Relatie schoonmoeder

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi nienke,
wat je schrijft is heel herkenbaar. Ik heb een schat van een schoonmoeder. Ik hoef maar te kikken of ze staat voor ons klaar.. Zo past ze ook 2 dagen per week bij ons thuis op op onze dochter.. Op een gegeven moment liepen bij mij de irritaties over haar ge-be-moei echt de spuigaten uit... Het is toen een beetje geëscaleerd, met een paar vervelende dagen als gevolg. We hebben toen mijn schoonouders uitgenodigd voor een gesprek. De irritaties zijn besproken en we hebben afgesproken om "kliebeligheden"te bespreken, voordat het grote irritaties zouden worden. Tot op heden werkt dit wel, ik moet mezelf, zeker nu, nu ik zwanger ben van onze tweede en de hormonen dus door mijn lijf gieren, wel af en toe afremmen om niet op elk slakje zout te leggen...
kortom... praat erover, ook al is dat moeilijk omdat het niet jouw moeder is, tegenwie je gewoon direct kan zeggen wat je wel en niet aanstaat... Schoonmoeders handle with care.... het is niet anders
succes.
Jacquelien

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi!

Zat zo eens te denken he, maar over een jaar of 20/25 zijn wij ook schoonmoeders...
Zijn wij dan ook zo?

Natuurlijk heb je dat zelf in de hand... maar toch...
Moet er niet aan denken, haha!

Liefs...

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Allemaal,

Het schoonmoeder verhaal is helaas nog niet opgelost. Zelfs ruzie met mijn man gekregen die vindt dat hij er door mij steeds tussenin geplaatst wordt. Ik merk dat ik dat met name als gevolg van de hormonen denk ik gewoon even niet zo goed kan hebben. Normaal zou ik na een gesprekje dat voor mezelf wel een plekje geven, hij heeft er namelijk ook voor een deel groot gelijk in maar nu lukt dat gewoon even niet.
Het escaleerde toen mijn man en ik een kleine woordewisseling kregen, stelde op zich niets voor want we zijn niet de types die alles bespreken waar anderen bij zijn, en mijn schoonmoeder zich ermee begon te bemoeien en uiteraard zijn kant koos. Nu heeft ze zich nog nooit eerder echt zo met onze dingetjes bemoeit maar kennelijk zijn we en met name ik nu vogelvrij. Ik vind het dus echt niet kunnen dat ze dit soort dingen doet maar het moment om er over te praten is het niet echt nu mijn schoonvader net in het ziekenhuis ligt en geopereerd wordt. Ik kan me best voorstellen dat zij zich daar erge zorgen over maakt en dus haar grenzen verlegt. Ik baal er alleen van dat ik daar nu de dupe van moet worden.

Tja en mijn man voelde zich fijn door zijn mama gesteund in het woordewisselingetje en heeft dat dus opgeblazen, soms vraag ik me weleens af of ik de enige ben die begrijpt dat ik strak sta van de hormonen en gewoon een beetje rust wil zonder dat er voortdurend van alle kanten commentaar geleverd wordt. Heb er echt de balen van.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Nienke,

Ik begrijp dat heel goed hoor. Dat strak staan van de hormonen. Ik wil de laatste tijd ook gewoon vooral met rust gelaten worden. Een beetje begrip van manlief zou op zijn plaats zijn.

Oh en Nens, wij gaan het natuurlijk totaal anders doen.!!!! Ik verwacht nu een meisje en zal dus ( voorlopig althans ) nog geen schoondochter krijgen. Maar ik wil ook niet op mijn eigen moeder gaan lijken hoor, hihihi. Die is net zo erg maar daar mail ik je nog wel over.

Juffie

 

[flV2DFoBuERlbZy8]

Hallo ik ben zo'n uitgekotste schoonmoeder. Ik heb me werkelijk nergens mee bemoeit, bewust niet. Mijn schoondochter kan niet aangeven wat ik misdaan heb. Niet bij mij, niet bij haar eigen moeder, niet bij haar partner, niet bij de verloskundige en de huisarts blijft nog over.

De enige reden die op tafel komt is mijn geurtje, dat laat ik dus gewoon achterwege want dat is natuurlijk makkelijk aan te passen.

Ik geef nergens een mening over en koop alleen cadeautjes in de aangegeven kleuren vanaf een vooraf aangeleverd lijstje.

Ik ben en blijf uitgebraakt en heb daar veel verdriet van.

We hebben altijd geholpen altijd klaargestaan met klussen en met financiële ondersteuning.

Heb ik dit dan verdiend?

Kijk ook eens naar wat moeders voor je over hebben want ik blijf beschikbaar en huil zachtjes thuis na de zoveelste snauw knauw en afwijzing

 

[Essil]

Hallo ik ben zo'n uitgekotste schoonmoeder. Ik heb me werkelijk nergens mee bemoeit, bewust niet. Mijn schoondochter kan niet aangeven wat ik misdaan heb. Niet bij mij, niet bij haar eigen moeder, niet bij haar partner, niet bij de verloskundige en de huisarts blijft nog over.

De enige reden die op tafel komt is mijn geurtje, dat laat ik dus gewoon achterwege want dat is natuurlijk makkelijk aan te passen.

Ik geef nergens een mening over en koop alleen cadeautjes in de aangegeven kleuren vanaf een vooraf aangeleverd lijstje.

Ik ben en blijf uitgebraakt en heb daar veel verdriet van.

We hebben altijd geholpen altijd klaargestaan met klussen en met financiële ondersteuning.

Heb ik dit dan verdiend?

Kijk ook eens naar wat moeders voor je over hebben want ik blijf beschikbaar en huil zachtjes thuis na de zoveelste snauw knauw en afwijzing

Wat naar voor voor je. Misschien dat het gewoon niet klikt, of dat de bevooroordeeld is? Of dat ze jaloers is, omdat haar man meer van zijn moeder lijkt te houden dan van haar of zo.
Maar ook als schoonmoeder mag je voor jezelf opkomen hoor! Een snauw mag je gewoon wat van zeggen.

 

[JetskeOvN]

Beste F, wat ontzettend verdrietig om dit te horen. Ik kan begrijpen dat je je gekwetst en verdrietig voelt in over situatie. Ook snap ik dat het super frustrerend is om niet te begrijpen wat er is misgegaan of hoe je het kunt verbeteren. Ik heb zelf geen ervaring met irritaties met mijn schoonmoeder, dus ik kan je vanuit mijn persoonlijke ervaring niet verder helpen. Wel heb ik op oudersvannu.nl gekeken en hier zijn enkele suggesties die je misschien kunnen helpen om met deze situatie om te gaan en mogelijk een positieve verandering teweeg te brengen.

Als het mogelijk is, probeer dan een moment te vinden om rustig met je schoondochter te praten. Leg uit dat je graag wilt begrijpen wat er aan de hand is. Soms kunnen problemen voortkomen uit misverstanden (die je zelf niet door hebt) of verschillende verwachtingen. Onthoudt wel, heb geduld. Het kan tijd kosten om een relatie te herstellen. Wees ook voorbereid op grenzen die worden aangegeven door je schoondochter en om die grenzen te respecteren, zelfs als je niet precies weet wat er aan de hand is. Je inspanningen om je aan te passen, zoals het vermijden van geurtjes en het volgen van aanwijzingen voor cadeaus, tonen al je bereidheid. En dat zijn zeker al de eerste stappen de juiste richting op.

Stel je komt er echt niet uit, dan kan het helpend zijn om met iemand buiten de familie te praten, zoals een therapeut, om je gevoelens te verwerken en advies te krijgen over hoe je in de toekomst verder zou kunnen gaan. En om jezelf te helpen want dit soort emotionele situaties kunnen veel energie kosten en stress geven. Ook zou je mogelijk samen met je schoondochter in therapie kunnen gaan.

Ik heb ook nog een artikel gevonden op Oudersvannu.nl over een onderzoek dat de band van de moeder met de schoonmoeder na de geboorte van de baby vaak slechter wordt. Lees hier het artikel:

Onderzoek: band met schoonmoeder vaak slechter na geboorte kind

Kon je je schoonmoeder (a.k.a. schoonloeder) toch al niet luchten of zien? En is dit nog erger sinds je moeder bent geworden? Welcome to the club.

www.oudersvannu.nl

Ik heb ook dit volgende artikel gevonden. Ik weet niet of dit nou echt bij jouw situatie past, misschien echt helemaal niet maar misschien heb je hier iets aan om te lezen. Dit artikel is geschreven voor de moeders in het algemeen, maar misschien kun je bepaalde inzichten krijgen die kunnen helpen met het begrijpen van je schoondochter.

7x zo voorkom je ruzie met je bemoeizuchtige schoonmoeder

Voordat jullie kinderen kregen zag jij je schoonmoeder maar af en toe. Nu staat ze (bijna) wekelijks op de stoep. Dat kan voor spanningen zorgen. Zeven tips om daarmee om te gaan.

www.oudersvannu.nl

Heel veel succes en sterkte. Ik hoop dat het snel beter gaat worden. Stel je zit nog ergens mee of je moet nog iets kwijt. Wij zijn er hier voor je!

Groetjes Jetske