Ik heb dit onderwerp nog niet gezien op het forum terwijl ik toch zo het idee heb dat er meerdere mensen zijn die hiermee te maken hebben.
Toen mijn beste vriendin vorig jaar zwanger was werd ik zoooooooooo boos dat zij nog rookte. Weliswaar rookte ze niet meer als 5 sigaretten per dag, maar ik was verontwaardigd. Ik vertelde haar meteen: "nou, als ik zwanger zou zijn, zou ik meteen stoppen".
Nu ben ik zwanger en zal ik eerlijk zeggen dat ik er echt moeite mee heb. Vol goede moed probeer ik een dag door te komen zonder sigaret. Hoop ik dat ik misselijk word van de geur. Maar iedere keer als mijn vriend een sigaret opsteekt begin ik mijn gevecht tegen de verleiding. En ik zal eerlijk bekennen... Niet altijd win ik, met als gevolg dat ik er toch eentje opsteek. Maakt mij dat nou een slechte a.s. moeder?
Mijn collega zegt van niet en dat ik het van een hele andere kant moet bekijken; wees juist blij om de keren dat je wel de verleiding kunt weerstaan.
Toch voel ik vreselijk schuldig... en terecht... maar ben ik werkelijk de enige die hiermee vecht?
Toen mijn beste vriendin vorig jaar zwanger was werd ik zoooooooooo boos dat zij nog rookte. Weliswaar rookte ze niet meer als 5 sigaretten per dag, maar ik was verontwaardigd. Ik vertelde haar meteen: "nou, als ik zwanger zou zijn, zou ik meteen stoppen".
Nu ben ik zwanger en zal ik eerlijk zeggen dat ik er echt moeite mee heb. Vol goede moed probeer ik een dag door te komen zonder sigaret. Hoop ik dat ik misselijk word van de geur. Maar iedere keer als mijn vriend een sigaret opsteekt begin ik mijn gevecht tegen de verleiding. En ik zal eerlijk bekennen... Niet altijd win ik, met als gevolg dat ik er toch eentje opsteek. Maakt mij dat nou een slechte a.s. moeder?
Mijn collega zegt van niet en dat ik het van een hele andere kant moet bekijken; wees juist blij om de keren dat je wel de verleiding kunt weerstaan.
Toch voel ik vreselijk schuldig... en terecht... maar ben ik werkelijk de enige die hiermee vecht?