A
Anoniem
Guest
Ik hoor alleen maar mensen die zeggen:" Zwangerschap is zo'n mooie tijd. Geniet er maar van. Ik vond het fantastisch om zwanger te zijn enz".
Begrijp me niet verkeerd ik ben heel blij dat er een baby in mijn groeit en dat deze straks te wereld komt. Ook iets samen van mijn man en ik vind ik echt geweldig zijn.Het idee dat er iets in je groeit is ook erg mooi. Ook mijn beginnende dikke buik vind ik erg mooi. Als ik daar aan denk is dan ook wel het enige wat mijn overeind helpt en doet vol houden.
Sorry maar zwanger op zich zelf staand vind ik vreselijk. Ik voel me zo beroerd, val om de haver klap flauw (te lagen bloeddruk krijg ik al pillen voor). Ik kan niks na een stukje typen ben ik al kapot. Mijn benen, rug en hoofd doen pijn. Ik heb dan weer daar een onsteking dan weer zus een onsteking. Het vreet zo veel energie en ik moet nog 22 weken. Je hoort en leest de eerste 12 weken is zwaar. Nee, hoor die waren voor mij een makkie en dat was wel genieten. Ach ja ik was wel moe en ik had zo mijn buien maar verder kon ik de hele wereld aan want ik was zwanger!
Na de eerste 12 weken begon pas de ellende! Keelontsteking daar begon het mee. Vervolgens kreeg ik een onstoken klier daarna lage bloeddruk en bleek ik bloed armoede te hebben vervolgens kreeg ik een slokdarmontsteking. Volgens mij is mijn lichaam gewoon dood op en heeft geen energie meer maar ja je moet door dus vitamine slikken, eten, slapen en nog eens slapen daar bestaat nu mijn leven uit.
3 weken is dat niet zo erg maar we zijn inmiddels al 10 weken verder en nog zelfde liedje.
Begrijp me niet verkeerd ik ben heel blij dat er een baby in mijn groeit en dat deze straks te wereld komt. Ook iets samen van mijn man en ik vind ik echt geweldig zijn.Het idee dat er iets in je groeit is ook erg mooi. Ook mijn beginnende dikke buik vind ik erg mooi. Als ik daar aan denk is dan ook wel het enige wat mijn overeind helpt en doet vol houden.
Sorry maar zwanger op zich zelf staand vind ik vreselijk. Ik voel me zo beroerd, val om de haver klap flauw (te lagen bloeddruk krijg ik al pillen voor). Ik kan niks na een stukje typen ben ik al kapot. Mijn benen, rug en hoofd doen pijn. Ik heb dan weer daar een onsteking dan weer zus een onsteking. Het vreet zo veel energie en ik moet nog 22 weken. Je hoort en leest de eerste 12 weken is zwaar. Nee, hoor die waren voor mij een makkie en dat was wel genieten. Ach ja ik was wel moe en ik had zo mijn buien maar verder kon ik de hele wereld aan want ik was zwanger!
Na de eerste 12 weken begon pas de ellende! Keelontsteking daar begon het mee. Vervolgens kreeg ik een onstoken klier daarna lage bloeddruk en bleek ik bloed armoede te hebben vervolgens kreeg ik een slokdarmontsteking. Volgens mij is mijn lichaam gewoon dood op en heeft geen energie meer maar ja je moet door dus vitamine slikken, eten, slapen en nog eens slapen daar bestaat nu mijn leven uit.
3 weken is dat niet zo erg maar we zijn inmiddels al 10 weken verder en nog zelfde liedje.