Sociale druk om borstvoeding te (blijven) geven

Hallo allemaal,

Ik ben sinds twee weken moeder van een prachtige dochter. De BV loopt uitstekend, was direct op gang, aanleggen gaat prima en ze drinkt voldoende! Uit het boekje, zo goed gaat het, behalve dan dat ik als moeder de belasting erg zwaar vindt. Ze drinkt mij bijna op (ik val ontzettend snel af en weeg al niet zoveel) en ik kan nooit mijn partner  vragen om de voeding over te nemen. Daarnaast voedt ik alleen liggend, maakt dat ik de helft van de dag alleen met haar in de slaapkamer lig om te voeden. Ik voel me erg sociaal verplicht de BV door te zetten, maar zie er tegenop dit nog weken te doen.   De verloskundige, huisarts, kraamhulp en het ziekenhuis gingen er direct vanuit dat ik BV zou geven en hebben er zo op gehamerd dat ik bijna niet dirf voor te stellen om ook deels flesvoeding te geven.

Herkennen jullie iets in mijn verhaal, zijn er onder jullie die wel gestopt zijn en wat zijn jullie ervaringen?
 
Hoi,
Herken je verhaal. 3   jaar geleden werd mijn 1e dochter geboren. ik koos voor bv, maar dat is 2 weken lang een hel geweest. uiteiendelijk zei zelfs de lactatiekundige (LLL) dat ik maar eens moest denken aan kolven enzo. Alles gind op zich goed, maar mijn melk had geen enkele voedingswaarde. Het heeft mij uiteindelijk 3 weken gekost om een beetje door de emoties te komen en het gevoel dat ik gefaald had van me af te zetten. 4 weken geleden is mijn 2e dochter geboren met een ks. Ik had al gekozen voor kv maar omdat de boel begon te lekken en mede ook door de sociale druk, toch begonnen aan bv. gevolg? binnen 24 uur kapot gezogen tepels waarbij er meer bloed uit de tepels kwam dan melk. Bij elke voeding is er een verpleegkundige geweest, waaraan ik vroeg of ik het goed deed. Iedereen beaamde dat het aanleggen uitstekend ging, dat mijn dochter de juiste techniek had etc etc. Maar het deed zooooooonnnn pijn, dat wil je niet weten. Dus ben na 1 dag al op kv overgegaan. en ja, ook nu voel ik me dankzij de 'socialen' weer een falende moeder die haar kind niet eens bv kan geven. Ons wijffie doet het overigens uitstekend! behalve de pijn die ik heb ervaren bij bv denk ik ook dat ik er niet voor in de wieg gelegd ben. Ik vind het daarnaast prachtig om te zien hoe papa en mijn oudste de fles geven. Mijn oudste helpt me vaak met de fles vasthouden.
Ik dnek als de bv heel voorspoedig was verlopen ik zeker bv was blijven geven, ik blijf het prachtig vinden dat kleine koppie aan je borst. gelukig kan je het met flesoeding een klein beetje nabootsen. Bij elke voeding heb ik haar tegen mijn borst aanliggen waardoor het zelfde intieme oogcontact ontstaat, alleen nu voel ik alleen maar veel vreugde en veeel verliefdheid en liefde voor mijn wiiffie ipv pijn. Wn dat geeft me uiteindelijk toch een goed gevoel.
Sterkte ermee!
Gr Tanja
 
hallo....

