ruzie

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik word echt af en toe helemaal gek van mezelf en mn man. We zijn alletwee moe en geprikkeld en dit lijdt tot enorme ruzies. Nu komt het ook allemaal wel weer goed maar ben toch bang dat dit 'blijvende schade' aanricht in onze relatie. Ik wil gewoon weer hoteldebotel verliefd zijn en dat hij dat op mij is en dat idee heb ik niet. Ik weet wel dat ie van me houdt hoor.. ben gewoon te veeleisend. Nu is er ook nog een familie probleem bij gekomen waar wij alletwee een andere mening over hebben.. ook niet echt bevorderlijk.
Ben gewoon bang dat ie mij in de steek laat voor een leuker iemand want zo leuk ben ik de laatste tijd niet meer.
Hoe ervaren jullie je relatie met jullie partner??
En wat kan ik veranderen. Wil leuk voor hem zijn maar heb af en toe nog geen tijd om mn haren te kammen. Mijn trui zit 9 van de 10 keer onder de spuug... verder zijn de sporen van mn zwangerschap ook nog op me te zien (striemen en flubberbuik). Als ik hem was zou ik ook niet met mij willen gaan... zucht.

 
hoi tess,wat vervelend voor je zeg!!
ik ben ook erg moe ,en ik kan dan af en toe ook zeuren tegen mn man , maar hij is gelukkig rustig en gaat niet echt in op wat ik zeg ,zodat er niet veel bruzies van komen hihi...

verder doe ik wel mn best om een beetje redelijk voor de dag te komen , maar ik voel me ook onzeker hoor over mn flubberbuik en mn extra kilo's!! en dat spuug op je trui dat hoort er toch een beetje bij als je een kleintje hebt??of ni??

kan je je kleintje niet eens een avondje ofzo wegbrengen en dan ff wat tijd nemen met je mannetje????

succes kus mariska mv demy
 
Heel erg herkenbaar!! Ik heb precies hetzelfde gevoel. Gister ook ruzie
gehad en de halve dag lopen janken. Ja zijn ook nog de hormonen denk ik
dan, maar echt leuk was mijn zondag niet. Ik doe ook mijn best om goed
voor de dag te komen, maar ik pas nog geen broek en voel mezelf al niet
mooi. Laat staan mijn man.

Ik ga er wel vanuit dat het wel weer goed komt, maar vrolijk wordt ik er op dit moment niet van.



Jij in ieder geval heel veel succes ermee. Het komt vast wel goed.



Groetjes Natasja

 
Ruzie heb ik gelukkig niet,.. Maar moe zijn we wel.

Ben niet te onzeker, je man zal zich echt wel realiseren dat je nog op aan het knappen bent van de bevalling.
Ik denk dat iedere vrouw, ook ik, nu onzeker is over haar figuur. Je vraagt je af of je nog wel aantrekkelijk bent etc,.. maar een gezond denkende man weet echt wel dat een gigantische zwangerschapsbuik niet binnen een paar weken weg is!
Hij zal echt wel trots op je zijn en blij zijn dat jij de moeder bent van zijn kind..

Breng anders de kleine een dagje naar oma bv en ga samen even iets leuks doen. Even niet gestoord worden door de kleine, even genieten van elkaar.
Wij zijn vlak na de bevalling samen gaan uiteten terwijl mijn moeder en vader thuis bleven bij de kleine. Even nagekletst over alles en heerlijk van elkaar genoten als kersverse papa en mama!

Vergeet idd elkaar niet en maak ook daar tijd voor hoe lastig dat dat soms is!!
En een dagje de kleine wegbrengen om even een dag bij te slapen of te rusten is echt niet erg!

Succes!

Esmé
 
Denk inderdaad dat ik deze week een lieve oppas vraag en een avondje weg te gaan met zn twee-en. bedankt voor de tips en eigenlijk weet ik het zelf ook allemaal wel hoor.. die stomme hormonen ook...wanneer gaan ze weg!!
 
Hallo,

Ik ben 13 aug. bevaleen van een zoon ons tweede kindje en onze relatie loopt eigenljk al sinds de zwangerschap niet meer zo lekker jammer genoeg. We hebben ook veel ruzie vooral over het feit dat ik vindt dat hij niet genoeg helpt met de kinderen. En dat hij vaak gewoon na het werk pas om   22:00/23:00 komt opdagen omat hij na het werkt nog bijklust als computerprogameur daar heb ik geen problemen mee maar nu komt wel alles op mij neer. Daarbij gaat hij ook nog 12x per week pokeren met ijn vrienden en dan is hij soms ook pas om drie uur s'nachts thuis dat vindt ik ook niet normaal, want hij is wel te lui om s'nachts/ s'morgens zijn bed uit te komen als de kleine de fles moet maar dan kan hij wel midden n de nacht t thuis komen. Want s'morgens kan ik de baby en onze dochter verzorgen met veel gehaast want zij moet naar school en dan komt hij na 10x roepen eens om 8 uur zijn bed uit en gaat dan uitgebreid douchen om onze dochter net op tijd naar school te brengen. En het ergst is in het weekend zit hij lekker thuis achter de computer, hij doet veel t weinig met onze oudste. en als ik eens een zaterdag naar de stad ga en hij thuis blijft met de twee kleintjes en ik bel op of de kleine de fles al heeft gehad zegt hij ook nog oh is het al tijd dan!!! zo kan ik echt niet met gerust hart weggaan net of hij het expres doet!!!   Ik vindt hem echt een eikel de laatste tijd ik kan hem net meer uitstaan!!!

Sorry maar ik weet wat je bedoelt ik ben blij dat ik ook even mijn hart heb kunnen luchten.

Groetjes Ellen
 
Wow ellen, dit is wel echt vervelend en als ik zo jouw verhaal lees denk ik echt : wat een l*l. Sorry dat ik het zeg. Heb je hier al eens met hem over gepraat?? Ik vind dat het echt niet kan. Jij kan voor JULLIE kids zorgen en waarschijnlijk ook zorgen dat zn maaltje op tijd klaar staat enzo.. vervelend dat ie je dan verder niet helpt terwijl je hem best vrij laat vind ik in zn buitenshuise (ofzo) activiteiten. Ik weet niet goed wat ik moet zeggen maar zou er wel eens met hem over praten misschien.
 
Hoi Tess,

Wat ik nu ga vertellen, moet er niet toe gaan leiden dat je je nóg onzekerder gaat voelen, maar ik herken zoveel in jouw verhaal. Toen Merijn (onze oudste zoon) geboren werd hadden wij het ook erg zwaar. Merijn heeft in het ZH gelegen en dat op zich was al een stressvolle periode. De 2 jaren daarna hebben er toe geleid dat we een beetje uit elkaar gegroeid zijn. Die twee jaren hebben ook in het teken gestaan van een heleboel spanningen, ook van buitenaf. Dat uit elkaar groeien is voornamelijk ontstaan door niet regelmatig wat tijd voor elkaar vrij te maken en niet goed te communiceren. Toen ik 6 maanden zwanger was van Siebe is deze situatie geëscaleerd en is naar voren gekomen dat Marcel verliefd was op iemand anders. Vreselijk. Er is tot op heden ontzettend veel gebeurd en we zijn zelfs even uit elkaar geweest. Momenteel is hij weer hier in huis en het gaat redelijk. Ik hoop dat het goed komt, want ik hou nog heel veel van hem, maar ik kan niet alleen knokken voor onze relatie.

Wat ik je dus met klem wil adviseren is: investeer in elkaar, dat is in deze periode o zo belangrijk. Plan minimaal 1 avond in de week vrij. Je hoeft dan nog niet eens weg te gaan, maar maak er een gezellige avond van en praat dan ook met elkaar. Wat houdt jullie afzonderlijk bezig en welke gevoelens hebben jullie daarbij. Echt, wat ik nu meemaak, wens ik niemand toe. Het is één van de ergste dingen die je kan meemaken als je net weer mama bent geworden (of zelfs zwanger bent) en denkt dat je alles voor elkaar hebt. Ik heb me al wat afgeprakkiseerd de laatste maanden en zodoende kom ik er ook niet echt toe om te genieten van mijn twee mannekes. Ik doe momenteel alles zo'n beetje op de automatische piloot, omdat ik gewoon verder moet voor de kindjes. Ik heb al menigmaal gewoon in mijn bed willen kruipen met de dekens over mijn hoofd in de hoop dat het allemaal weer goed zou zijn als ik weer wakker zou worden, maar helaas.

Veel sterkte en denk erom, geen ruzie maken, maar op een ontspannen manier met elkaar proberen om te gaan. En inderdaad, vraag anders een keer of opa of oma een dag kan oppassen en ga er eens lekker een dagje tussenuit met zijn tweetjes. Je zult zien dat je daar weer heel veel energie van krijgt.

Groetjes Fonske.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan