kindje! Of dat het in iemand opkomt...
Is het geslacht echt zo belangrijk voor jullie? Natuurlijk kun je wat teleurgesteld zijn, maar dat verandert toch niets aan het feit of jullie het kindje willen?

Sorry dat ik het zeg, maar we zitten hier toch niet in China?

Ik hoop dat jullie je over de teleurstelling heen kunnen zetten en het kindje geboren laten worden en liefdevol opvoeden.

Daycey
 
Ik ben zelf zwanger van een jongetje, en ja was een beetje teleurgesteld omdat ik graag een meisje had gewild. Vind ook niet dat je teleurstelling per definitie hoeft te verbergen. Denk dat iedereen wel een bepaald voorkeur heeft voor geslacht. Maar uit eigen ervaring weet ik dat je na een tijdje “went” aan het idee en het geslacht weinig meer uitmaakt. Tenslotte gaat het om je kindje en dat het gezond is, en het ene geslacht is niet meer waard dan het andere.

Ik snap dat het heel vervelend is om je vriend zo teleurgesteld en teruggetrokken te zien. Wat misschien helpt voor je vriend is een 3d echo laten maken. Je ziet dan echt een gezichtje en zo krijgt je kindje meer persoonlijkheid. Mijn vriend vond het heel bijzonder en ging meteen vergelijken met baby foto’s van zichzelf en mij.

Persoonlijk denk ik ook dat je ontzettend spijt zal hebben als je een kerngezonde baby laat aborteren om zoiets triviaals als geslacht. Meer spijt dan eventuele relationele problemen bij het houden van de baby. Geef jezelf (en je vriend) wat tijd om aan het idee te wennen.

Veel succes in ieder geval
 
Jeetje meid, ik zit werkelijk met tranen in m'n ogen dit verhaal te lezen.....en eigenlijk wordt ik hier heel boos om!! Ik wil je niet veroordelen maar jeetje.....wees blij dat het krijgen van een kindje jullie is gegunt! Ik snap je man/vriend echt helemaal niet! Kijk, natuurlijk mag je een voorkeur hebben en je mag ook best teleurgesteld zijn als blijkt dat je voorkeur niet uitkomt maar dank 'god op je blote knieen' dat je een gezond kindje mag krijgen en denk eens aan die enorme aantallen gelukkige stellen die jaren kinderloos blijven en het hele medische traject hebbem doorstaan en hun liefde niet kunnen delen met een kindje.

Ik ben zelf na 2 jaar en de medische molen zwanger van een 1-eiige tweeling en mijn man en ik hadden juist allebei een (lichte) voorkeur voor meisjes maar toen ze vertelde dat het 2 jongens zijn, kon ons geluk niet op! Misscshien beseffen wij ons des te meer dat we al zo bevoorrecht zijn uberhaupt pappa en mamma te mogen worden.

Vind het wel dapper van je dat je je verhaal hier verteld maar een abortus? NEE! Dat kan echt niet en als het voor je man zo'n issue is, dan hoop ik echt dat jij voor jezelf en je kindje kiest en eventueel kun je nog oor adoptie kiezen maar het is je nooit gegeven dat je bij een volgende zwangerschap wel een jongen mag krijgen.

Gr. lynn.
 
Pff, ik denk dat hierboven het meeste al gezegd is. I Iedere zwangerschap is een wonder en ik ben bevoorrecht en trots om mama te zijn van 3 gezonde jongens. Ik ben 3 x snel zwanger geraakt, heb 3 x een goede zwangerschap en bevalling gehad en heb 3 x een gezond kindje mogen krijgen.Maar, ik weet ook dat dit niet voor iedereen is weggelegd. Ik lees hier nog regelmatig mee en weet uit mijn eigen omgeving ook dat zwanger worden helaas niet voor iedereen zo makkelijk is. Sommige stellen zijn jaren bezig voordat zij dit geluk ook mee mogen maken.

Toen ik zwanger was van de derde, hoopte ik stiekem ook dat ik een meisje zou krijgen. Na 2 zonen, leek het me leuk om nu een dochter te krijgen. Aangezien wij niet wisten wat het werd, was ik wel een beetje verbaasd toen het weer een jongetje bleek te zijn. Het ging zo tegen mijn gevoel in. Maar, nu ben ik supertrots op alledrie mijn knullen en ben ik gewend aan mijn mannengezin.

Ik denk dat het heel normaal is om een bepaalde voorkeur te hebben. Veel vrouwen zullen en durven dat niet hardop uit te spreken, maar om om deze reden nu abortus te laten plegen. Ik vind het persoonlijk heel ver gaan. Wees blij dat je bevoorrecht bent om zwanger te mogen worden en zwanger te mogen zijn van een gezond kindje. Als je relatie hierdoor veranderd is, zegt dit misschien wel iets over je vriend. Een kind is een kind en daar hou je onvoorwaardelijk van. Misschien is mijn reactie misschien een beetje kort door de bocht, maar overwegen om abortus te plegen om zo'n reden vind ik kort door de bocht. en ik weet ook zeker dat je heel veel mensen hiermee kwetst.
 
Terug
Bovenaan