fijn dat het op zich goed gaat met het geven van borstvoeding....ik heb ons meisje zes weken borstvoeding gegeven(ze is nu bijna 11 weken). Ook zij deed t uit zichzelf erg goed..en in het begin groeide ze ook prima...en inderdaad je bent er heel veel tijd en energie mee kwijt...ik viel ook echt heel snel af! gelukkig stopte dat wel op den duur, en ik zit nu ietsje onder het gewicht dat ik had voor ik zwanger werd.
in haar 6e week, was ze maar 30 gr aangekomen...het CB heeft mij geadviseerd met allerlei stimulaties bezig te gaan, zodat de borstvoeding meer achtermelk zou krijgen. Ik had Bente op dinsdag gewogen, en die vrijdag erna(ook nog op mijn verjaardag) heb ik besloten dat het niet langer zo kon, en dat ze maar op de fles over moest gaan. Zij was namelijk helemaal moe van het steeds maar weer willen drinken en daardoor niet goed kunnen slapen...ik zat er helemaal door heen...had geen rust meer! was er gewoon gestresst van...
dus de overstapt gemaakt naar kunstvoeding...Ze pikte het gelukkig heel erg goed op, en inmiddels drinkt ze bijna 150cc en weegt 4200gr...
Ik ben er wel een dag of 3 erg van slag van geweest...had het idee dat ik gefaald had, als ik dan toch al niet eens haar kan geven wat ze nodig heeft...ik ben er echter achtergekomen, dat ik het meer egoistisch vind om door te gaan met borstvoeding als je er zelf aan onderdoorgaat, of je kindje krijgt niet genoeg voeding...het gaat tenslotte toch om haar? en wat heeft zij aan een mama die moe is, geirriteerd misschien en niet tot rust komt?
joh, als je wilt stoppen...dan zou ik naar dat gevoel gewoon luisteren! en je hoeft je zeker niet te verantwoorden aan de buitenwereld...JIJ bent de mama en JIJ beslist dus ook hoe je het wil doen met je kindje...
Ik merk nu steeds meer om mij heen dat er een heleboel mama's zijn, die om verschillende redenen na een paar weken gestopt zijn met het geven van borstvoeding, of zelfs niet eens begonnen zijn, omdat het de eerste keer niet lukte..prima toch!!
enne als je nog meer meningen wilt horen...op het forum van babyinfo(onder baby=> voeding.) staat een discussie die heet 'ik ben boos' en dat gaat ook over het niet kunnen of willen geven van borstvoeding en dat het net is alsof borstvoeding heilig is...is wel de moeite waard om es te lezen...
succes!!!
 
Hoi,

Ik heb ook onder druk van iedereen borstvoeding gegeven, maar had er geen enkel speciaal gevoel bij. Mijn broer en ik hebben geen borstvoeding gehad en we zijn nooit ziek en nergens allergisch voor. De enige keer dat ik ziek was, was van....... de borstvoeding (borstontsteking met hoge koorst) Lekker ironisch.
Verder zat ik ook met het sociale aspect. Zit je alleen boven als er visite is. En  hoe doe ik dat dan als ik weg wil.Ik ben niet iemand die in het openbaar gaat zitten voeden.
Daarbij vond ik het flesje ook heel knus. Dan lag ze ook lekker tegen me aan. Ik kon haar gezichtje dan zelfs beter zien. Na zes weken (na de borstontsteking) ben ik gestopt. Ik moet er eerlijk bij zeggen dat ik wel wat problemen ondervond. Er kwam zoveel tegelijk uit dat Mirte er bijna in stikte. Door te platte tepels kon ze niet goed aanleggen en ze spuugde zoveel dat er johannesbroodpitmeel door moest waardoor ik 100% ben gaan kolven. Alle andere methode om de problemen tegen te gaan zoals eerst de druk eraf kolven zodat er niet zoveel tegelijk uit komt en die tepelhoedje vond ik gewoon teveel gedoe.
Maar zoals mijn schoonzusje (arts) zei. "Bortsvoeding is het beste, maar je bent er zelf ook nog".
Als je je er niet prettig bij voelt dan zou ik gewoon (indien er geen allergieën in de familie zitten) afbouwen. Je zou dan bijvoorbeeld wel de eerste en de laatste met de borst kunnen blijven geven. (dan heb je geen visite of zo)

