Serieus jullie mening?.

Ik zou geen abortus doen. Ben er zelf helemaal tegen. Kan het me in sommige situaties nog een beetje voorstellen (verkrachting ofzo). Maar jij klinkt ook alsof je er tegen bent en dan moet je het gewoon niet doen. Je bent volwassen genoeg om zelf te beslissen en je ouders hebben zelfs het recht niet dit te zeggen vind ik.
Ik snap ook wel dat ze het liever anders hadden gezien maar ja dat is nu eenmaal niet zo. En als jij en je vriend hetzelfde standpunt hebben is dat al heel wat. Misschien wel meer als wat de meeste mensen met een 'gewone standaard' relatie hebben.
Dus vind met je vriend een oplossing. Ik zou wel samen gaan wonen. En jullie zullen over de financiele dingen enzo ook moeten praten. Zorg dat wat je ook beslist alles goed geregeld is voor alledrie de partijen.
En je schreef ook dat jij 23 en je vriend 35 was. Ik wil even zeggen dat ik dat echt helemaal niks vind uitmaken. Mijn man is ook wat ouder als mij. We hebben ook zeer veel commentaar gehad maar nu hebben we bijna onze kleine en iedereen is blij voor ons en we zijn samen echt heel gelukkig en dat is wat telt.
Denk goed na wat je doet meis en succes!
Liefs Kirsten.
39w en 4d
 
Hallo,

Mensen praten toch wel. Is het niet over het leeftijds verschil, dan is het wel over hoe snel ze het wel niet vinden gaan.

Ik ben 21, en mijn man is 31. We hebben nu 3 jr een relatie, wonen 2 jr samen, zijn sinds mei '06 getrouwd, en begin juni '06 was ik zwanger.
En dat vonden ze al snel, is het ook wel... maar wij zijn zeker van onze zaak.

Ookal ben ik nog redelijk jong, ik heb in mijn verleden veel mee gemaakt, en daardoor ben ik dus ook volwassener tegen het leven aan gaan kijken.

Zo nu genoeg over mijzelf.

Jij moet doen? wat jou goed lijkt!
Jullie zijn tegen abortus, en willen het kindje houden. Dus wat is het probleem?
Wat jou ouders/familie/kennissen/vrienden denken, het gaat om jullie, jullie geluk! Mensen weten het altijd beter.
En een relatie kan heel lang goed gaan, maar ook van de één op de andere dag over zijn. Of je nou 2 wkn bij elkaar bent, of 40 jaar, het kan altijd fout gaan.
Geniet eerst maar eens lekker van elkaar, en maak al wel goede afspraken voor de toekomst. Samenwonen? Kosten? e.d. Dingen waar je nu nog helemaal niet aan wilt denken, maar het moet besproken worden.

Liefs
 
hey lineke

Ik ben 21 en nu 6wkn en 3dgn zwanger van ons tweede kindje!!
Toen ik vorigg jaar zwanger was van de eerste (20jr.)vroeg iedereen of het een ongelukje was!
Terwijl wij al 5 jaar samen waren!!
Wat ik hiermee wil zeggen is,als jullie dit samen willen gewoon doen of je nu 5jaar of 5dagen samen bent!!!
Heel veel geluk!!!!

                                              liefs liek
 
Hoi Lineke,

Mensen in je omgeving hebben altijd wat te zeuren bij zulke dingen. Luister naar je eigen gevoel; wat jullie samen willen is nu gewoon het belangrijkste. Als jullie het samen zien zitten, wie zijn al die anderen dan om dat te veroordelen? Wel sluit ik me aan bij een van de schrijfsters hierboven dat je alles goed moet regelen. Ga samenwonen, sluit een samenlevingscontract af en laat hem de baby erkennen nog tijdens de zwangerschap. Daarmee heb je alles gewoon goed geregeld voor jullie zelf en voor de baby straks.

Sterkte!
Diane
 
Hoi!

Het enige dat ik je mee kan geven, maar wat veel andere dames ook al zeiden, VOLG JE EIGEN GEVOEL!! Jij moet verder met de keuzes die je nu maakt en daar de rest van je leven mee door. Kies je voor abortus, dan moet je zeker van je zaak zijn en er niet later spijt van krijgen, want je kunt nooit meer terug. Laat je het kindje komen, dan moet je er de rest van je leven voor staan, maar ik denk niet dat je daar spijt van gaat krijgen.

Een zekerheid om als stel de rest van je leven bij elkaar te blijven, kan niemand je geven. Of je elkaar nu 1 maand kent of 17 jaar.. Soms loopt het anders in je leven dan je gedacht had. Het gaat er toch om of je je kind alle liefde van de wereld mee kunt geven? En als zowel jij als je partner voor 10000% voor dit kindje willen gaan, wie houdt jullie dan tegen??

Ga ervoor, meid! Vertrouw op je eigen gevoel en laat de rest van de wereld maar kletsen. Kletsen doen ze toch.. en iedereen weet wat het beste is om te doen.

Succes!!
Harma, 38w5d
 
Ik wil eiegnlijk maar 1 ding toevoegen de rest is al gezegd:
Probeer je hoe moeilijk het ook is ook voor te stellen hoe je er over denkt als je het alleen moet doen. Stel dat je besluit de baby te houden en je realtaie loopt op de klippen binnen korte tijd. Lullig om over te denken maar die kans is zeker aanwezig natuurlijk, juist omdat je elkaar nog niet kent. Probeer dan ook een noodplan te maken:   kun je dan nog bij je ouders terecht, heb je de financiele middelen om het alleen te redden? Kun je dat psychisch aan? Heb je hulp?  
Ook dingen waar je even bij stil moet staan denk ik,
groeten Elke  
 
Ik zou zeker geen abortus doen. Als jullie er positief achter staan en ervoor willen gaan moetne jullie dat zelf weten. Er is niemand die dat voor jullie bepaald. Ik zou er gewoon voor gaan en het kindje samen opvoeden. Liefs Chantal
 
hoi hoi

als ik jou was zou ik er gewoon voor gaan

ik zelf had 2 maanden een relatie toen ik zwanger werdt (was ook niet de bedoeling)
maar ik heb ook besloten om het te houden ik moet wel eerlijk zeggen dat ik er  nu alleen voor sta (de relatie is stukgelopen) maar ik heb wel heel veel steun van familie dus alles komt uit eindelijk wel goed maar ja het is jou eigen keuze veel succes er mee

groetjes ingrid 29weken en 5dagen zwanger
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan