<p class="p1"><span class="s1">Ondertussen is mijn lieftallig zoontje alweer 1,5 jaar. Ik geniet met volle teugen van hem! Wat is het toch genieten met zo’n klein minimensje in huis! De sprongen hebben we gelukkig alweer een hele tijd achter ons gelaten! Of toch niet......</span></p><p class="p1"><span class="s1">Mijn lieftallig klein, schattig, grappig, stoer dreumesje is veranderd in een klein monster, aaaaah!!! Haha, nee flauwe kul natuurlijk. We zijn weer in een nieuwe fase beland. Ik denk iets van een prépeuterpubertijd ofzo iets dergelijks? Of houdt het bestaan van de sprongen na de tiende sprong niet op, maar hadden de bedenkers en ontwikkelaars, onderzoekers en schrijvers van het boek en de hele mikmak het na die tiende sprong wel een beetje gehad? Waren ze gewoon te lui om verder te onderzoeken? Of dachten ze van, nou, nu zijn jullie geen beginnende ouders meer, die wel wat hulp kunnen gebruiken. Zoek het vanaf nu maar lekker zelf uit?</span></p><p class="p1"><span class="s1">Anyway, mijn zoontje is al een paar dagen niet te genieten! Chagrijnig tot en met! En dan bedoel ik ook echt chagrijnig ! Ik hoef alleen maar zijn kant op te kijken als hij weer eens met zijn vingers richting de luxaflex gaat, of de afstandsbediening, of de telefoon, of de..... de letter n van nee, heb ik nog niet eens voor in de mond liggen (daar krijg ik de kans niet eens voor) en hij werpt zich op de grond, schreeuwen, krijsen, dikke tranen! Nou ja zeg, </span><span class="s2">?
</span><span class="s1"> waar is dit dan weer voor nodig vraag ik me af...</span><span class="s2">?</span><span class="s1"> Ik negeer het altijd maar, dit gedrag krijgt van mij geen podium! </span></p><p class="p1"><span class="s1">Slapen... de laatste dagen vindt hij dat hij overdag niet naar bed hoeft. Ik vindt van wel... de aanhouder wint! Al slaapt hij vervolgens maar zeer kort en is hij eind middag, idd niet te genieten! Pffff...</span></p><p class="p1"><span class="s1">Eten, nog zoiets! Mijn alleseter, waar ben je? Ineens besluit hij dat hij niet altijd avondeten hoeft te eten. Zelfs zijn lievelingkost draait hij gewoon zijn hoofd om ! Oke, geen aandacht aan geven dan maar? Als wij klaar zijn, tafel opruimen en dan maar niks eten? Jemig zeg, ik heb altijd geroepen dat ik dat zo op die manier zou gaan doen. Niet teveel aandacht aan besteden, het gezellig houden aan tafel, als wij van tafel gaan nog een keertje proberen, zo niet, prima, dan van tafel af met zijn allen en ook niks anders aanbieden. Zo dus ook gedaan, maar pfff, zo makkelijk als ik dat altijd riep, is dat helemaal niet!! Er spookt de hele tijd in je hoofd: wat nu als hij honger krijgt vannacht? Dalijk slaapt hij niet? Hij krijgt te weinig binnen enz enz.</span></p><p class="p1"><span class="s1">Maar...! Ik heb het toch zo gedaan hoor! En hij slaapt snachts evengoed en zeurderig is hij op dit moment savonds toch al, dus tja, dat zijn we de afgelopen dagen wel gewend, haha!</span></p><p class="p1"><span class="s1">Gelukkig zijn er ook nog fijne en grappige momentjes hoor! Het klinkt nu allemaal heel erg dramatisch, maar dat is het natuurlijk niet. Ondertussen weet ik dat dit van die fases zijn die komen en ook net zo snel weer gaan, weer komen en weer gaan, weer komen en...enz enz.</span></p><p class="p1"><span class="s1">Ik moet zeggen ze worden ook steeds slimmer, gehaaider. Snappen jullie wat ik bedoel? Ik zal een voorbeeld geven.</span></p><p class="p1"><span class="s1">Van de week zat ik een boterham met hem te eten en hij had zijn slabber met opvangbakje om. Hij moet van mij altijd eerst n boterham met kaas of vlees eten en daarna mag hij nog een met pindakaas ( hier is hij wild op!) Hij had nog iets van 6 stukjes op zijn bord liggen en ik dacht: ik ga vast de boterham pindakaas smeren. Ik was aan t smeren en hoor ineens naast me: ‘ka!’ (Betekent:klaar) en mijn zoontje zet zijn bordje opzij. Ik dacht: ‘hè??!! Nu al?! Maar..., hoe dan?!?! Ik kijk op de grond, onder de tafel, onder de stoel. Nergens meer boterham stukjes te vinden en hij is niet meer aan het kouwen... dit kan toch niet, hij had nog 6 stukjes!! Ineens kreeg ik een ingeving en keek in zijn opvangbakje... en jawel hoor! 6 stukjes boterham! </span><span class="s2">???</span></p><p class="p1"><span class="s1">De slimmerik! Sorry lieve schat, maar deze gaan toch echt eerst op! </span></p><p class="p1"><span class="s1">Heerlijk toch?!</span></p><p class="p1"><span class="s1">Ondertussen op dit moment ligt mijn mannetje alweer een 80 minuten te slapen. Het weekrecord is iig al verbroken! Het lijkt erop dat de ‘niet willen slapen fase’ aan het eind is gekomen. Wie weet zijn slechte humeur ook wel... Hope so! </span></p><p> </p><p class="p1"><span class="s1" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ik heb eigenlijk geen idee wat de reden van dit topic is haha! Ik denk dat ik me gewoon verveeld en zin had om even een verhaal te delen hahah! </span></p>
</span><span class="s1"> waar is dit dan weer voor nodig vraag ik me af...</span><span class="s2">?</span><span class="s1"> Ik negeer het altijd maar, dit gedrag krijgt van mij geen podium! </span></p><p class="p1"><span class="s1">Slapen... de laatste dagen vindt hij dat hij overdag niet naar bed hoeft. Ik vindt van wel... de aanhouder wint! Al slaapt hij vervolgens maar zeer kort en is hij eind middag, idd niet te genieten! Pffff...</span></p><p class="p1"><span class="s1">Eten, nog zoiets! Mijn alleseter, waar ben je? Ineens besluit hij dat hij niet altijd avondeten hoeft te eten. Zelfs zijn lievelingkost draait hij gewoon zijn hoofd om ! Oke, geen aandacht aan geven dan maar? Als wij klaar zijn, tafel opruimen en dan maar niks eten? Jemig zeg, ik heb altijd geroepen dat ik dat zo op die manier zou gaan doen. Niet teveel aandacht aan besteden, het gezellig houden aan tafel, als wij van tafel gaan nog een keertje proberen, zo niet, prima, dan van tafel af met zijn allen en ook niks anders aanbieden. Zo dus ook gedaan, maar pfff, zo makkelijk als ik dat altijd riep, is dat helemaal niet!! Er spookt de hele tijd in je hoofd: wat nu als hij honger krijgt vannacht? Dalijk slaapt hij niet? Hij krijgt te weinig binnen enz enz.</span></p><p class="p1"><span class="s1">Maar...! Ik heb het toch zo gedaan hoor! En hij slaapt snachts evengoed en zeurderig is hij op dit moment savonds toch al, dus tja, dat zijn we de afgelopen dagen wel gewend, haha!</span></p><p class="p1"><span class="s1">Gelukkig zijn er ook nog fijne en grappige momentjes hoor! Het klinkt nu allemaal heel erg dramatisch, maar dat is het natuurlijk niet. Ondertussen weet ik dat dit van die fases zijn die komen en ook net zo snel weer gaan, weer komen en weer gaan, weer komen en...enz enz.</span></p><p class="p1"><span class="s1">Ik moet zeggen ze worden ook steeds slimmer, gehaaider. Snappen jullie wat ik bedoel? Ik zal een voorbeeld geven.</span></p><p class="p1"><span class="s1">Van de week zat ik een boterham met hem te eten en hij had zijn slabber met opvangbakje om. Hij moet van mij altijd eerst n boterham met kaas of vlees eten en daarna mag hij nog een met pindakaas ( hier is hij wild op!) Hij had nog iets van 6 stukjes op zijn bord liggen en ik dacht: ik ga vast de boterham pindakaas smeren. Ik was aan t smeren en hoor ineens naast me: ‘ka!’ (Betekent:klaar) en mijn zoontje zet zijn bordje opzij. Ik dacht: ‘hè??!! Nu al?! Maar..., hoe dan?!?! Ik kijk op de grond, onder de tafel, onder de stoel. Nergens meer boterham stukjes te vinden en hij is niet meer aan het kouwen... dit kan toch niet, hij had nog 6 stukjes!! Ineens kreeg ik een ingeving en keek in zijn opvangbakje... en jawel hoor! 6 stukjes boterham! </span><span class="s2">???</span></p><p class="p1"><span class="s1">De slimmerik! Sorry lieve schat, maar deze gaan toch echt eerst op! </span></p><p class="p1"><span class="s1">Heerlijk toch?!</span></p><p class="p1"><span class="s1">Ondertussen op dit moment ligt mijn mannetje alweer een 80 minuten te slapen. Het weekrecord is iig al verbroken! Het lijkt erop dat de ‘niet willen slapen fase’ aan het eind is gekomen. Wie weet zijn slechte humeur ook wel... Hope so! </span></p><p> </p><p class="p1"><span class="s1" style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ik heb eigenlijk geen idee wat de reden van dit topic is haha! Ik denk dat ik me gewoon verveeld en zin had om even een verhaal te delen hahah! </span></p>