Straffen???? Wat doen jullie??

Heb nog even een vraag: Waarom kies je ervoor om het negatieve aandacht te geven en niet het te negeren en dan juist het positieve te belonen.
Zit me nu trouwens net te bedenken dat het vandaag wel één april is.... whahaha, vandaar dit topic?
Groetjes, Noor mv Skip, Bo en ?
 
Ik ben ook niet zo van het straffen. Uiteindelijk zal ik daar heus wel aan moeten geloven hoor. Maar ik weet dat ze er nu nog niks van snapt. Pas vanaf 2 jaar kunnen ze echt begrijpen wat straf precies is. Wat ik nu doe als Zarah iets doet wat niet mag, is nee zeggen, weghalen en afleiden. Doet ze te vaak datgene wat ze niet mag, zoals bijvoorbeeld aan de dvd-speler zitten, dan zet ik er iets voor zodat ze er niet meer bij kan. Dat scheelt veel frustraties, zowel de mijne als de hare, haha!
Maar verder dan dit ga ik niet.
 
Hey Meiden,

Wat een lekker discussieonderwerp weer ..

Ik zit ook een beetje op de wip tussen straffen en belonen, maar ik heb gemerkt dat bij Doreen negatieve aandacht ombuigen tot positieve veeeel beter helpt. Bijv. met brood en drinken op de grond gooien. In het begin werd ik boos, mag niet, Doreen begon te huilen met als gevolg niet meer eten. Ook heb ik het brood wel eens bewaard. Ze doet het bij mij expres, om mijn "aandacht" te trekken, te kijken wat er gebeurd. Nu buig ik het om, ik pak haar knuffel konijn erbij, zet hem bij mij op schoot, een vraag of konijn ook een hapje mag. Dan geeft ze konijn een hapje en zeg ik dat ze zelf ook maar snel een hapje moet nemen. Dit helpt wel. Misschien ook maar tijdelijk, maar dat moet ik maar weer wat anders uit de kast trekken.
Ik merkte dat door haar ontdekkingsdrang, die echt vreselijk is, soms, haar heel veel negatieve aandacht gaf. Ben ik op het werk aan het proberen te stimuleren en negatief gedrag om te zetten naar positief, ga ik thuis de mist in. (vond het wel herkenbaar Reneke...).
Ik ben eens op gaan letten wanneer ze dat doet en ben er achter gekomen dat ze nu vooral dingen doet niet niet mogen wanneer ze moe is. Ze weet ook dondersgoed dat het niet mag want ze knikt eerst nee.... Als ik zeg, wat zegt mama dan? Knikt ze nee..  Meestal helpt afleiden wel of samen een boekje lezen. Straffen vindt ik nog moeilijk omdat ik het haar niet goed genoeg uit kan leggen. Als ik boos kijk en nee schudt, weet ze dat het niet mag. Maar liever voorkom ik het door haar af te leiden als ze op haar doel af gaat. Maar moeilijk is het wel.
Vind het zelf nog erg een dilemma!
Liefs Karlien
 
Hoi meiden,

Haha ik heb het niet gedaan omdat het 1 april is hoor

Ik was gewoon erg benieuwd naar hoe anderen dit oplossen. Puur en alleen om het feit dat wat en hoe we het nu doen niet werkt bij Myrthe (en nogmaals, ik leid haar echt wel af, negeren e.d.)
Maar straf vond en vind ik ook wat zwaar. Vandaar deze topic. Ik hoop niet dat iemand zich tegen de schenen geschopt voelt, want dat is in ieder geval mijn bedoeling niet.
Ik wilde echt op deze manier reacties krijgen in de hoop daar iets van te leren.

En nogmaals ik blijf het moeilijk vinden. Myrthe is al echt aan het uitproberen wat heel grappig kan zijn, maar ook vermoeiend. En tuurlijk, hier staan dingen die breekbaar zijn ook niet meer op tafel, zo slim was ik wel. Mij te vermoeiend om daar iedere keer op te moeten letten. En voor haar vermoeiend om iedere keer NEE te horen.
Het is ook niet zo dat ik nu de hele dag NEE moet roepen hoor. Pfff het is gewoon een dilemma in mijzelf....

