Blij te lezen dat jullie wat aan de tips hebben..
Zat met een smile alles te lezen..
Soms glippen er hier ook wel eens opmerkingen uit onze mond die we beide niet leuk vinden. We weten gelukkig dan ook dat dit komt uit frustratie of moeheid op dát moment. Op zo'n moment kun je inderdaad gelijk in de verdediging schieten maar dan escaleert het alleen maar en krijg je zo'n inhoudsloze ruzie.. meestal reageer mijn vriend of ik er daarom helemaal niet op, en komen we er later.. als de situatie rustiger is geworden of de hectiek voorbij is er even op terug door te zeggen: "Die opmerking vond ik helemaal niet geplaatst, of waarom zei je dat tegen mij?".
9 van de 10 keer hoor je dan de ander zeggen dat het dan een "domme" opmerking was die er uit floepte omdat er dan even iets niet lukte etc. en komt er een excuus en knuffel erachteraan..
Deze opmerkingen worden meestal in een situatie gemaakt waar even alles bij misloopt en als dan ook nog eens nét je partner in de buurt loopt, ja,.. dan mag hij het er even van lusten. Heel oneerlijk maar een vrij natuurlijke reactie.. Daarom kun je er het beste niet of nauwelijks op reageren.
Simpel voorbeeld:
Onderstel van de wandelwagen zat laatst nog in de auto van mijn vriend. De wieg van de wandelwagen stond dus in de kamer op de grond. Wij hebben 2 poezen.
Na diverse malen aan mijn vriend te hebben gevraagd om even dat onderstel te pakken kreeg ik te horen dat hij het zodra hij boodschappen had gehaald het in een moeite mee naar binnen zou nemen,.. prima dus.
Even later zag ik dat er in het wiegje geplast was door een poes.. Ik vind dit altijd zo ongelooflijk goor dat ik dan ook kwaad/gefrustreerd wordt en gelijk roep:"Kijk,.. daar heb je het al,.. had nou gewoon dat onderstel meteen gepakt!". Mijn vriend zeg dan heel droog:"Ja hoor,.. nu is het mijn schuld..".. Dan blijft het stil..
Ik bedenk me meteen dat het een oneerlijke opmerking is die ik maak en ik bv ook die wieg gewoon op de tafel had kunnen zetten, of de poezen in de gaten had moeten houden. Maar ook ik blijf dan stil,.. de kracht van de stilte zet me dan eigenlijk zelf al op mn plaats.. en het mooie is dat ik dat zelf doe haha.. me op mn nummer zetten!
Nadat ik alles in de wasmachine heb gegooit, alles gewassen is en ik weer een overheerlijke wasverzachter ruik als ik de spulletjes eruit haal is alle frustratie verdwenen. Het is alweer opgelost..
Ik loop naar beneden en zeg meteen tegen mijn vriend dat ik die opmerking niet had mogen maken en deze oneerlijk was. Dat dat puur kwam door mijn woede tov mijn poezen. Mijn vriend pakt me vervolgens vast en zegt:"Dat weet ik toch.." en ik krijg een kus op mijn voorhoofd..
Beide zijn we dan weer opgelucht.. Ik heb even kunnen raze, mijn vriend "weet" dat het door iets anders komt en reageerd er daarom amper op. Dit wil niet zeggen dat het hem niks doet, maar omdat ik er dan zelf op terug kom maakt dit alles weer goed. Het zou anders zijn als ik het er gewoon bij liet. dan stapelen zich de dingen op en dan krijg je de grote klappers!! Niet doen dus!!
Dit is een klein voorbeeldje uit mijn eigen privé leven en hoe we ermee omgaan..
Iedereen is mens en niet perfect.. probeer daarom elkaar de tijd te geven om dingen in te zien en er mee om te leren gaan. En heel belangrijk is het te weten wat je aan elkaar hebt,..
Succes!
Esmé mv Kay
Zat met een smile alles te lezen..
Soms glippen er hier ook wel eens opmerkingen uit onze mond die we beide niet leuk vinden. We weten gelukkig dan ook dat dit komt uit frustratie of moeheid op dát moment. Op zo'n moment kun je inderdaad gelijk in de verdediging schieten maar dan escaleert het alleen maar en krijg je zo'n inhoudsloze ruzie.. meestal reageer mijn vriend of ik er daarom helemaal niet op, en komen we er later.. als de situatie rustiger is geworden of de hectiek voorbij is er even op terug door te zeggen: "Die opmerking vond ik helemaal niet geplaatst, of waarom zei je dat tegen mij?".
9 van de 10 keer hoor je dan de ander zeggen dat het dan een "domme" opmerking was die er uit floepte omdat er dan even iets niet lukte etc. en komt er een excuus en knuffel erachteraan..
Deze opmerkingen worden meestal in een situatie gemaakt waar even alles bij misloopt en als dan ook nog eens nét je partner in de buurt loopt, ja,.. dan mag hij het er even van lusten. Heel oneerlijk maar een vrij natuurlijke reactie.. Daarom kun je er het beste niet of nauwelijks op reageren.
Simpel voorbeeld:
Onderstel van de wandelwagen zat laatst nog in de auto van mijn vriend. De wieg van de wandelwagen stond dus in de kamer op de grond. Wij hebben 2 poezen.
Na diverse malen aan mijn vriend te hebben gevraagd om even dat onderstel te pakken kreeg ik te horen dat hij het zodra hij boodschappen had gehaald het in een moeite mee naar binnen zou nemen,.. prima dus.
Even later zag ik dat er in het wiegje geplast was door een poes.. Ik vind dit altijd zo ongelooflijk goor dat ik dan ook kwaad/gefrustreerd wordt en gelijk roep:"Kijk,.. daar heb je het al,.. had nou gewoon dat onderstel meteen gepakt!". Mijn vriend zeg dan heel droog:"Ja hoor,.. nu is het mijn schuld..".. Dan blijft het stil..
Ik bedenk me meteen dat het een oneerlijke opmerking is die ik maak en ik bv ook die wieg gewoon op de tafel had kunnen zetten, of de poezen in de gaten had moeten houden. Maar ook ik blijf dan stil,.. de kracht van de stilte zet me dan eigenlijk zelf al op mn plaats.. en het mooie is dat ik dat zelf doe haha.. me op mn nummer zetten!
Nadat ik alles in de wasmachine heb gegooit, alles gewassen is en ik weer een overheerlijke wasverzachter ruik als ik de spulletjes eruit haal is alle frustratie verdwenen. Het is alweer opgelost..
Ik loop naar beneden en zeg meteen tegen mijn vriend dat ik die opmerking niet had mogen maken en deze oneerlijk was. Dat dat puur kwam door mijn woede tov mijn poezen. Mijn vriend pakt me vervolgens vast en zegt:"Dat weet ik toch.." en ik krijg een kus op mijn voorhoofd..
Beide zijn we dan weer opgelucht.. Ik heb even kunnen raze, mijn vriend "weet" dat het door iets anders komt en reageerd er daarom amper op. Dit wil niet zeggen dat het hem niks doet, maar omdat ik er dan zelf op terug kom maakt dit alles weer goed. Het zou anders zijn als ik het er gewoon bij liet. dan stapelen zich de dingen op en dan krijg je de grote klappers!! Niet doen dus!!
Dit is een klein voorbeeldje uit mijn eigen privé leven en hoe we ermee omgaan..
Iedereen is mens en niet perfect.. probeer daarom elkaar de tijd te geven om dingen in te zien en er mee om te leren gaan. En heel belangrijk is het te weten wat je aan elkaar hebt,..
Succes!
Esmé mv Kay