Hoi Dames 
Ik ben nieuw hier en zat heel erg te twijfelen om dit te posten maar misschien helpt het om wat ervaringen van anderen te horen.
Ik ben net 30 en ben sinds begin december 2014 gestopt met de pil omdat mijn man en ik heel graag een kindje willen.
Hier even mijn verhaal
Ik ben begonnen met de pil (microgynon 30) toen ik zo'n 14 jaar was maar in 2008 ben ik toch zwanger geraakt zonder dat ik het gelijk wist. (dit was overigens ook van mijn man, die toen nog gewoon mijn vriend was) We waren toen helemaal niet bezig met een kinderwens en ik was dus ook gewoon aan de pil. Waarschijnlijk ben ik toen een keer ziek geweest waardoor de pil niet optimaal hielp, ik weet nog dat ik over tijd was en na 2 weken mij toch wel zorgen begon te maken en dus deed ik een zwangerschapstest, deze was negatief. Een paar dagen later deed ik er weer één en ook deze was negatief.
Omdat ik toen een stuk jonger was en ook nog geen kinderwens had, dacht ik ook gewoon van negatief is negatief dus verder niet over piekeren.
Ik weet nog heel goed dat ik in de maand daarna vaak niet lekker was en kon het niet goed plaatsen want het was niet het zelfde als echt ziek voelen maar meer een hele rare misselijkheid die kwam en weer wegging. Ik dacht toen dus ook niet gelijk aan 'ochtend misselijkheid' want had immers negatief getest. Toen ik na 5 weken? (of iets meer?) nog steeds niet ongesteld was ben ik naar het ziekenhuis gegaan (HA was op vakantie) en daar deden ze een nieuwe test en toen bleek ik opeens toch wel zwanger te zijn. Ik schrok me natuurlijk rot en 2 weken later kreeg ik een miskraam (ik denk achteraf door de grote hoeveelheid stress in die tijd)
Op de echo bleek later dat ik al bijna 3 maanden zwanger was (de echo werd gemaakt de dag na de nacht dat ik de miskraam had), dus op het moment dat ik zelf getest had was ik toch al aardig over tijd.
Eigenlijk buiten dat dit een hele nare periode was er daarna niet meer zorgen overgemaakt wat betreft een zwangerschap in de toekomst tot op heden dan...
Ik ben dus begin december gestopt met de pil en was 3 december voor het laatst ongesteld onder invloed van de pil. Daarna was ik ongesteld (zonder de pil) op 24 januari.
Ik heb geen idee wat mijn natuurlijke cyclus is omdat ik pas zo kort gestopt ben met de pil maar MET de pil was het altijd zo'n 32 dagen.
Ik had 'uitgerekend' dat ik na het ongesteld zijn op 24 januari op ongeveer zaterdag 7 februari mijn eisprong moest hebben en we hebben dus rond en op die datum meerdere keren seks gehad.
Ik had me er zeker niet op vast gepind dat het gelijk na 1 x zou lukken (natuurlijk hoop je dat wel een beetje maar ik zou het niet verwachten)
Nu is mijn lijf sinds dat weekend van 7 februari helemaal van slag.
Het begon met dat ik die week tot 4 keer toe hele erge diarree had, heel mijn buik van slag en mijn darmen ging tekeer. (Dit heb ik normaal nooit, en 4 keer iets verkeerd eten lijkt me ook sterk)
Daarna zette de diarree om in juist wat moeilijkere ontlasting en niet elke dag kunnen gaan.
Ook was ik na de 1e week misselijk in vlagen en dat heeft zich aangehouden.
Verdere klachten in de daarna volgende weken werden hoofdpijn, emotioneel, plopjes in buik (rommelende geluiden) brandende borsten vooral op en rondom de tepel, heel sterk reuk vermogen, last van mijn ogen en het ergste constant moeten plassen (en dan dus ook ECHT moeten plassen, zowel overdag als 's nachts) een drukkend gevoel tussen mijn navel en blaas en stekerig en trekkig gevoel aan de zijkanten onderbuik en een constante lage ruggpijn en in de auto tijdens een langere rit wordt ik supermisselijk.
Ik had gedacht rond de 22-23e februari ongesteld te worden en heb een vroege test gedaan op 18 februari en deze was negatief, toen ik op de verwachte datum niet ongesteld werd dacht ik eerst nog het kan natuurlijk ook het ontpillen zijn maar toch vertrouw ik het niet want sommige klachten horen toch meer bij zwangerschap dan ontpillen. Ik heb vervolgens op 27 februari en vandaag op 2 maart weer een test gedaan en weer negatief.
Nu ik denk ik natuurlijk terug aan mijn ervaring in 2008 want toen was ik ook al 2-3 weken overtijd en testte ik gewoon negatief.
Ik vind dit heel vervelend want zit echt niet lekker in mijn vel nu, ik wil gewoon graag weten of ik nu zwanger ben en zoniet wat er dan mis is met me, want zou dit wel gewoon ontpillen kunnen zijn?
Hebben jullie hier ervaringen mee, ik heb al vaak gelezen dat sommige vrouwen de 1e twee maanden ook op alle testen negatief hebben getest en dat ze toch wel degelijk zwanger waren en dit pas bleek na een bloedtest of echo.
Dit zou te komen door een te lage HCG waarde?
Ik ga morgen wel naar de HA en vragen om een bloedtest.
Ik hoor graag jullie antwoord/ervaringen.
Natuurlijk snap ik dat alleen een dokter een definitief iets kan zeggen over wat er gaande is maar misschien herkennen jullie wel dingen hier in en dan is dat toch fijn om te weten
Grroetjes J
Ik ben nieuw hier en zat heel erg te twijfelen om dit te posten maar misschien helpt het om wat ervaringen van anderen te horen.
Ik ben net 30 en ben sinds begin december 2014 gestopt met de pil omdat mijn man en ik heel graag een kindje willen.
Hier even mijn verhaal
Ik ben begonnen met de pil (microgynon 30) toen ik zo'n 14 jaar was maar in 2008 ben ik toch zwanger geraakt zonder dat ik het gelijk wist. (dit was overigens ook van mijn man, die toen nog gewoon mijn vriend was
) We waren toen helemaal niet bezig met een kinderwens en ik was dus ook gewoon aan de pil. Waarschijnlijk ben ik toen een keer ziek geweest waardoor de pil niet optimaal hielp, ik weet nog dat ik over tijd was en na 2 weken mij toch wel zorgen begon te maken en dus deed ik een zwangerschapstest, deze was negatief. Een paar dagen later deed ik er weer één en ook deze was negatief.Omdat ik toen een stuk jonger was en ook nog geen kinderwens had, dacht ik ook gewoon van negatief is negatief dus verder niet over piekeren.
Ik weet nog heel goed dat ik in de maand daarna vaak niet lekker was en kon het niet goed plaatsen want het was niet het zelfde als echt ziek voelen maar meer een hele rare misselijkheid die kwam en weer wegging. Ik dacht toen dus ook niet gelijk aan 'ochtend misselijkheid' want had immers negatief getest. Toen ik na 5 weken? (of iets meer?) nog steeds niet ongesteld was ben ik naar het ziekenhuis gegaan (HA was op vakantie) en daar deden ze een nieuwe test en toen bleek ik opeens toch wel zwanger te zijn. Ik schrok me natuurlijk rot en 2 weken later kreeg ik een miskraam (ik denk achteraf door de grote hoeveelheid stress in die tijd)
Op de echo bleek later dat ik al bijna 3 maanden zwanger was (de echo werd gemaakt de dag na de nacht dat ik de miskraam had), dus op het moment dat ik zelf getest had was ik toch al aardig over tijd.
Eigenlijk buiten dat dit een hele nare periode was er daarna niet meer zorgen overgemaakt wat betreft een zwangerschap in de toekomst tot op heden dan...
Ik ben dus begin december gestopt met de pil en was 3 december voor het laatst ongesteld onder invloed van de pil. Daarna was ik ongesteld (zonder de pil) op 24 januari.
Ik heb geen idee wat mijn natuurlijke cyclus is omdat ik pas zo kort gestopt ben met de pil maar MET de pil was het altijd zo'n 32 dagen.
Ik had 'uitgerekend' dat ik na het ongesteld zijn op 24 januari op ongeveer zaterdag 7 februari mijn eisprong moest hebben en we hebben dus rond en op die datum meerdere keren seks gehad.
Ik had me er zeker niet op vast gepind dat het gelijk na 1 x zou lukken (natuurlijk hoop je dat wel een beetje maar ik zou het niet verwachten)
Nu is mijn lijf sinds dat weekend van 7 februari helemaal van slag.
Het begon met dat ik die week tot 4 keer toe hele erge diarree had, heel mijn buik van slag en mijn darmen ging tekeer. (Dit heb ik normaal nooit, en 4 keer iets verkeerd eten lijkt me ook sterk)
Daarna zette de diarree om in juist wat moeilijkere ontlasting en niet elke dag kunnen gaan.
Ook was ik na de 1e week misselijk in vlagen en dat heeft zich aangehouden.
Verdere klachten in de daarna volgende weken werden hoofdpijn, emotioneel, plopjes in buik (rommelende geluiden) brandende borsten vooral op en rondom de tepel, heel sterk reuk vermogen, last van mijn ogen en het ergste constant moeten plassen (en dan dus ook ECHT moeten plassen, zowel overdag als 's nachts) een drukkend gevoel tussen mijn navel en blaas en stekerig en trekkig gevoel aan de zijkanten onderbuik en een constante lage ruggpijn en in de auto tijdens een langere rit wordt ik supermisselijk.
Ik had gedacht rond de 22-23e februari ongesteld te worden en heb een vroege test gedaan op 18 februari en deze was negatief, toen ik op de verwachte datum niet ongesteld werd dacht ik eerst nog het kan natuurlijk ook het ontpillen zijn maar toch vertrouw ik het niet want sommige klachten horen toch meer bij zwangerschap dan ontpillen. Ik heb vervolgens op 27 februari en vandaag op 2 maart weer een test gedaan en weer negatief.
Nu ik denk ik natuurlijk terug aan mijn ervaring in 2008 want toen was ik ook al 2-3 weken overtijd en testte ik gewoon negatief.
Ik vind dit heel vervelend want zit echt niet lekker in mijn vel nu, ik wil gewoon graag weten of ik nu zwanger ben en zoniet wat er dan mis is met me, want zou dit wel gewoon ontpillen kunnen zijn?
Hebben jullie hier ervaringen mee, ik heb al vaak gelezen dat sommige vrouwen de 1e twee maanden ook op alle testen negatief hebben getest en dat ze toch wel degelijk zwanger waren en dit pas bleek na een bloedtest of echo.
Dit zou te komen door een te lage HCG waarde?
Ik ga morgen wel naar de HA en vragen om een bloedtest.
Ik hoor graag jullie antwoord/ervaringen.
Natuurlijk snap ik dat alleen een dokter een definitief iets kan zeggen over wat er gaande is maar misschien herkennen jullie wel dingen hier in en dan is dat toch fijn om te weten
Grroetjes J