Sterkte Kim!

Waarom reageren jullie allemaal zo?
Jullie weten niets, maar dan ook niets van kim's situatie!
Ieder van ons, die een kind heeft verloren weet hoe anderen reageren op het verdriet, en dat andere mensen na een tijdje vinden dat het leven maar weer eens door moet gaan, terwijl je zelf nog in de rouw bent!
Zo is het waarschijnlijk ook met Kim!
Jullie hebben allemaal vooroordelen over haar, terwijl je haar niet eens kent, en niet eens haar drijfveren kent!

Nu reageren jullie hetzelfde als al die andere mensen!
Ik dacht dat jullie toch wel wijzer waren!

Kim, jij hebt de keus gemaakt, die jou het beste leek.
Neem de tijd, om alles te verwerken, en probeer je relatie te redden.
Ga ervanuit, dat je de juiste keus hebt gemaakt.
Er zijn al genoeg kinderen, die op moeten groeien in met alleen een moeder, en een weekendvader of andersom.
Laat anderen maar praten, in je hart weet jij wat het beste is!

groetjes Mamarovileur
 
Ik vind dit een beetje dubbel bericht.Knap hoe je erboven staat.  Alleen wel raar om iemand die een onschuldig kind wat bewust verwekt en waarschijnlijk helemaal gezond is, zo te ontzien. Deze info plaatsen op zo'n forum is mensen kwetsen. En ik voel mij zeker geen vrouw die te snel oordeelt of dom is. Ik sta volledig achter wat ik heb geschreven. En een kind uit een een oudergezin word over het algemeen prima gelukkig. Misschien niet heel ideaal maar zeker niet traumatisch of sta in de weg voor een gelukkig leven. En ben je labiel of heb je een andere afwijking waardoor je je kind weg laat halen omdat je het niet aankan. Heel simpel begin er niet aan. Misschien is een sterrilisatie wat voor Kim. Dan kan dit niet nog een kindje overkomen.

Maar goed dit is mijn mening. Ik weet ik ben nogal fanatiek in de rechten van het (ongeboren) kind. Alleen afbreken als het echt niet anders kan als het kind altijd lijdt en niet gelukkig kan worden. Wat helaas deze dappere moeders mee hebben moeten maken.


Michelle  
 
ook ik wil hier graag nog even op reageren..Als ik eerlijk ben, waren sommige reacties idd misschien wat aan de harde kant, maar vergeet niet dat hier dames zitten die veel ergere dingen hebben meegemaakt en hun kan je zo'n (misschien te) heftige reacties niet kwalijk nemen....(Ik heb zoiets niet meegemaakt en ook bij mij gingen mn  haren overeind staan van ongeloof!!)

Er is wel degeljk enige kennis van de situatie, dan moet je (mamarivoleur) haar andere berichtje maar lezen!!Hierin vertelt zij namelijk dat de relatie die ze heeft niet denderend loopt en ze zelfs (ik meen om-en-om) al meerdere malen bij de ouders ofzo hebben gelogeerd...Dit lijkt me uberhaupt al geen basis om over kids na te denken, laat staan 'zomaar'   met de anti conceptie te stoppen. Sorry maar dan denk je niet goed na en denk je n beetje te simpel over dit wonder. Ze had dondersgoed van tevoren kunnen weten dat het niet zou gaan werken, anders ga je niet buiten de deur logeren?!!! In dit geval zie ik het gewoon, dat er verwacht werd dat het kindje de problemen spontaan wel even zou oplossen oid (of kan jij een ander argument bedenken??? erg benieuwd naar dan). Dit blijkt niet het geval, vriend'lief' wilhet toch maar niet en hoppa...ok dan doen we het toch niet?!!!

Ik ben het met roomster eens dat een abortus moet kunnen in het geval dat er echt iets mankeert oid en dit voor moeder en kind het beste blijkt...En waarom zou het voor het kindje beter zijn om 'weggehaald' te worden, als  er alleen n moeder is. Hoe kom je erbij dat n kind minder gelukkig zou zijn in een éénouder gezin? Want zo komt het op mij over..Sorry maar dat vind ik echt klinklare onzin!! Een kind heeft liefde nodig...

En ongeacht of Kim misschien in dit geval de juiste beslissing heeft genomen, had ze het hier niet hoeven vermelden!!! Ze had zulke reacties kunnen verwachten...(Als ze iets volwassener had gedacht, dan had ze deze beslissing niet eens hoeven nemen!!)


 
Beste mama rivoleur en alle andere mama's,
 
Blijkbaar ben je al wat langer op dit forum.   Fijn om even een andere reactie te lezen, en dat je (ondanks al het eigen verdriet wat te verwerken valt voor een ieder van ons) toch  een onbevooroordeelde mening kunt geven (erg fijn).   Inderdaad iedereen leidt een eigen leven met keuzes die hij/zij daarin moet maken.   Persoonlijk vind ik dan ook dat, nu Kim deze keuze heeft gemaakt, je haar hier niet voor uit moet maken, het is haar keuze, die keuze is haar door de wetgever geboden.   En de wetgever is in Nederland het parlement wat verkozen is door de bevolking.   Een gerechtvaardigde  keuze, haar eigen keuze.   Waarom kunnen we dan niet het beste met haar voorhebben en hopen dat ze gelukkig wordt, een goed leven leidt en hier wél overheen komt?   Waarom zou je iemand narigheid willen aanpraten?   Gun het geluk en welzijn bij de ander, net zoals je dat bij jezelf zou willen hebben, ook al impliceert geluk en welzijn bij de een iets anders dan bij de ander.   Ook mij verjagen jullie van het forum en lezen dingen in mijn berichten die er niet staan.   Ik ga hier niet meer op reageren, kwestie van tijdverspilling, en alleen maar voeding tot nog meer onzinnige reacties.   Mijn verdriet en pijn die ik meemaak om exact dezelfde reden als velen van jullie op dit forum zal ik voortaan inderdaad maar met anderen delen in mijn omgeving.   Ik heb hier geen zin meer in.   Veel berichten vind ik nogal onrespectvol, zowel naar kim als naar mij toe.   En mocht ik een van jullie zelf persoonlijk hebben  gekwetst  dan was dit zeker  niet mijn bedoeling.   Mijn mening geven  (die een andere is dan die van velen van jullie) is het enige, ook een hart  onder de riem steken voor Kim en haar zoveel als mogelijjk bij haar beslissing  te steunen is mijn  bedoeling geweest.  
Ik wens jullie allen (incl Kim), zoals ik al eerder heb geschreven, echt vanuit mijn hart een vervulde kinderwens toe, en met name een plekje in jullie hart en thuis van jullie verloren kindje en veel begrip, steun en toeverlaat van vrienden familie en anderen op dit forum.
Gr, Lahaya.
 

Er zijn idd reacties heel erg kort door de bocht en heel erg fel, maar ik kan die mensen wel heel goed begrijpen.
De meesten van ons hier hebben een zeer pijnlijke ervaring te verwerken en een plaatsje te geven en dat is niet altijd even makkelijk.

Ik heb geen wrok tegen mensen die bepaalde keuzes nemen, een abortus doe je volgens mij niet zomaar, ik hoop alleen wel dat Kim heel goed nadenkt wat ze in de toekomst gaat doen.

Tuurlijk eens zal de tijd zijn dat zij en haar vriend er wel klaar voor zijn, en dat er dan alsnog een kindje komt.

Toch blijft het zo dat kim ons eerst om raad heeft gevraagd, zij wou het kindje wel en ik denk dat hoe ze haar relatie omschreef en de twijfel die ze had en dan uiteindelijk de beslissing die ze genomen heeft, dat ze daarmee mensen tot in het diepst gekwetst heeft.
Ze is overgekomen (lees: ik zei NIET dat ze het is) als een naief meisje die een zwangerschap niet al te serieus nam.

Lieve mensen, ik wil niet goedpraten wat Kim gedaan heeft, maar wil ook niemand kwetsen, mensen hebben nu eenmaal hun eigen keuze (er zullen er genoeg zijn die denken dat ik een slecht mens ben omdat ik de zwangerschap heb afgebroken, en oke dan was dat om medische redenen, er zijn mensen die dat ook niet kunnen of willen begrijpen, aan die mensen, wordt lekker gelukkig met je gedachte, wij vinden dat we verstandig zijn geweest) ze zijn vrij om die keuze te nemen, en geloof mij, als Kim geen abortus had gepleegd, of al die andere mensen die het doen, dan was onze pijn er niet minder om geweest.
Het is een hele logische reactie dat we zo fel hierop zijn, net als op mensen die hun kinderen vermoorden, dumpen, mishandelen etc etc.... maar wij moeten ons verdriet een plaatsje geven, ons niet gek laten maken door deze dingen want dan krijgen wij denk ik een heel lastig leven.

