Terug naar op 'eigen' kracht bevallen


Hoi Hoi

Ik lees al deze berichten en krijg gewoon spontaan hoofdpijn!!

Heb dr niet echt woorden voor, wat mevr tine hier allemaal schrijft???

Een beetje onbegrijplijk, ze geeft zelf geen normale antwoorden! alleen maar niet nederlandse vertaling... voel me net een klein kind als ik dat lees.. schrijven we tegenwoordig op die manier nerdelands of ben ik soms? heel dom?

ik heb ook een zware bevalling gehad, heb er 3 dagen over gedaan  maar zou het zo weer doen.. moet ik dan ook wel haha maar goed... ik vind dit soort berichten op zo'n manier hier niet echt thuis horen en als ik dan kijk naar alle andere reacties denken die er ook wel zo over! misschien wel goed bedoelde tips maar de manier waarop is iets minder, is mijn mening hoor!

Grtjs Chantal mama van Zoë en t 2de wondertje 16 wk en 2 dg zwanger
 
hallo mevr. tine,
de intenties kunnen nog zo goed zijn als de taal en de denkwijze niet wordt begrepen dan sla je altijd de plank mis. toppunt van irrealiteit: steeds het zelfde doen maar wel een ander resultaat verwachten.
gegroet
 
Ik vind dat een bevalling (hoe erg voorbereid ook) je toch overkomt en dan kan die top10 compleet overboord en geef je toe aan de emoties van DAT moment.

Tuurlijk kan je bepaalde dingen voorbereiden maar vaak komt er gewoon niets van op dat moment.

Mijn eigen tips:

Blijf rustig en probeer als een echte hollander de zaak nuchter te bekijken (dit lukt nooit tijdens een wee haha maar in de korte pauzes die je hebt)

een vriendin van mij had de beste tip ever; elke pijnscheut / wee die je hebt brengt je dichter bij je kindje, die had zoiets, BRING IT ON!! en werd kwaad (en haalde daar enorm kracht uit)

Je kan wel zeggen ga niet in bed liggen maar dat is ook voor iedere vrouw anders, ik kan geeneens (in normal life) 5 minuten achtereen staan en in het ziekenhuis word je gewoon platgelegd hoor.

Een bevalling is voor geen elke vrouw hetzelfde en iedereen pakt het anders aan (want voor iedereen werkt ook iets anders)

Rustig proberen te blijven en je doel voor ogen blijven zien werkt denk ik voor iedereen maar daarbuiten? das voor iedereen anders...
 
Misschien zit ik er een beetje naast, maar ik meen toch dat wij hier in Nederland al in een land leven waar "op eigen kracht bevallen"al heel erg hoog in het vaandel staat. Een land waarin het normaal is om thuis te bevallen, waar veel vrouwen bevallen zonder pijnbestrijding. Waar curcussen al op gericht zijn, waar verloskundigen ons het vertrouwen in ons eigen lijf geven. Waar we pas doorgestuurd worden naar het zh als dat echt nodig is. Waar allerlei prenatale onderzoeken niet standaard aangeboden worden. Waar zws niet gezien wordt als een medisch iets, maar als een prachtig natuurlijk proces.

Ik begrijp de vraag wel die je steld, maar in Nederland zijn dit al tips die heel normaal zijn. Baarkrukken worden heel vaak gebruikt tijdens een bevalling, je hebt hier, wanneer mogelijk, al heel veel te zeggen. Als je midden in je huiskamer in een opblaasbaar bad wilt bevallen kan dat ook nog.  Dus mijn tip aan jou is me wat meer te verdiepen in hoe het hier gaat, wellicht heb je daar wat aan voor je tips aan engelse dames en verloskundigen!
Groetjes Soela
 
Beste Soela,

Allemaal waar, het is een prachtig natuurlijk proces. Alleen worden 31% of meer van de vrouwen die gewoon willen en kunnen bevallen in NL naar een ziekenhuis verwezen tijdens die bevalling. Dat kan beter.