Groetjes,
Linda
 
Inderdaad, de sociale druk. Bleeeh, klaar mee. Borstvoeding voor en borstvoeding na, nou ieder zijn meug hoor. Van flesvoeding worden ze ook groot. En het is echt   prima in orde en ook heel gezond. Bij mij is de borstvoeding niet gelukt en ik heb er een schuldgevoel van gehad, niet normaal eigenlijk, achteraf zonde van mijn tijd. Nu ben ik daar klaar mee. Als mensen ernaar vragen zeg ik: "Hij krijgt heeerlijke flesvoeding en doet het uitstekend." Eerst had ik het idee dat ik mij gewoon moest verdedigen, waarom hij geen borst kreeg...Ook als je borstvoeding wel lukt en je er gewoon mee wilt stoppen moet je dat lekker doen. Of krijg ik nou een heel forum over me heen...

De beste moeder is een gelukkige moeder, toch?

Groetjes en succes met je beslissing.
Ptra
 
Ach meiden, die sociale druk is er toch wel, of je nu de fles of borstvoeding geeft. Ik geef nu bijna 9 maanden met plezier borstvoeding, en daar is ook lang niet iedereen het mee eens. En ik heb niet het gevoel dat i mezelf moet verdedigen. Als je zelf vindt dat je goed bezig bent, hoef je je toch niet te verdedigen?

Even over het liggend voeden: ik heb bijna een half jaar alleen liggend gevoed, ik heb alleen die houding geleerd, en het lukte me niet om mijn zoontje zittend te voeden. Ik vond het best zwaar, omdat ik bijna nergens meer kwam. Totdat iemand voordeet hij zij zittend voedde, en met wat nuttige tips kwam. Nu voedt ik eigenljik alleen nog 's nachts liggend, en ik kom overal. Daarbij kolf ik, zodat mijn vriend ook regelmatig een flesje geeft.

Ikpersoonlijk vind het zonde als je met borstvoeding zou stoppen als het zo goed gaat. Het is de beste voeding die je kunt geven. Aan de andere kant, je kindje heeft nu 2 weken bv gehad, dat is toch mooi meegenomen!

Succes

Eleanor
 
Hoi Hoi,

Ik heb mijn eerste dochter t/m zes weken borstvoeding gegeven, ook met name liggend. Ik werd er ook doodmoe van; ze kwam soms om de 1,5 uur! Aangezien ik ook nog een baan heb, en ik niet van plan was om te gaan kolven, was ik eerlijk gezegd blij dat ik na zes weken kon gaan afbouwen.
Onze tweede dochter is net vijf weken oud en ik heb al vroeg in de zwangerschap besloten géén borstvoeding meer te geven. Onze oudste is nog twee en vraagt nog veel aandacht, ik moest er dus niet aan dénken om geen regelmaat (dat had ik nl. bij de eerste ook niet) in de voedingen te hebben en tijdens het voeden (dat duurde bij de eerste soms wel drie kwartier) kun je de ander moeilijk in de gaten houden.
Ik ben zelf ook grootgebracht met de fles en heel veel mensen om mij heen ook. De moeder van een collega van mij heeft drie meiden met de fles grootgebracht, en dat is de vrouw van een huisarts(...).
Ik zou me niks aantrekken van wat van je 'verwacht' wordt. Lekker doen waar jíj je goed bij voelt. Als je duidelijk laat merken dat je er geen discussie over wil voeren, omdat het jouw besluit, jouw kindje en jouw lichaam is, dan doet niemand er moeilijk over.
Mijn man zegt altijd: waarom is borstvoeding de beste voeding als je er nog wél vitamine D en K bij moet geven? Dit is bij flesvoeding allemaal inbegrepen.

Succes met alles!

Groetjes.
 
Probeer je niks aan te trekken van de sociale druk en doe waar je je zelf het beste bij voelt. Deze beginperiode is over het algemeen  al moeilijk genoeg.
Overleg eens met je partner. Als hij achter jouw keus staat (wel/niet), hoef je je verder van niemand anders iets aan te trekken!

Groetjes,
Marianne
 
Terug
Bovenaan