Achter de wolken schijnt ook voor ons de zon.

En dan nog even over dat éénoudergezin, mijn ouders zijn gescheiden toen ik 1 was, ik was 1x in de twee weken idd een weekend bij mijn vader, en dat ik op dit moment ongelukkig ben, heeft daar helemaal niks mee te maken.
ik had mijn natje en mijn droogje, ik kreeg liefde van alle kanten mijn ouders konden alleen niet samen leven, en dat is hun "keuze" geweest.

Nou meiden keep our head up, en vergeet nooit, ook voor ons komen er betere tijden.

X randy
 
Hoi iedereen!

Ik zeg ook niet, dat ik niet tegen abortus ben.
En ik heb zelf ook het nodige meegemaakt; ik heb ook mijn zoontje verloren na een zwnagerschap van 39 weken en 4 dagen, en ik heb 6 maanden daarna ook een miskraam gehad.
Maar niemand laat toch zomaar een abortus doen?
Ik heb kim's verhaal ook gelezen, en ik haal eruit, dat ze het zelf ook een moeilijke keus vond.
Als je relatie al niet goed is, laat je toch niet zomaar een kindje komen?
Oke, het is miss fout van haar geweest om geen anticonceptie te nemen, maar daar was het dus al te laat voor.
Ik weet, dat veel kinderen in een eenouder gezin gelukkig opgroeien, maar een eenouder gezin word je niet zomaar, daar gaat heel veel ellande aan vooraf, en wie zegt dat kim het financieel aan zou kunnen om dan voor een kind te zorgen?
Dat zijn allemaal dingen om bij stil te staan.
Ik wilde ook niemand kwetsen, maar de meesten zien het woord abortus staan in combinatie met een ander verhaal, en trekken gelijk hun conclusies.

groetjes mamarovileur
 

ik begrijp jou ook wel.....en tuurlijk gaat er heel wat aan vooraf voor een éénoudergezin ontstaat, maar daar hoef je als kindje niks van te merken, dat is helemaal hoe de ouders het zelf aanpakken.

Tuurlijk kan het haar situatie zijn of wat dan ook.....

het is alleen niet dat ze alleen de anticonceptie liet staan en oeps.... zwanger....

ze heeft op een andere topic geschreven, dat ze een kindje WOUDEN.... ze zijn toen uitelkaar geweest en weer bij elkaar gekomen omdat ze toch veel van elkaar houden, ze hadden het krijgen van kinderen even aan de kant gelegt maar ze ging niet aan de pil omdat ze toch ook wel graag een kindje wouden. dus ja beetje dubbel allemaal volgens mij, want elk mens weet dat als je de anticonceptie laat staan je zwanger kan worden, het is niet zo dat je het idee even opzij legt en dat het dan ook niet gebeurt.
Ook schreef ze daarin dat haar vriend eerst blij was, en later niet meer, en dat ze verscheurd was door alle adviezen etc en dat zij het het liefst wou houden en wat ze dan moest doen...

En ik denk niet dat een abortus opzich in het verkeerde keelgat schiet bij mensen, maar het hele verhaal wat ze erbij vertelde (ook een afspraak bij gyn. afzeggen omdat ze het niet aankon en niet wist wat ze wou) ze heeft teveel verteld en om advies gevraagd en ik denk dat alles bijelkaar bij mensen een steek in het hart is.

X randy
 
Dat begrijp ik ook, en het is ook absoluut niet zo, dat ik vind, dat ze er goed aan heeft gedaan.
Vooral omdat ze in eerste instantie een kindje wilden.
En ik was er eerst ook van geschrokken, want wij allemaal wilden graag een kindje, en mochten het niet houden.....

Zoals je het in je laatste bericht schreef, begrijp ik jullie ook heel goed.
En ja, je weet dat je zwanger kan raken als je geen anticonceptie gebruikt.
Ik hoop alleen, dat ze voor haarzelf een goede keus heeft gemaakt.

groetjes mamarovileur
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan