quote: Leine reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('14-11-2005 15:26:39&apos

);
Hoi,
Het is voor mij de eerste en omdat ik zelf uit een meidengezin kom ging ik er eigenlijk altijd van uit dat ik een meisje zou krijgen. Sinds een maand of 2 realiseer ik me dat het ook best eens een jongetje zou kunnen zijn! Wake-up call, haha
Het zou mijns inziens toch een beetje te gek zijn als je je moest schamen omdat je in je hart een voorkeur voelt, je liever geen kindje met een handicap wilt, of omdat je bijv. gemakkelijk zwanger raakt. Het is toch gewoon zoals het is. Ik vind de reactie van sommige mensen die hier zo boos en verontwaardigd op reageren een beetje buiten proporties.
Het valt me op dat zodra je zwanger bent alles rozegeur en maneschijn moet zijn. Twijfels hoort men liever niet en zowel dan niet te lang en negatieve gedachten zijn al helemaal uit den boze. Ik hoor mensen praten over een soort onvoorwaardelijke band die je bijna MOET voelen (liefst al tijdens je zwangerschap) en als hier ook maar enigzins negatief of twijfelachtig over gesproken wordt, lijkt het wel of mensen dit zien als een soort Heiligschennis. Kom op, zo zwart-wit is het toch niet. Er gebeuren zo veel dingen die het veel meer waard zijn om je heel boos, verdrietig en verontwaardigd over te maken.
Groetjes Leine (27wkn en 5 dgn zwanger)
Je leest als het goed is ook duidelijk uit mijn berichtje dat een enigzins een voorkeur hebben menselijk en normaal is. Zelfs ik zou dat kunnen hebben. Misschien heb ik dat ook wel als ik ooit zwanger mag raken van een tweede kind...
Maar nogmaals: het een TELEURSTELLING noemen, ik denk dat dat een verkeerde woordkeus is en dat je het dan naar mijn inziens te zwaar maakt. Ik vind ethisch gezien gewoon té zwaar.
Maar een voorkeur hebben is normaal. Daar kun je ook wel open over zijn, alleen moet je gewoon goed op je woorden letten vind ik en hoe je het brengt.
Ik heb ook gezegd dat ik niet probeer te oordelen, maar je merkt het wel, das moeilijk als je iets niet goed kunt begrijpen. En dat Leontine dus zo open en eerlijk is kan ik aan de ene kant ook wel waarderen. En het moet zeker ook moeilijk geweest zijn voor jou leontine dat je kinderwens ook zo laat in vervulling ging.
Dus: even goed vrienden, ik wens jou,leontine, dan ook een fijne zwangerschap, en je terleurstelling, daar kom je vast wel overheen!