Hai Miranda
Eerlijk gezegd heb de laatste tijd weinig/niet op je berichten gereageerd omdat ik het allemaal wat verwarrend vond worden. Dan uit elkaar, dan dikke mik, dan gaat hij in therapie en zoek JIJ (?) een therapeut. het verhaal van je moeder. Dan geef je aan er even uit te zijn, vervolgens ben je boos dat niemand vraagt hoe het gaat. Je wil niet dat mensen op hyves vragen hoe het met je gaat en vervolgens nodig je ze uit om via hyves te kijken hoe het met je is. Dan wil je afscheid nemen, dan weer terug... Vind je het echt raar dat sommigen niet meer reageren?
Ik hou er persoonlijk van dat mensen hun eigen verantwoordelijkheid kennen en nemen. Als jij een plekje wil op dit forum, zal je er zelf voor moeten zorgen. Dat doen wij allemaal en zo werkt het in de maatschappij ook. Dat je van familie of een goede vriendin verwacht dat die steeds informeren hoe het gaat, oke. Maar van een (redelijk anoniem) forum? Het is fijn als er mensen aan je denken, maar verwachten dat ze dat doen, gaat mij wat ver. Als ik een update wil geven, dan schrijf ik dat en ga echt niet wachten tot iemand vraagt of ik dat wil geven.
Als het echt zo rot met je gaat als je aangeeft, dan vind ik dat vervelend voor je. Echt. Maar dan heb je meer nodig dan alleen schrijven op dit forum denk ik. Overigens heb je mijn toestemming helemaal niet nodig om terug te komen dus daar hoef je niet naar te vragen. Ik heb je niet eens weggestuurd... Je bent vrij om te doen en laten wat je wil. Net als wij.
Maar als je verhalen zo verwarrend blijven, hoop ik dat je het me niet kwalijk neemt als ik mijn reacties voor me houd. Ik sta in mijn vriendenkring niet echt bekend om mijn tact. Ik zeg wat ik vind en sommigen hebben daar moeite mee. Ik heb daarom ook nog niet gereageerd. Maar wil alsnog even mijn reactie hierop kwijt. Omdat ik het ook even te gek vond worden.
Ik wens je wel het allerbeste en hoop dat je leven wordt zoals je het zelf wenst
Groeten
Rosanne
Eerlijk gezegd heb de laatste tijd weinig/niet op je berichten gereageerd omdat ik het allemaal wat verwarrend vond worden. Dan uit elkaar, dan dikke mik, dan gaat hij in therapie en zoek JIJ (?) een therapeut. het verhaal van je moeder. Dan geef je aan er even uit te zijn, vervolgens ben je boos dat niemand vraagt hoe het gaat. Je wil niet dat mensen op hyves vragen hoe het met je gaat en vervolgens nodig je ze uit om via hyves te kijken hoe het met je is. Dan wil je afscheid nemen, dan weer terug... Vind je het echt raar dat sommigen niet meer reageren?
Ik hou er persoonlijk van dat mensen hun eigen verantwoordelijkheid kennen en nemen. Als jij een plekje wil op dit forum, zal je er zelf voor moeten zorgen. Dat doen wij allemaal en zo werkt het in de maatschappij ook. Dat je van familie of een goede vriendin verwacht dat die steeds informeren hoe het gaat, oke. Maar van een (redelijk anoniem) forum? Het is fijn als er mensen aan je denken, maar verwachten dat ze dat doen, gaat mij wat ver. Als ik een update wil geven, dan schrijf ik dat en ga echt niet wachten tot iemand vraagt of ik dat wil geven.
Als het echt zo rot met je gaat als je aangeeft, dan vind ik dat vervelend voor je. Echt. Maar dan heb je meer nodig dan alleen schrijven op dit forum denk ik. Overigens heb je mijn toestemming helemaal niet nodig om terug te komen dus daar hoef je niet naar te vragen. Ik heb je niet eens weggestuurd... Je bent vrij om te doen en laten wat je wil. Net als wij.
Maar als je verhalen zo verwarrend blijven, hoop ik dat je het me niet kwalijk neemt als ik mijn reacties voor me houd. Ik sta in mijn vriendenkring niet echt bekend om mijn tact. Ik zeg wat ik vind en sommigen hebben daar moeite mee. Ik heb daarom ook nog niet gereageerd. Maar wil alsnog even mijn reactie hierop kwijt. Omdat ik het ook even te gek vond worden.
Ik wens je wel het allerbeste en hoop dat je leven wordt zoals je het zelf wenst
Groeten
Rosanne