A
Anoniem
Guest
Hallo meiden,
Ik ben zaterdagnacht ongesteld geworden. Dus toch mijn ei gemist. Mijn volgende NOD is rond 6 december.
@ Angel, fijn dat er nu gang in zit. Hoop dat de gyn je snel kan helpen! Vervelend zeg dat een vroege overgang in de familie zit. Leef met je mee en ik hoop dat ze je snel kunnen helpen. Zijn er trouwens meer mensen in je familie die deze moeilijke ovulatie hebben? Weet je al wanneer je naar de gyn mag?
@ Bubbles, spannend hoor! Weet je al wat meer? Wanneer ga je weer testen? Hoop met je mee!
@ Mama2be, succes deze ronde!
Wij hebben het dit weekend erg druk gehad. Van vrijdag t/m gisteravond feesten en verjaardagen gehad. Heb echt nergens tijd voor gehad. Heb dit weekend wel even frustraties weggefeest.
Vrijdagmiddag hebben we weer kunnen klussen! Wel weer fijn. Alleen ben ik nu dus ongi...hoop dat alles deze maand beter gaat.
Een aantal jaren geleden hebben we er ongeveer 3 maanden mee gezeten, sindsdien af en toe een keer, maar dan is het de volgende dag of een aantal dagen later weer over. Deze keer kwam het echt op het verkeerde moment en duurde het 2 weken. Hoop dat het nu weer een tijdje weg blijft. Durf nog niet te hard te juigen, want was maar 1 keer - daarna hadden we geen tijd meer om te klussen (of te dronken).
Weten niet waar het van komt. Zijn vader, oom en opa hadden het waarschijnlijk ook - maar willen er niet over praten. Daar kwamen we pas achter nadat hij allerlei onderzoeken had gehad en alles werd uitgesloten. Mooi is dat....erg kwaad om geweest.
Maar ze kunnen dus niets vinden. Ze denken dat het door verkrampte spieren en daardoor slechte doorbloeding komt. En als er dan wat is dan is het echt zijn zwakke plek. Dan gaat het verkrampen en dan gebeurd er niets....en daarna de faalangst denk ik persoonlijk. En van dat laatste raak ik natuurlijk onzeker en teleurgesteld. En dan merkt hij dat denk ik en zo is alles weer rond...
We weten dus niet echt waar het aan ligt. Een paar jaar geleden, toen het zo lang duurde, duurde het volgens mij door alle onderzoeken en de stress er omheen. Het is toen over gegaan nadat we er ons bij neer hadden gelegd en we bleven proberen op de momenten wanneer hij het aangaf. Op een gegeven moment werd toen alles normaal, op heel af en toe een avond na dan.
Liefs.
Ik ben zaterdagnacht ongesteld geworden. Dus toch mijn ei gemist. Mijn volgende NOD is rond 6 december.
@ Angel, fijn dat er nu gang in zit. Hoop dat de gyn je snel kan helpen! Vervelend zeg dat een vroege overgang in de familie zit. Leef met je mee en ik hoop dat ze je snel kunnen helpen. Zijn er trouwens meer mensen in je familie die deze moeilijke ovulatie hebben? Weet je al wanneer je naar de gyn mag?
@ Bubbles, spannend hoor! Weet je al wat meer? Wanneer ga je weer testen? Hoop met je mee!
@ Mama2be, succes deze ronde!
Wij hebben het dit weekend erg druk gehad. Van vrijdag t/m gisteravond feesten en verjaardagen gehad. Heb echt nergens tijd voor gehad. Heb dit weekend wel even frustraties weggefeest.
Vrijdagmiddag hebben we weer kunnen klussen! Wel weer fijn. Alleen ben ik nu dus ongi...hoop dat alles deze maand beter gaat.
Een aantal jaren geleden hebben we er ongeveer 3 maanden mee gezeten, sindsdien af en toe een keer, maar dan is het de volgende dag of een aantal dagen later weer over. Deze keer kwam het echt op het verkeerde moment en duurde het 2 weken. Hoop dat het nu weer een tijdje weg blijft. Durf nog niet te hard te juigen, want was maar 1 keer - daarna hadden we geen tijd meer om te klussen (of te dronken).
Weten niet waar het van komt. Zijn vader, oom en opa hadden het waarschijnlijk ook - maar willen er niet over praten. Daar kwamen we pas achter nadat hij allerlei onderzoeken had gehad en alles werd uitgesloten. Mooi is dat....erg kwaad om geweest.
Maar ze kunnen dus niets vinden. Ze denken dat het door verkrampte spieren en daardoor slechte doorbloeding komt. En als er dan wat is dan is het echt zijn zwakke plek. Dan gaat het verkrampen en dan gebeurd er niets....en daarna de faalangst denk ik persoonlijk. En van dat laatste raak ik natuurlijk onzeker en teleurgesteld. En dan merkt hij dat denk ik en zo is alles weer rond...
We weten dus niet echt waar het aan ligt. Een paar jaar geleden, toen het zo lang duurde, duurde het volgens mij door alle onderzoeken en de stress er omheen. Het is toen over gegaan nadat we er ons bij neer hadden gelegd en we bleven proberen op de momenten wanneer hij het aangaf. Op een gegeven moment werd toen alles normaal, op heel af en toe een avond na dan.
Liefs.
. Ik kan het echt nog niet geloven, erg onwerkelijk allemaal. Wel raar dat we meteen weer moesten werken, ik wil het daar pas vertellen als ik zeker weet dat alles goed is. Vanavond gaan we het aan mijn ouders vertellen. Onze kleine zou dan met mijn vaders verjaardag geboren worden, dus dat is wel grappig. Ik ben echt zo blij, alleen heb ik wel in mijn achterhoofd dat er natuurlijk nog wel van alles mis kan gaan. Ik probeer dat een beetje naast me neer te leggen, maar je maakt je toch druk tot na de 1e echo. 1 December moet ik naar de verloskundige voor een kennismakingsgesprek en dan wordt er een afspraak gemaakt voor de 1e echo.