Seks tijdens de zwangerschap

Hier ook op een laag pitje! ??‍♀️ Ben nu 36+5 en wacht nog altijd op de enorme seksuele boost die iedereen om me heen leek te krijgen tijdens de zwangerschap.
 
We zitten nu op max. 2x per week (voor de zwangerschap dagelijks tot meermaals dagelijks. Waren we ook wel konijntjes hoor. Maar dat is voor m’n vriend natuurlijk een hele stap terug. Helaas heb ik ook erge bekkeninstabiliteit waardoor met m’n benen open liggen (grof gezegd) gewoon pijn doet. En daarbij voel ik me nu ook niet bepaald sexy ??‍♀️
 
Morgen 33 weken zwanger, mijn seksleven staat ook op een laag pitje. Niet omdat we geen zin hebben, maar omdat we er allebei weinig van voelen. Mijn heupen worden nu wat breder en losser, en er is geen " frictie " meer tijdens de penetratie. Ook gaf hij gisteren aan dat hij het onprettig vind om op mijn buik te liggen, nu deze wat groter word
We vinden het jammer, maar niet erg. Nu dus gewoon kijken of we het anders kunnen doen, op een manier die we allebei fijn vinden. Is ook leuk ?
 
Bij de eerste zwangerschap hebben we tot 37 weken nog gewoon seks gehad, maar dat was erg onregelmatig hoor. Gewoon als we zin hadden. Wel heel spannend, want met 36+6 hebben we dus in de ochtend nog seks gehad en die middag lag ik in het ziekenhuis met weeën. Gelukkig heeft dat niet doorgezet en ben ik uiteindelijk een weekje later bevallen met precies 38+0 (ik wilde namelijk heel graag thuis bevallen en voor 37 weken mag dat nog niet). 
Tijdens de tweede zwangerschap in het eerste trimester geen seks, omdat ik daar te ziek voor was. In het tweede trimester erg veel seks omdat mijn libido mega hoog was (wel veel op mijn initiatief dan hoor) en in het derde trimester is dat allemaal weer wat gezakt. Mijn buik begon meer in de weg te zitten en ik kreeg meer last van mijn rug. Ook waren we allebei een beetje bang om de bevalling weer op te wekken, dus na 35 weken hebben we eigenlijk geen seks meer gehad. Wel nog wat geknuffeld, maar geen seksuele handelingen meer gedaan. We hebben dit wel naar elkaar uitgesproken en bleken dus allebei angst te hebben om te bevalling te vroeg op te wekken (omdat dat bij de eerste dus ook bijna het geval was). Toen dat eenmaal uitgesproken was, voelde het ook anders. Het was oké. Uiteindelijk hebben we met 37 weken uitgesproken dat we misschien wel weer seks aandurfden, maar op één of andere manier is dat er gewoon niet meer van gekomen (ik ben uiteindelijk met 39 weken bevallen). En dat was ook oké, maar meer omdat we allebei wisten dat het geen moetje was van allebei de kanten, maar dat er ook niet per se een reden was waarom het niet gebeurde. Dus dat voelde voor ons gewoon anders. Ik kan me voorstellen dat het voor jou anders voelt, omdat je man de 'schuld' bij jou lijkt te leggen, terwijl jij juist aangeeft dat je juist wel seks wilt. Is het een idee, als het dwars blijft zitten, om het een keer gewoon op een rustig moment daar toch over te hebben? En dan geen genoegen nemen met een vaag antwoord, maar aangeven hoe jouw gevoel hierbij is en dat het voor jou belangrijk is om het daar goed over gehad te hebben? 
 
Ik herken je gevoel zeker! Hier bijna 38 weken en het staat ook op een mega laag pitje. Ik word er zelf heel onzeker van want 1 keer in de week of om de week red ik zeker nog wel. Geen bijzondere standjes maar dat ter zijde.
 
Volgens mijn vriend is het een mindset een knop die heeft omgezet want normaal wilde die wel vaak! Jouw onzekere gevoelens heb ik ook ik droom zelfs erover dat hij vreemd gaat of dat we juist mega goede seks hebben. Mis toch de intimiteit denk ik. Beste is er niet teveel achter te zoeken want de hormonen kunnen je aardig gek maken. Het komt vanzelf weer goed:)
 
Nou als ik dat zo hier lees dan is het bij mij wel erg dramatisch haha!!
Ik geloof dat ik en mijn partner misschien  4 keer seks hebben gehad tijdens de hele zwangerschap (ben nu 41 weken).
Dit lag niet aan mij, maar mijn partner vond het al geen fijn idee meer vanaf het begin dat we wisten dat ik zwanger was.
Hij is bang dat de baby er iets van meekrijgt. Eerlijk gezegd denk ik dat veel mannen dit zo ervaren en misschien heeft jouw vriend hier ook wel problemen mee maar gooit hij het over iets anders. 
Ik heb er heel de zwangerschap wel van gebaald omdat ik wel veel zin had.
Hebben er al een aantal keer gesprekken over gehad maar zelfs dat vind hij al ongemakkelijk :p Op een gegeven moment heb ik het maar opgegeven omdat ik me afgewezen voelde en probeerde het van zijn kant te begrijpen en dat respecteer ik dan ook wel.
Ik ben blij als ik bevallen ben en we over een aantal weken weer intiem met elkaar kunnen zijn want wat ik heb daar naar uitgekeken zeg!
Probeer er eens goed met je vriend over te praten dan komt vast wel duidelijk naar voren waarom hij er misschien nu niet meer zo’n behoefte aan heeft.
Succes!! :)
 
Ik ben nu 27 weken en vanaf het begin heb ik al heel veel zin in seks. Ik wil het liefste elke dag en vind het juist nu lekkerder voelen dan normaal... Helaas vind mijn vriend elke dag wel erg veel en hij heeft vermoeiend werk dus ik laat het initiatief bij hem op dit moment, want hij weet dat ik toch wel wil. Seks zien wij niet als een probleem of iets raars. De baby voelt er niks van, ervaart alleen een lekker gevoel als ik een orgasme krijg en dat lijkt me niet verkeerd. 
 
Wat vervelend dat je vage antwoorden krijgt en er dan zulke onzekere gedachtes bij krijg. kan me het wel voorstellen hoor als hij het heel vaag houdt dat je dan van alles er van gaat denken. Zeker met de hormonen. Zou het idd toch nog een keer proberen aan te kaarten en dat het je onzeker maakt als hij zo vaag blijft. En anders misschien toch meer in de verleiding zoeken. Wellicht eerst gewoon beginnen met een massage ofzo? 
Hier is de zin in seks bij beide eigenlijk goed. Het is allemaal gevoeliger dus dat maakt het voor mij en voor hem extra leuk ? beide ook geen angst dat het eventueel de baby kan schaden. Wat ook niet zo is. Nog even genieten ook want na de bevalling staat ook voorlopig alles on hold?
 
Hier staat het ook echt op een laag pitje. Wel een beetje over gehad. Maar mijn man vind het nu ook niet zo fijn meer. Die buik is toch wel een beetje een dingetje... ik herken wel je gevoel dat het maakt dat je je minder aantrekkelijk voelt, dat denk ik ook weleens. Maar dat zijn echt mijn eigen gedachten, want dat heeft hij nooit gezegd. Misschien is het ook wel projectie, ik vind mezelf niet altijd even aantrekkelijk op het moment. Maar goed klaarkomen is nu wel veel lekkerder, en gaat ook echt makkelijker wat dat betreft zonde dat we daar niet meer samen van genieten. Nu helpen we allebei onszelf maar een beetje. Is ook een mogelijkheid. Er is meer mogelijk dan alleen penetratie om wel voldoening te krijgen. Ik geniet er nog wel elke avond van dat hij lekker tegen mij aan komt liggen. Als het niet zo warm is dan... anders moet hij uit de buurt blijven ...
 
Terug
Bovenaan