@ Sparkle, Wenser en ydnew3308

Balen meid! :(
Lastige situatie idd..waarsch. gaan ze toch niet veel doen. Maar je hebt nu iig je meisje om vast te houden, ook al is het verlangen naar een tweede ook heel sterk!
Sterkte....hopelijk voel je je idd morgen weer n stuk beter!

Liefs!
 
Hallo allemaal,
Tijdje niet geschreven, het is druk geweest.
Wenser, wat rot dat het niet is gelukt, maar geef de hoop niet op hoor, nu is niet te vergelijken met de eerste keer.
Sparkle, al iets gehoord van je zus? Spannend zeg!
Wendy, hoe gaat het met je? Heb ik van jou gelezen in het septemberforum? Als dat zo is, heel veel sterkte en goed dat je stappen hebt gezet!

Hier gaat alles zijn gangetje. Ik ben nog niet begonnen met werken (gelukkig!) en heb nu vakantie tot 2 januari. Met de beide heren gaat het prima. Beiden groeien als kool. Het is wel erg druk zo met twee van die kleintjes, maar ook wel weer gezellig. Joris zou de nachten nog wat beter mogen doen (meestal rond 4 uur), maar dat komt vanzelf wel (hoop ik). Hij is alweer 3 maanden!
 
Esk: t zal best druk zijn ja met twee ukkies ;-) wordt Thomas al zelfstandiger met aankelden enzo? En hoe gaat het met evt. zindelijkheid? Sterktemet de nachten, 3 maandjes is nog jong, dus het zal vast wel beter gaan binnenkort.

Sparkle; ik ben ook benieuwd!!!

Wendy: ik heb geen idee wat er met je is of waar ik dat kan zoeken (septemberforum?), maar alles ok?

gr.
wenser
 
Hoihoi

Het gaat op en af met me, zit dicht tegen een postnatale depressie aan denk ik, ga morgen eerst met een maatschappelijk werkster praten helpt dat niet dan toch maar naar de huisarts, probeer het eerst zo op te lossen, mijn man zag het op tijd, heb veel gehuild geen plezier meer in dingen, nu komt het ook denk ik dat Finn ook niet lekker in zn vel zit we gaan er as vrijdag mee naar kinderarts, last van obstipatie en reflux, neem je iets voor het een komt eht andere terug en visa versa.
Vandaag bij bureau geweest en die adviseerde nu om 24 u per dag te bakeren, kijken of dat helpt en moet zeggen hij heeft van half 1 tot halof 3 geslapen vanmiidag en nu slaapt hij weer, weliswaar in de box, maar hij slaapt iig.
Hij is geen vrolijk mannetje en dat moet het wel zijn, hij balt veel met zn vuistjes, veel strekken en mn moedergevoel zegt dat er iets is.
Ga volgende week woensdag ook emt hem naar een osteopaat, baat het neit schaadt het niet zeggen ze.

Maar vorige week was echt een heftige week, wilde hem echt niet meer in mn leven, ik houd van hem maar jee het is lastig uit te leggen, mn gevoel wisselt heel erg, nu meot ik zeggen vandaag weer een goede dag. Mn man snapt het niet zo goed en heb eht uit proberen te leggen, maar gisteren heeft hij gelukkig meegemaakt dat Finn gewoon overdag niet wil slapen, wel moe is maar door iets hij neit wil slapen en dus mins 12u wakker is achter elkaar, en dat breekt voor ons maar ook voor het mannejte zelf.

Oei vriendin van Amber komt,
 
Jeetje Wendy, wat heftig voor jou. Wel gelezen dat het met slapen wat minder ging en met eten/obstipatie, maar dit is heel heftig voor Finn en voor jullie. Misschien dat een osteopaat kan helpen, maar dat moet je eerst met de kinderarts overleggen. Heb zelf ook in een (shantala)babymassage groepje gezeten en die vrouw had ook hele goede tips voor een baby die bij ons in het groepje zat en ook zo onrustig was en strekte enzo. Maar ik kan mij voorstellen dat dat nu een beetje te druk is erbij. Kun je Finn een dagje bij één van de ouders brengen en even goed bijslapen? Slaapgebrek en stress zijn niet erg stimulerend voor iemand die tegen een postnatale depressie aanzit. Jeetje heftig hoor. De roze/blauwe wolk is dus niet zo als je verwachtte...

Goed dat je de stap neemt om met een MW te gaan praten. Goed van je man dat hij je er op wijst. Zorg goed voor jezelf en hopelijk kunnen jullie snel Finn helpen en daarmee jezelf.
Meis, ik leef met je mee. Aan alles komt een einde, ook aan deze zware tijd, maar dat is moeilijk te zien als je erin zit en niet weet hoe lang het nog duurt.
Sterkte nogmaals.
Wenser
 
Wendy, heel veel sterkte. Een baby is per definitie geen blauwe wolk (vind ik) en ik snap precies wat je bedoelt. Ik heb dan wel geen postnatale depressie, maar soms zie ik het ook wel 'ns eventjes niet zitten als Joris een slechte dag heeft. Gelukkig is dat niet zo vaak, maar ik herken toch het gevoel wel, ook al is het misschien wat minder heftig. En veel praten en goed dat je hulp hebt gezocht. Ik hoop ook dat Finn het snel beter gaat doen, is voor allebei prettiger natuurlijk.

Wenser, ik heb echt 2 kids die niets kunnen. Thomas is 18 maanden en kan nog niet zelfstandig staan, laat staan lopen. Hij is met veel dingen heel snel en daardoor blijft zijn grove motoriek nu wat achter. Dat maakt het lastiger. Maar hij komt er vanzelf, het duurt alleen wat langer ;-) . Maar daardoor moet ik fysiek echt veel doen en tillen en dat is wat het zwaar maakt. Nou word ik er ook wel handiger in, dat scheelt. Verder is het toch echt wel genieten, hoewel ik een baby altijd pittig vind hoor. Ik zal eerlijk gezegd wel blij zijn als Joris weer een paar maandjes ouder is. De nachten gaan trouwens wel beter sinds deze week. Nu tot net na vijf uur, soms zelfs 6 uur. Komt eindelijk in de richting van de opsta-tijd ;-)
 
Esk; dat is balen ja, als Thomas nog niet zelf kan lopen. Nu moet ik je zeggen: Femke kan het wel, maar die schiet weer alle kanten op, das ook niet makkelijk als je nog een tweede erbij hebt, lijkt mij. Nu kan ik er achter aan rennen als ze 'ontsnapt'. Je hebt dan vast een dubbele wandelwagen gekocht? Is dat een beetje te doen?

Femke wil eigenlijk niet meer in de wagen. Sinds deze week ontdekt dat als ik haar er zelf in laat klimmen dat het beter gaat, maar ook niet altijd en zeker niet als we bijvoorbeeld bij een speeltuintje of de kinderboerderij weg gaan. Dan krijg ik r nauwelijks in de wandelwagen of het fietszitje, dan wordt ze zo boos....

Succes dames. Als ik dit lees, dan koester ik het wel dat ik mijn handen nog vrij hem voor alleen Fem ;-)

 
Ik heb inderdaad een goede dubbele wandelwagen, een easywalker, en ik ben er heel erg blij mee. Het maakt dat ik makkelijk(er) ergens heen kan. Makkelijk in te klappen en licht stuurbaar.
En vaak is het ook gewoon iets gaan doen en niet teveel nadenken over de praktische kanten van de zaak, want dan kom je nergens meer.
 
Terug
Bovenaan