Liefs Reneke

 
Wat een "hot" topic. Zoveel reacties in korte tijd...
Tja, in veel verhalen lees ik herkenbare dingen.
De twijfel om iets te laten staan of toch (na 100x nee) toch maar iets weghalen.
Het afleiden wat soms maar tijdelijk helpt...
Van te voren bedenk je soms hoe je iets wilt aan pakken of heb je een mening wat volgens jou "de goede manier is", maar in de praktijk is het toch wat lastiger.

Echt "straffen"...dingen zoals in de hoek zitten of iets dergelijks. Dat is eigenlijk nog niet eens in mijn gedachten opgekomen.  
Consequent nee, aandacht afleiden,  dat soort dingen gebeuren hier wel. Als heb je soms wel engelengeduld nodig. Lastig als er niet altijd "tijd" is voor geduld.
Maar naar mijn idee moeten ze gewoon nog veel leren en zit er geen kwade bedoeling achter. Al is het ene kind het andere natuurlijk niet.

Ach,dit is zo'n reden waarom er geen gebruiksaanwijzing is voor ouders  ....   Er is gewoon niet 1 manier....er kunnen tig manieren zijn.
 
Ook hier wordt een enkele keer gestraft met een hoekje. Ze moet daar dan 1 min zitten omdat ze nu 1 jaar is. Onze zoon is 2 en zit dus 2 minuten bij straf.
Daarbij wordt bij het neerzetten, en uiteindelijk bij het uit de hoek halen gezegd waarom ze in de hoek stonden/zaten. Ondanks dat je kind misschien regels aan personen koppelt, en ze dus niet meer weet als je weg bent is het toch nuttig, omdat ze in je bijzijn iig 'liever' is!?
Daarnaast wil ik even kwijt dat kinderen veel meer weten, kunnen en kunnen begrijpen, dan velen van ons weten, of zich kunnen voorstellen. Echt ze zijn heel erg slim met een heel goed geheugen.

Ik ga er altijd vanuit dat mijn kind me begrijpt (ik heb het nu over mijn zoontje van net 2). Zeker 8 van de 10 keer weet hij precies wat ik bedoel. Dus als je denkt dat je kind je niet begrijpt, dan doe je je kind echt tekort. Of je gedrag van de kleine wel of niet wilt bestraffen, daar oordeel ik niet over, maar denk niet dat je kind je niet begrijpt. Steeds duidelijk vertellen wat wel en niet mag, en dingen bij hun naam noemen maakt alles duidelijk voor ze.

Veel succes allemaal,

Liesje
 
Hallo Meiden,

Nou wij doen hier ook niet aan "straffen". Ik vind mijn kleine man echt nog wel te klein. Hij moet nog één jaar worden. En dan laat ik in het midden of hij het wel of niet zou begrijpen. Als hij aan de tafel staat, en hij zit ergens aan, zeg ik nee. Ik moet eerlijk zeggen dat hij gelijk zijn handje weghaald en het eigenlijk ook niet meer probeerd. Wel bij het volgende oh zo mooie dingentje wat op tafel staat. Maar weer zeg ik nee, en dan doet hij het wederom niet meer. Ook geef ik hem dan zijn eigen speelgoed en lijd hem af en complimenteer hem als hij goed luisterd en lief is.  Ik haal niets van mijn tafel af, omdat ik vind dat hij nergens aan moet komen, ook niet als we op visite zijn. En ik vind dus, dat hij thuis het goede voorbeeld moet leren.
Het gebeurd heus wel eens, dat hij hard begint te huilen, omdat hij er toch echt wel even aan wil zitten, maar dan negeer ik hem, en na 2 minuten vind hij dat toch ook niet zo gezellig en dan gaat hij meestal lekker verder spelen.

Maar zoals ik al schreef, hij is nog geen jaar en nu dus nog super lief. Dus ik lees trouw jullie oplossingen en als ik het tegen die tijd toch nodig heb, lees ik hier alle handige tips!!

Groetjes
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan