Straffen???? Wat doen jullie??

hoi reneke,

ja hoe voel ik me erbij?
een minuut of twee vind ik lang genoeg,daarna ga ik naar haar toe en ga ik op mijn knieen bij haar zitten en zeg ik op een normale toonhoogte dat ze dat niet mocht doen en dan geef ik haar een kusje.
of het helpt? nog geen idee hahah
tis wel grappig. als ze door het raam kijkt en ik kijk haar aan dan gaat ze nog harder huilen hahah.

maar ik geloof zeker wel dat tessa het een beetje snapt.

succes
gr shirley
 
Hoi meiden,

Ik moet toch even reageren, want wij hebben ook zo'n klein meisje in huis dat dondersgoed weet wat wel en niet mag.
Ook ik ben er niet voor om alles aan de kant te zetten waar ze niet aan mag. Ik wil ook nog gewoon bij anderen op bezoek kunnen gaan. Zonder bang te zijn dat ze ergens aan gaat. Ik heb dit meegemaakt met mijn achternichtje hoor. Die hadden ook niks meer in de kamer staan thuis. Maar als mevrouw bij ons was zat ze overal met haar handen aan. Zeer ergerlijk moet ik zeggen.
Onze meid weet heel goed waar ze wel en niet aan mag. Ik zet ook altijd iets neer waar ze wel mee mag spelen. Nu bijv. met de pasen staat de paasversiering overal in huis (niet dat het zoveel is hoor) en er zijn een paar haasjes waar ze mee mag spelen. Dan is het voor haar ook goed hoor.

Wat het straffen betreft. Bij ons is het ook twee keer waarschuwen en de derde keer gaat ze aan de kant. Ik zet haar meestal op de mat bij de achterdeur. Ze begint dan te huilen en gooit zich achterover. Ik negeer dit gedrag tot ze rustig is en dan komt ze meestal naar me toe en anders ga ik naar haar. Dan praten (nouja ik leg uit wat er was) en kroelen we even en dan is het weer goed. Dit werkt bij ons perfect. Ze merken aan je lichaamstaal en je gezichtsuitdrukking heel goed dat het fout is maar ook weer heel goed dat het weer goed is.

Ieder doet het toch op zijn eigen manier en wat bij de een werkt werkt bij de ander totaal niet.

Groetjes Anne
 
Hee Anne (en Dotjuh en anderen haha)

Aan jullie verhaal begrijp ik dat er toch al meer zijn die de hoek of deurmat hebben geintroduceerd.
Ik was bang dat het toch iets te zwaar was, maar zoals het nu gaat lukt het niet meer.
Wat het moeilijk maakt (vind ik) is dat ze er zo lief bij kijken en je daardoor moet lachen. Ik kan dus niet altijd boos kijken hahahaha.
Maar ik ga het wel proberen, want ik wil wel dat ze leert dat als iets niet mag, ze het ook niet doet.
Pfff opvoeden is toch wel moeilijk af en toe.....

Liefs Reneke
 
Ik vind het wel heel wat, wat Marinha zegt, zo zou je, je kind nooit kunnen straffen door even afstand te nemen, zowel nu als later zou je ze nooit eens naar hun kamer kunnen sturen... pfff, als ik heel eerlijk ben is zo een time out ook wel eens nodig voor mij, als je steeds door consequent proberen te blijven voor sommige dingen iedere keer NEE moet zeggen, ben ik ook wel eens blij als ik even rustig kan worden, zodat je weer met goede moed verder kan.

Ik vind het wel heel knap dat jullie kindjes voor straf blijven zitten,
daniël hier, zet ik na 2x nee in de box, want die blijft echt niet op de mat zitten, hihi
die is zo weer weg met een ondeugende grijns op zijn gezicht.
Hoe hebben jullie dit gedaan?
Ik vind er namelijk wel wat inzitten zoals reneke (dacht ik) zegt; de box is echt zijn eigen plekje, en dat moet hij niet associeren met straf....

ben benieuwd, hoop dat het met jullie tips hier misschien ook gaat lukken,

liefs marina
 
Straffen? Een kind van nog geen 1? Noah doet ook echt wel eens iets wat niet mag, maar vergeet niet: een kind heeft zoveel te ontdekken en te zien, dat je 'm echt zo min mogelijk moet belemmeren de wereld te ontdekken. Maak voor jezelf een lijstje met de belangrijkste dingen die je echt niet wil. Zet waardevolle erfstukken weg en laat 'm lekker zijn gang gaan. Een kind moet ook leren voorzichtig om te gaan met spullen en als alles weg zet, leert hij dit nooit. Ik heb op tafel expres wat oude spulletjes gezet waar hij aan mag komen. Als hij hier hardhandig mee omgaat, pak ik zijn handjes en laat zien hoe het moet. Als hij echt iets in zijn handjes heeft wat niet mag, ruil ik het om om hem geen gevoel van machteloosheid en frustratie te geven. Ook als  er op een verjaardag bakjes met eten staan, mag hij van mij niet graaien, dus geef ik 'm een soepstengel, eigen koekje etc. Hij hoort er gewoon bij: dus apart zetten om 'm te straffen: voorlopig niet! Bovendien, jij bent het geheugen van het kind: als je uit de kamer bent, is hij  je opvoedkundige pogingen  gewoon weer vergeten (dat verklaart ook de al eerder genoemde lichaamstaal: pas als ze jou echt zien, weten ze wat ze "fout" doen)! Ik denk dat het echte opvoeden pas over een jaar (minimaal!) begint, dan onthouden ze pas echt wat je zegt.
 
Hoi,

Hier heb ik ook een die niet luister soms vraag ik me af hoelang gaat dit duren wanneer gaat ze begrijpen dat Nee is Nee, maar aan de andere kant weet ik dat ik gewoon moet volhouden, Als Djamila iets pakt wat ze eigenlijk niet mag pakken dan praat ik tegen haar dat het niet mag en dat ze het terug moet leggen en dat 2 a 3 keer soms lach ze het lijkt zelfs alsof ze me uitlach en sosm strek ze haar arm om het terug te geven maar zodra ik me arm uitstrek om het van haar te pakken ren ze weg, ze is gewoon aan het pesten. En ik denk ook niet dat als ik Djamila in een hoekje zet dat ze daar blijft dus ik weet ook heel graag weten hoe jullie dat doen.

en nog iets anders Djamila heeft losse handjes ze slaat en dan vooral mij want bij papa doet ze dat niet, nou zeg ik altijd tegen haar van nee je mag niet slaan, alleen aaien en knuffels geven want bij andere kindjes doet ze dat ook als ze haar zin niet krijgt dan wil ze slaan dat is iets wat ik erg vervelend vindt. Nou vroeg ik laatst aan me man waarom luister Djamila niet naar mij zei me man omdat ik niet serieus bent, en dat als ze iets niet mag doen moet ik met mijn gezichtsuitdrukking laten zien dat het niet mag maar ik heb altijd een smile op mijn gezicht, ik ben lachebekkie ik lach voor de stomste dingen en ik kan gewoonweg niet boos kijken, dus dat is een punt waar ik verandering in wil hebben.

Dus graag advies!!
 
Ik vind het heerlijk, die ondeugendheid!!!
Leah is ook een klein dondersteentje en ik straf (nog) niet. Ze moet de mogelijkheden krijgen om dingen te ontdekken en haar wereldje te verkennen. Een aantal dingen heb ik weggezet, anders heb je geen leuk leven. Ze leert het vanzelf wel. Er zijn nog genoeg dingen waar ze wel aan wil zitten, keukenkastjes, cd-rek. Als het echt niet mag, dan krijgt ze een duidelijk 'nee'. Soms luistert ze, meestal niet, haha, maar ja, ze moet het juist toch nog leren?! Dus een aantal keren 'nee' zeggen en dan pak ik haar op of leid ik haar af. "Straffen" moeten we in een later stadium nog genoeg doen,   hihi...... (hier nog 3 andere stuiterballen van 9, 7 en 6 jaar.......).
Eigenlijk geniet ik enorm van dat uitproberen. Niet dat het altijd even makkelijk of praktisch is, maar ja.....
 
Hoi,

Uitproberen vind ik echt geen probleem. Lege glazen laat ik ook niet onbeheerd op tafel staan, ik weet dat ze die pakt.
De tafel is zelfs vrijwel leeg, en als ze iets pakt wat niet mag (afstandbediening bijv) dan zeg ik nee en komt ze het brengen haha.
Maar zoals met haar beker drinken vind ik een ander verhaal. Daarmee iedere keer gooien en niet luisteren als ik NEE zeg of afpak en iets anders geven, werkt niet.
En in die zin worden we strenger in huis.
Ik ga nu echt niet bij alles wat ze uitprobeert bij 2x nee haar daarvoor in de hoek zetten, sommige dingen heeft ook te maken met haar leefwereld die ze aan het ontdekken is.
En ik laat haar echt wel veel ontdekken.
Ik heb de hoek vandaag ook nog niet nodig gehad. Ik blijf het wel een lastig iets vinden.
Heb vandaag wel een keer boos (ook met boos gezicht) duidelijk proberen te maken dat ik iets niet wilde, maar daarmee bereikte ik alleen maar een heel overstuurse Myrthe mee, waar geen land meer mee te bezeilen viel. Want daarin is ze echt heel pittig hoor. Gaat het niet volgens haar ideeen, berg je maar.

Liefs Reneke
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan