quote: Talke reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('27-05-2007 20:36:59&apos

);
Heee lieve Mama van MD,
Wat lief een berichtje voor mij. Ik had van jou hier al verschillende reacties gelezen. O.a. over de echo die je met 7,5 wken had. Ik ben daar zoals je las dinsdag aan toe. Ik vind het nog allemaal ontzettend onwerkelijk. Ik voel me goed, niet echt misselijk (alleen af en toe een wee gevoel), honger, pijnlijke borsten en moe. Voor de rest heb ik 3 testen gedaan. Maar dinsdag hoop ik wordt het echter.
Dus jij bent weer 9 weken. Hoe voel je je? Ook onzeker of valt dat mee? Ik probeer maar bij de dag te leven. Kijk niet te ver vooruit. Ik vind het dinsdag wel erg spannend hoor. Maar goed. Ik weet dat we (dat zal jij net zo ervaren) geen onbezorgde zwangerschap meer hebben. Al moet ik zeggen ik probeer gewoon nu wel van de momenten te genieten.
Fijn dat het bij jou goed gaat. Ik ben nog onzeker maar het vertrouwen zal met de dag groeien, hoop ik.
Ondertussen houden we mekaar op de hoogte, goed?
liefs
talke
7 wkn 2 dgn
Dag lieve Talke,
Nou ik heb ook niet superveel signalen hoor, alhoewel, regelmatig weeeig en beroerd, moe, gevoelige borsten en nu ook een stuk groter (tot genoegen van mijn man...hahahaahh) en ik voel een aantal dagen per week mijn baarmoeder werken.
Ik ben blij te horen dat jij je ook verder goed voelt. En ach weet je die signalen zeggen niets over hoe het gaat in je buik. Ik weet nog dat ik mij voor de eerste echo echt afvroeg of alle signalen er genoeg waren. En de volgende dag na de echo, was ik plots niet meer beroerd......dus een stukje spanning zal er ook wel bijzitten.
Ik moet zeggen dat mijn onzekerheid steeds minder wordt. Ik kan mij niet voor 100% overgeven dat wij echt een kind gaan krijgen, maar het besef dat het er misschien echt inzit, begint wel door te druppelen.
Zo heb gisternacht voor het eerst gedroomd dat wij een zoontje kregen, maar ze waren hem kwijt. Mijn man was niet bij de bevalling (moest weg,...alsof dat in het echt kan...hahahh).
Maar goed, die dr zoeken naar ons zoontje.....zegt een zuster.....daar ligt wel een dode baby....ik helemaal verdrietig natuurlijk!
Gaat die dr kijken en zegt: nee hoor dit is niet jouw zoontje......ik helemaal opgelucht. En ondertussen liep ik met een meisje op mijn arm, want ze hadden mij eerst de verkeerde baby gegeven. Maar toen zei een andere zuster: jouw zoontje is gevonden hoor, ze halen hem nu op, doe maar rustig aan alles is ok, hij is onderweg....toen werd ik wakker.
Dus.......ik werd heel raar wakker. Maar weet je, ik denk dat ik dus echt begin te geloven dat wij een tweede gaan krijgen, hij is onderweg.
De angst zit heel diep, dat blijkt wel weer, maar het zal vast goedkomen deze keer!
En ik hoop voor jou ook! Elke stap is er één en tussendoor kunnen we lekker genieten en dromen over hoe het zal zijn.....
We houden elkaar op de hoogte!
Succes morgen, laat je het even weten??
gr mama van MD