reactie op anoniem: roken

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ja. Ik ben nu 28 weken zwanger en rook nog steeds. De eerste 4 1/2 maand heb ik mezelf heel ongelukkig gemaakt door met allerlei methodes te proberen te stoppen en me een grote egoistische mislukkeling te voelen omdat het niet lukte. Ik heb alles geprobeerd, ook die veelgeprezen boeken van Jan Geurtz en Allan Carr, verder acupunctuur, pleisters, kauwgum, etc etc etc. Ik ging er alleen maar meer door roken. Voor mensen die niet verslaafd zijn geweest klinkt dat vast ongelofelijk, maar zo werkt een verslaving. Het is niet zo dat de wetenschap dat je jezelf of een ander ermee in gevaar brengt het makkelijker maakt om te stoppen, integendeel, die druk maakt het vele malen moeilijker. Afijn, op een gegeven moment, na de zoveelste keer in tranen te hebben moeten vertellen dat het nog steeds niet lukte, adviseerde mijn verloskundige om het los te laten en me er niet meer mee bezig te houden, met andere woorden het te accepteren. En dat werkte, gedeeltelijk dan. Sinds ik mezelf die druk niet meer opleg rook ik een stuk minder en heb ik er veel minder moeite mee om het grootste deel van de sigaretten die ik wil opsteken te laten liggen. De rest, daar ben ik nog steeds niet tevreden over maar ik accepteer het. Ik kan mezelf niet verwijten dat ik het niet heb geprobeerd. Ik weet niet of het door mijn persoonlijke omstandigheden van de afgelopen maanden komt dat het niet lukt, of dat ik gewoon een slappeling ben, maar ik ga het me niet meer afvragen. Ik kan mijn energie wel beter gebruiken.
Oh en trouwens, gelukkig gaat alles helemaal goed met mijn baby, geen groeiachterstand, helemaal niets mis, zelfs een kleine voorsprong!
 
Hoi,

Ik heb zelf jaren gerookt (een pakje of anderhalf per dag) dus ik weet wat het is om verslaafd te zijn. Ik weet ook hoe ontzettend moeilijk het is om te stoppen. Persoonlijk vind ik ook dat als je ervoor kiest om te stoppen als je zwanger bent, je al te laat bent. Want ik geloof je verhaal helemaal, het zal vast enorm stresvol en moeilijk zijn omdat de druk zo groot is.

Dat is nou precies een van de redenen waarom ik ruim voordat ik aan kinderen wilde beginnen ben gestopt. Ik rook zelf bijna 4 jaar niet meer nu. Ik ben nu 29 weken zwanger. Mijn advies zou zijn om echt ruim van te voren te stoppen. Want er is dan wel niks mis met jou kindje (gelukkig) maar er word niet voor niks zo voor gewaarschuwd en de kleine is ook nog niet geboren. Mijn moeder heeft ook gerookt toen ze zwanger was, ik was iets van 46 cm, moest twee weken de couveuse in en heb de eerste paar jaar van mijn leven last gehad van bronchitus.

Dit wil niet zeggen dat alle moeders die niet roken gezonde kindjes ter wereld brengen. Maar je vergroot toch echt de kans op allerlei dingen als je wel rookt.

Al met al vind het ik goed van je dat je nu toch wat minder rookt, dat is ook al wat. Het is en blijft een enorme strijd om te stoppen met roken. Misschien kan je het nog eens proberen als de kleine er is? Want meeroken is ook enorm slecht voor je kindje (maar dat wist je vast ook al).

Veel succes, Jane 29 weken
 
Hi Anoniem, echt weer een heel triest verhaal, ik heb t geprobeerd het lukt niet ik kan er nix aan doen ik ben verslaafd. Heel zielig.
Ik heb ruim 7 jaar gerookt toen ik zwanger bleek te zijn ben ik gelijk gestopt van 1 pakje per dag naar helemaal nix.

Denk hier eens aan als jou kind een puber is en ergens verslaafd aan raakt en tegen je zegt dat hij zij niet kan stoppen maar er alles aan heeft gedaan om te stoppen hoor. Maar ja hij zij is verslaafd. Wat zeg jij dan???
Ga maar gewoon door je hebt het geprobeerd.

En probeer ook niet je zelf te rechtvaardigen omdat je king gezond is op dit moment ja.

Bij elk verhaal van een zwangere vrouw is het hetzelfde liedje ik ben verslaafd o help.

Bedenk dat bij elke trek van je peuk je kind ineen trekt.
Fijne gedachte he!!!!!!!!!!!!!
 
Hoi Anoniem,

Ik vind je geen zwakkeling en het is zeker dapper dat je geprobeert hebt om te stoppen.

Je juicht alleen wel vroeg dat alles goed gaat, ik heb een ander vb in mn omgeving namelijk van mn zus. Alles was ook zogenaamd goed ook bij de geboorte.

Na een tijdje bleek haar zoontje dus wel astmatische bronchitus te ontwikkelen, had ie dus al bij de geboorte en hij zal altijd een lichamelijke acherstand hebben op zn klasgenootjes. Hij is de kleinste van de klas en kan niet meedoen met sporten, (voetbal!!) en zo omdat hij het snel benauwd krijgt. Hij is inmiddels 13 maar je geeft m hooguit 10 jaar.

Mn zus legt het verband niet echt met roken maar de rest van de familie wel. Het is erg dat een keuze van de moeder zoveel invloed kan hebben op het latere leven van het kind.

Ik geef heel veel om mn neefje en het idee dat zijn leven zoveel makkelijker kan zijn als zijn moeder maar niet had gerookt (en de moeite had genomen om het huis rookvrij te houden) vind ik heel erg.

Ik hoop dat je ook nadenkt over de kansen van je kind in zijn/haar leven. Hij/zij heeft de keuze niet, jij wel.

Groetjes, Gaby

 
Inderdaad blijken schadelijke effecten vaak pas na de bevalling. De groeiachterstand slaat op NA de geboorte en niet tijdens de zwangerschap. Ik heb ook gerookt, dus denk niet dat ik niet weet hoe het kan zijn. Het is moeilijk, maar je beroofd niet alleen jezelf van je leven, maar je zorgt er nu ook voor dat je man en kind(eren) minder lang hun moeder bij zich kunnen hebben. Daarom ben ik ook gestopt. En ja het is moeilijk, maar het is zeker die moeite waard. Probeer het gewoon nog een keer als je bevallen bent. Die boeken zijn allemaal leuk en aardig, maar je komt ook niet van je alcohol verslaving af door een boek te lezen. Er zijn, net als AA, ook praatgroepen en therapie vormen om te stoppen met roken. Bovendien zijn er ook niet schadelijke medicijnen die je erbij kunnen helpen. Ga eerst met je huisarts praten, voordat je denkt dat een boekwinkel je kan helpen.
 
Hoe zou je het vinden als je kindje astma blijkt te hebben, of krupp, of bronchitis anoniem?

Sta je dan nog achter je keuze? Heb je wel eens een klein kindje gezien met een aanval?

Ik hoop echt voor je dat je jezelf en je kindje dat wilt besparen en stopt, gewoon nu meteen. Ik weet dat dat moeilijk is en spreek uit ervaring.

Maar de andere keuze, dat je kind een lijdensweg tegemoed gaat door jouw zelf gekozen verslaving is toch niet te rechtvaardigen?

Stoppen meid, je bent geen kind meer die zegt: ik kon er niks aan doen. Neem je verantwoordelijkheid als een volwassene. Een verslaving is niet sterker dan jezelf. Je hebt m om bepaalde redenen in het leven geroepen (stress? controledrang? veiligheid?)

Nu is de tijd om uit te zoeken waar het vandaan komt en de strijd aan te gaan. Je doet het voor je kind, en uiteindelijk voor jezelf, dat is de moeite waard,

Echt hoor, ik weet wat het is, maar ik ben nu iedere dag blij en relaxed dat ik geen willoze slaaf meer ben van dat giftige kokertje! Ik ben sterker en ik weet zeker dat jij dat ook bent!

Liefs, Carola
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan