A
Anoniem
Guest
Hoi meiden,
Wat doen jullie aan straffen?
Wij zeiden altijd als Myrthe iets deed wat niet mocht, NEE en na 2x zetten we haar ergens anders in de woonkamer. Of gingen haar afleiden met ander speelgoed.
Maar het helpt niet meer.
Als ik haar ergens anders neer zet en nog eens NEE zegt komt ze huilend/krijsend achter me aan, om vervolgens weer te doen. Ja consequent blijven snap ik en doen we ook. Maar zij is al echt aan het uitproberen en ik heb het idee dat we wat strenger moeten worden om onze punt duidelijk te maken.
Zo kan zij uit een beker drinken, alleen ik durf het niet te geven want als zij niet meer wilt drinken gooit ze haar drinkbeker door de woonkamer. Of gaat er keihard mee op de tafel slaan. Nee zeggen en afpakken werkt niet.
Ik vind haar te jong voor de hoek, maar weet ook niets beters. Want de box en kinderstoel, is haar eigen plekje die ze ook zo moet blijven beschouwen. Niet dat ze daar een hekel aan krijgt omdat ze het associeert met straf.
Het vervelende is, is dat ik het idee heb dat ze het dondersgoed weet dat het niet mag. Ik kan niet uitleggen waardoor ik dat denk, dat is meer haar lichaamstaal waaruit ik opmaak dat ze weet dat ze iets stouts doet.
Pfff ik werk met kinderen, maar heb daar nooit moeite mee die een keer op een stoel te zetten (ze zijn ook wat ouder) maar als Myrthe dan boos huilend achter me aan komt, breekt mijn hart
Liefs Reneke
Wat doen jullie aan straffen?
Wij zeiden altijd als Myrthe iets deed wat niet mocht, NEE en na 2x zetten we haar ergens anders in de woonkamer. Of gingen haar afleiden met ander speelgoed.
Maar het helpt niet meer.
Als ik haar ergens anders neer zet en nog eens NEE zegt komt ze huilend/krijsend achter me aan, om vervolgens weer te doen. Ja consequent blijven snap ik en doen we ook. Maar zij is al echt aan het uitproberen en ik heb het idee dat we wat strenger moeten worden om onze punt duidelijk te maken.
Zo kan zij uit een beker drinken, alleen ik durf het niet te geven want als zij niet meer wilt drinken gooit ze haar drinkbeker door de woonkamer. Of gaat er keihard mee op de tafel slaan. Nee zeggen en afpakken werkt niet.
Ik vind haar te jong voor de hoek, maar weet ook niets beters. Want de box en kinderstoel, is haar eigen plekje die ze ook zo moet blijven beschouwen. Niet dat ze daar een hekel aan krijgt omdat ze het associeert met straf.
Het vervelende is, is dat ik het idee heb dat ze het dondersgoed weet dat het niet mag. Ik kan niet uitleggen waardoor ik dat denk, dat is meer haar lichaamstaal waaruit ik opmaak dat ze weet dat ze iets stouts doet.
Pfff ik werk met kinderen, maar heb daar nooit moeite mee die een keer op een stoel te zetten (ze zijn ook wat ouder) maar als Myrthe dan boos huilend achter me aan komt, breekt mijn hart
Liefs Reneke