Hallo Brootje,
Ik heb je weer gevonden!! Ik kon het berichtje niet meer vinden en ik wist gewoon dat ik nog zou antwoorden. Dat had ik je tenslotte beloofd!! Gisteren zat ik een beetje op de wip en nu heb ik ff tijd. Ff nog lekker computeren, voordat ik mijn bedje in duik!!
Maar ik herken heel veel in je verhaal!! Je geeft aan dat je kindje pas (!!) 3 weken is en ik krijg de indruk dat je al heel wat van haar "verwacht". Dit moet je niet verkeerd opvatten hoor!! Ik herken het zo erg, omdat wij (nu achteraf...) ook teveel van haar verwachtte de 1e weken... Als ik nu terugkijk, had ik het heel anders willen doen. Ik had haar meer op willen pakken en niet zo lang laten huilen. Iedereen had goede tips en dit & dat moest ik maar eens proberen ( "Laat haar maar huilen, daar krijgt ze niet van..." etc.). Ik liet me zo ontzettend beïnvloeden en was héééél gevoelig voor alles. Ik durfde niet goed mij eigen gang te gaan. Wij wilden b.v. ook dat ze vanaf de 1e dagen al gelijk op haar eigen kamertje ging slapen... Nu denk ik écht; "BELACHELIJK SNUFFEL!!". 9 Maanden heeft ze lekker bij mij in de buik gezeten en dan moet ze helemaal alleen in haar kamertje gaan slapen??? Dat ging dus ook niet en ik kón het ook gewoon niet. Je leven staat zo op de kop, met de komst van een kindje!! Althans zo heb ik het wel ervaren... Je moet het allemaal nog een plek gaan geven en samen moeten jullie de draai weer een beetje vinden!! Knuffel je kindje lekker veel en pak hem/haar zoveel mogelijk op!! Je moet doen waar JIJ (!!!) je prettig bij voelt en écht proberen om niet teveel naar anderen te luisteren. Het wonderlijke is altijd, dat degene die géén kinderen hebben, het altijd het allerbeste weten... Zucht!! De kraamverzorgster zei altijd, dat ik Pollewoppie de 1e 6 maanden niet kon verwennen. Ik heb er altijd mijn twijfels bij gehad. Maar nu denk ik heel vaak; "Ik denk dat ze toch gelijk had!!". Het zou natuurlijk ook heel goed kunnen dat je niet genoeg (BV) voeding hebt en dat ze gewoon honger heeft!! En misschien heeft ze ook last van de ontlasting die ze niet kwijt kan!! Heb je het zelf al eens gehad, dat je een paar dagen niet naar het toilet kon??? Jemig, da's not funny!! Belangrijk is wel t.a.v. het boek van Ria Blom, dat je consequent blijft. Maar dat je vriend, de opa's en oma's (iedereen) het ook is!! Het zal de 1e dagen/weken misschien iets erger worden, maar het uiteindelijke doel is verbluffend!! Jemig, wat klinkt het dramatisch... Maar zo bedoel ik het uiteraard niet meid!! Wij hadden het geluk dat Pollewoppie na 1 week "het ritme van Ria" (hahaha) te pakken had en het échte genieten eindelijk kon beginnen!! Zoals ik al zei, hebben wij goede ervaringen met het inbakeren. Het is helemaal niet eng en onze dochter vond het hééérlijk!! Op een gegeven moment legde ze al de ampjes naast zich neer, als ik met de doeken aan kwam. We zijn alleen overgestapt op de bakerzak, omdat de doeken te klein werden en ze nog steeds behoefte had aan geborgenheid. Ze miste mama's lekkere buik natuurlijk!! Mmmm... héééérlijk toch?!
Heeee meid, heel veel succes met je keuze en ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt. Laat je nog even weten, wat je gaat doen?? Trouwens de comi-sleeper ken ik niet. En mag een kindje van 3 weken nog niet in een slaapzak?? Waarom niet??
Zo, ik ga eindelijk lekker slapen.... Snuffel en Pollewoppie
