Sterkte Kim!

quote: lahaya schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('18-02-2007 16:23:47'));

Lieve Kim,
Mocht je omkomen van alle reacties op jouw laatst geplaatste bericht, en deze niet meer willen  lezen (waardoor je mijn bericht ook misloopt).   Bij deze wil ik je een hart onder de riem steken.

Even voor alle duidelijkheid, het forum verdriet en verlies is niet enkel bedoeld voor vrouwen die moeilijk zwanger kunnen raken of een kindje verliezen.   Ook Kim is verdrietig en dat mag best.   Ik heb de indruk dat jullie zich geheel niet in kunnen leven in Kim.   Tuurlijk is het een gekke keuze geweest om zwanger te raken en toch ervoor te kiezen om het te aborteren.   Wie van jullie maakt ALTIJD wijze en verstandige keuzes?   Wie van jullie heeft ooit een studie afgebroken, omdat hij toch niet beviel, wie van jullie is ooit met een foute vent gegaan, etc????? Wie van jullie heeft ooit een foute keuze gemaakt in zijn leven?   Hadden jullie op dat moment ook niet een beetje behoefte aan steun en toeverlaat?   Dat jullie moeilijk zwanger kunnen raken is erg vervelend, en verdrietig, maar het ene is niet met het andere te vergelijken.   Sommigen begrijpen de beslissing maar niet en reageren: 'een gezond kind, laten aborteren, hoe durf je?'.   De enige reden waarom dit wordt gezegd wordt, is omdat er niet ingeleefd kan worden in Kim.   In Afrika zeggen ze vast: ' restjes weggooien, en eten soms niet opeten, hoe durf je?   Terwijl wij hier verdomme omkomen van de honger.'   Reageren jullie daar dan ook zo adequaat op? (net zoals jullie zouden willen dat er zo adequaat wordt gereageerd op jullie: 'een gezond kind laten weghalen, hoe durf je?')   m.a.w. je kunt de ene situatie niet met de andere vergelijken, het forum is voor allerlei verdriet, en nogmaals, maak mij niet wijs dat jullie allen altijd de beste keuze in jullie leven hebben gemaakt... Onzin.  
Bij deze Kim, mijn steun heb je, je hebt een moeilijke tijd voor de boeg, en ik hoop dat je hierover heen raakt, en bij een volgende zwangerschap er  wel geheel  voor kunt gaan.   Blijf er niet bij stilstaan, het komt wel goed.   Ikzelf heb ook een paar jaar geleden een abortus laten doen, een bewuste keuze, de beste keuze die ik toen kon maken.   Ik ben hier nog steeds erg tevreden over dat ik toen een abortus heb laten doen.   Nu ben ik gepland en gewenst zwanger, heerlijk.   Ik denk niet met gemengde gevoelens terug aan toen.   Integendeel, ik ben blij dat ik nog geen kind van 4 jaar oud heb rondlopen.   Toen was niet de geschikte tijd, ik had er te veel voor moeten laten, waar ik later heel veel spijt van zou krijgen.   Nu ben ik klaar voor kinderen, echt klaar.   Op een dag zul je het ook zijn, en zie dit als een les.   Dus kies de volgende keer bewuster om zwanger te worden, dan hoef je deze keuzes nooit meer te maken!   Succes, en sterkte, Lahaya.





Ik heb er eentje van 5 jaar rondlopen.
Was ook geen geschikte tijd.
Kende mn man (nu mn man dan he) net 4 mnd en toen werd ik zwanger.
Ben met mn HBO studie gestopt.
We hadden geen geld en geen woonruimte...en hij had geen verblijfsvergunning!!!!

Ik zou mn zoontje voor geen goud willen missen.
Hij is geweldig!!!....en niet voor mn eigenwaarde (leuke kleertjes..lekker pronken)...nee omdat het een heerlijk persoontje is.
Hij heeft een goed stel hersens..iedereen is dol op hem....(we hebben nu werk, huis en een zusje..dus het komt vaak wel goed)


Het gaat om een mensenleven!!!!!!


Ik wil iedereen die helaas te vroeg afscheid van hun hummeltjes hebben moeten nemen heel veel sterkte wensen.
Ik ben gezegend met 2 gezonde kinders....en lees altijd alle verhalen van mensen die hun kleintjes hebben verloren.
Niet uit nieuwsgiergheid, maar puur om t feit om stil te staan bij deze korte leventjes.....iedere gedachte is er 1, en zo worden ze nooit vergeten!

doei!
 
Alleen onadenkende mensen nemen zulke beslissingen.
Blijkbaar hebben ze nog nooit van adoptie gehoord!
Legio vrouwen die maar als te graag voor zo een (ongewenst) kindje willen zorgen omdat ze zelf niet zwanger KUNNEN worden (en dan heb ik het nog geen eens over de vrouwen met een miskraam, waar ik er zelf ook 1 van ben)

Ik vind dit diep triest.......
 
ben het helemaal met julie eens onaarde moeder die zo maar der kindje laat dood gaan tewelijl andere moeders er vanales voor moeten doen maar wil hier eigelijk niet meer op reageeren ik heb gelukig een dochter van nu 10 rondloopen ben ben inmidels weer 31 weeken zwanger spanend alemaal en ik ben er heel blij mee ook ik ben aleen en voed het aleen op dus pure onzin maar goed word hier boos van en ge er niks meer van zegen jolanda
 
lahaya,

ik vind het zeer respectloos dat jij een abortus durft te vergelijken met een afgebroken studie, waar zit dan je verstand.

en blij dat je nu nog geen kind hebt rondlopen van 4 !!!, nou sorry maar ik snap van jou misplaatste opmerkingen helemaal niks.
ik vind het "vreemd"dat je eerst bewust zwanger word en dan denkt tja nu toch maar even niet zoals die andere kim betreft.

waarschijnlijk heb je ook alle andere berichten en onderwerpen   gelezen van mamas die hun kindje verloren zijn en ja dan gaan mijn haren over eind staan van mensen zoals jij ??

jij en kim hebben niet meer gereageerd en dat zegt denk ik al genoeg.

en weet je wat kim mocht je toch toch hier kijken je had beter je vriend weg kunnen laten halen, dat had ik nou echt zinvol gevonden.

liefs een andere kim
 
Oke, daar ga ik.

Ten eerste wil ik Kim veel sterkte wensen haar komende leven.
Het is bij mij inmiddels 3 maanden geleden dat mijn dochtertje (dat o, zo welkom was) overleden is na 39 weken zwangerschap.
Ik denk dat kim het beste op non-actief gezet kan worden voor wat betreft beslissingen nemen. Want blijkbaar doet ze dat altijd fout. Eerst met haar vriendje en nu met haar bloedeigen kindje.
Eigenlijk is het kindje beter af nu, want stel je voor dat haar kindje wel was geboren, dan zou hij/zij een labiele moeder hebben en wat heb je daaraan? helemaal niks.
Dus eigenlijk Kim heb je eindelijk eens een goede beslissing gemaakt. GEFELICITEERD.
                                                               EN DAN NU OPROTTEN HIER.

 
Pfff, ik lees hier wel eens mee, maar heb nog nooit gereageerd.

Heb zelf 3 miskramen achter de rug, maar dat voelt "niet erg" genoeg om me hier tussen te mengen. Maar ik heb hier bij deze discussie een zeer naar gevoel.

Natuurlijk is het voor vrouwen die dolgraag een kind willen en of een kind hebben verloren, onverteerbaar dat iemand een abortus pleegt en dat ook nog eens hier durft te melden. Dat is idd niet zo fijngevoelig.
Hoe ik zelf over abortus denk, geen idee. Ik denk dat elke situatie en elk mens een apart geval is, en zolang ik niet alle details weet dan kan ik er niet over oordelen. En dan nog heb ik er niet over te oordelen, want ik denk dat normaal gesproken niemans zo'n beslissing "zomaar" neemt.

Maar weet je, als je soms hoort wat voor soort gevallen er soms bij bijv. een jeugdzorg of kinderbescherming terecht komen, dan heb ik zoiets van misschien moet je dat voor zijn, en moeten sommige mensen dan maar een zwangerschap afbreken. Laten we wel zijn de meeste gevallen die daar terecht komen zijn kinderen van gescheiden ouders of ouders met een problematische relatie en kinderen van allochtone ouders. Dat is geen vooroordeel, maar een feit.
Misschien is het voor Kim en haar ongeboren kind wel een juiste beslissing geweest.
Ik heb werkelijk geen idee.

Ik verbaas me wel om bepaalde enorm felle reacties. Vind dat eerlijk gezegd niet erg gepast, net zo min als dat ik het ongepast vind dat zij haar verhaal hier geplaatst heeft.

Allemaal heel veel sterkte,

Nina



 
Terug
Bovenaan