Lieve Kim,
Mocht je omkomen van alle reacties op jouw laatst geplaatste bericht, en deze niet meer willen lezen (waardoor je mijn bericht ook misloopt). Bij deze wil ik je een hart onder de riem steken.
Even voor alle duidelijkheid, het forum verdriet en verlies is niet enkel bedoeld voor vrouwen die moeilijk zwanger kunnen raken of een kindje verliezen. Ook Kim is verdrietig en dat mag best. Ik heb de indruk dat jullie zich geheel niet in kunnen leven in Kim. Tuurlijk is het een gekke keuze geweest om zwanger te raken en toch ervoor te kiezen om het te aborteren. Wie van jullie maakt ALTIJD wijze en verstandige keuzes? Wie van jullie heeft ooit een studie afgebroken, omdat hij toch niet beviel, wie van jullie is ooit met een foute vent gegaan, etc????? Wie van jullie heeft ooit een foute keuze gemaakt in zijn leven? Hadden jullie op dat moment ook niet een beetje behoefte aan steun en toeverlaat? Dat jullie moeilijk zwanger kunnen raken is erg vervelend, en verdrietig, maar het ene is niet met het andere te vergelijken. Sommigen begrijpen de beslissing maar niet en reageren: 'een gezond kind, laten aborteren, hoe durf je?'. De enige reden waarom dit wordt gezegd wordt, is omdat er niet ingeleefd kan worden in Kim. In Afrika zeggen ze vast: ' restjes weggooien, en eten soms niet opeten, hoe durf je? Terwijl wij hier verdomme omkomen van de honger.' Reageren jullie daar dan ook zo adequaat op? (net zoals jullie zouden willen dat er zo adequaat wordt gereageerd op jullie: 'een gezond kind laten weghalen, hoe durf je?&apos
m.a.w. je kunt de ene situatie niet met de andere vergelijken, het forum is voor allerlei verdriet, en nogmaals, maak mij niet wijs dat jullie allen altijd de beste keuze in jullie leven hebben gemaakt... Onzin.
Bij deze Kim, mijn steun heb je, je hebt een moeilijke tijd voor de boeg, en ik hoop dat je hierover heen raakt, en bij een volgende zwangerschap er wel geheel voor kunt gaan. Blijf er niet bij stilstaan, het komt wel goed. Ikzelf heb ook een paar jaar geleden een abortus laten doen, een bewuste keuze, de beste keuze die ik toen kon maken. Ik ben hier nog steeds erg tevreden over dat ik toen een abortus heb laten doen. Nu ben ik gepland en gewenst zwanger, heerlijk. Ik denk niet met gemengde gevoelens terug aan toen. Integendeel, ik ben blij dat ik nog geen kind van 4 jaar oud heb rondlopen. Toen was niet de geschikte tijd, ik had er te veel voor moeten laten, waar ik later heel veel spijt van zou krijgen. Nu ben ik klaar voor kinderen, echt klaar. Op een dag zul je het ook zijn, en zie dit als een les. Dus kies de volgende keer bewuster om zwanger te worden, dan hoef je deze keuzes nooit meer te maken! Succes, en sterkte, Lahaya.
Mocht je omkomen van alle reacties op jouw laatst geplaatste bericht, en deze niet meer willen lezen (waardoor je mijn bericht ook misloopt). Bij deze wil ik je een hart onder de riem steken.
Even voor alle duidelijkheid, het forum verdriet en verlies is niet enkel bedoeld voor vrouwen die moeilijk zwanger kunnen raken of een kindje verliezen. Ook Kim is verdrietig en dat mag best. Ik heb de indruk dat jullie zich geheel niet in kunnen leven in Kim. Tuurlijk is het een gekke keuze geweest om zwanger te raken en toch ervoor te kiezen om het te aborteren. Wie van jullie maakt ALTIJD wijze en verstandige keuzes? Wie van jullie heeft ooit een studie afgebroken, omdat hij toch niet beviel, wie van jullie is ooit met een foute vent gegaan, etc????? Wie van jullie heeft ooit een foute keuze gemaakt in zijn leven? Hadden jullie op dat moment ook niet een beetje behoefte aan steun en toeverlaat? Dat jullie moeilijk zwanger kunnen raken is erg vervelend, en verdrietig, maar het ene is niet met het andere te vergelijken. Sommigen begrijpen de beslissing maar niet en reageren: 'een gezond kind, laten aborteren, hoe durf je?'. De enige reden waarom dit wordt gezegd wordt, is omdat er niet ingeleefd kan worden in Kim. In Afrika zeggen ze vast: ' restjes weggooien, en eten soms niet opeten, hoe durf je? Terwijl wij hier verdomme omkomen van de honger.' Reageren jullie daar dan ook zo adequaat op? (net zoals jullie zouden willen dat er zo adequaat wordt gereageerd op jullie: 'een gezond kind laten weghalen, hoe durf je?&apos
m.a.w. je kunt de ene situatie niet met de andere vergelijken, het forum is voor allerlei verdriet, en nogmaals, maak mij niet wijs dat jullie allen altijd de beste keuze in jullie leven hebben gemaakt... Onzin. Bij deze Kim, mijn steun heb je, je hebt een moeilijke tijd voor de boeg, en ik hoop dat je hierover heen raakt, en bij een volgende zwangerschap er wel geheel voor kunt gaan. Blijf er niet bij stilstaan, het komt wel goed. Ikzelf heb ook een paar jaar geleden een abortus laten doen, een bewuste keuze, de beste keuze die ik toen kon maken. Ik ben hier nog steeds erg tevreden over dat ik toen een abortus heb laten doen. Nu ben ik gepland en gewenst zwanger, heerlijk. Ik denk niet met gemengde gevoelens terug aan toen. Integendeel, ik ben blij dat ik nog geen kind van 4 jaar oud heb rondlopen. Toen was niet de geschikte tijd, ik had er te veel voor moeten laten, waar ik later heel veel spijt van zou krijgen. Nu ben ik klaar voor kinderen, echt klaar. Op een dag zul je het ook zijn, en zie dit als een les. Dus kies de volgende keer bewuster om zwanger te worden, dan hoef je deze keuzes nooit meer te maken! Succes, en sterkte, Lahaya.