Hoe dat komt? Inrichting van de zorg, zoals minder tijd door diensten, erg actief zijn en geen relatie opbouw (vrouw en verloskundige kennen elkaar vaak niet, hebben elkaar in groepspraktijken hooguit één maal 15 minuten gesproken). Geen band met elkaar en daardoor minder vertrouwen hebben in elkaar.
Ook de houding en visie van de begeleider speelt mee. Veel verloskundigen zijn nogal sturend medisch gericht in NL (vastgesteld met onderzoek). De meeste vrouwen bevallen daardoor op de rug en in bed in NL. Geen probleem zul je denken. Toch niet effectief en onplezierig, meer pijn, meer knippen (interventies) en meer verwijzingen.
Bevallen op de rug is een erfenis uit de oude tijd en wijst op de behoefte aan controle van de begeleiders. Op de rug hebben vrouwen geen vrijheid van bewegen en kunnen niet de eigen gang gaan en hun intuïtie volgen. Minder regelruimte of minder autonomie dus.
Tijdens een grote bijeenkomst met zeer gemotiveerde verloskundigen in Nederland (2006) heb ik gevraagd wat zij van de top 10 punten voor verloskundigen denken en of zij de tips kunnen toepassen. Ja maar …. en Nee …. een deel wijst punten van de top 10 af. Zeggen hardop in de zaal dat vrouwen moeten doen wat zij denken dat juist is.
En dat is dus op bed bevallen en drie keer per wee persen. Wetenschappelijk bewezen contraproductief.
We zitten dus met z’n allen in een patroon dat niet zo effectief is.
Vandaar die TOP 10 in het Nederlands voor verloskundigen en nu ook voor vrouwen in de maak. Jammer dat het nodig is, maar Nederland is er rijp voor.
Verloskundigen leren wel in de opleidingen dat het beter is vrouwen hun gang te laten gaan en niet te sturend te zijn, maar het gebeurd gewoon niet in de praktijk heb ik gezien en hoor het steeds weer opnieuw.
Luister maar eens goed naar verhalen van vrouwen.
In dit opzicht zijn de verloskundigen in Engeland dus verder. Daar heb je al veel ziekenhuizen en vooral geboortecentra waar de kamers een warme veilige omgeving zijn en het bed verwijderd is. Vaak zie je daar een bad in de kamer.
Zonder bed in het midden van de kamer geef je vrouwen de kans meer natuurlijk gedrag te tonen. Bevallen is geen ziekte, vrouwen weten intuïtief wat zij moeten doen.
Een prachtig proces dat zichzelf goed verzorgd als je als omstander/begeleider niets doet.

Lieve groeten Tine Oudshoorn, verloskundige en consultant
 
Beste Tine,
Dat klinkt allemaal heel leuk, maar zoiets wordt toch door alle kanten tegen gewerkt?
Bij de eerste mocht ik niet thuis bevallen, vanwege een tekort aan vk.
Bij de tweede mocht het, gelukkig, wel, maar moest ik op het állerlaatste moment tóch naar het ziekenhuis vanwege een onverwachte stuit.
Nou komt er waarschijnlijk geen derde meer, maar ik hoorde dat er nu weer een nieuwe regel is; je mag alleen nog maar thuis bevallen als je slaapkamer (lees; bed) beneden is.
Dit ivm de ergonomische omstandigheden van het ambulance-personeel, voor het geval dat het mis gaat.
Ik word daar niet vrolijk van, want als er wel een derde zou komen, zou ik dat toch het liefst thuis doen.
Sil
 
hallo,

allereerst Tine, complimenten, ik zie dat het taalgebruik heel wat leesbaarder is geworden ;-)

Mijn ervaring: ik ben twee keer in het buitenland bevallen waar ruggeprikken worden opgedrongen  en keizersnedes op aanvraag worden uitgedeeld. Doordat ik uit nederland kom en me behoorlijk had ingelezen, heb ik beide weten te voorkomen. Tijdens mijn bevallingen (vooral de tweede) heb ik gedaan wat ik wilde, en op het eind bleek dat ik tijdens het persen graag op mijn rug wilde liggen, want het ging zo giga-snel dat ik niet verticaal durfde te persen. De zwaartekracht moest m.i. een beetje tegengewerkt worden. Maar ja, dat is niet bij iedereen zo.

Nou moet ik zeggen dat het wel een prettig idee was dat ik altijd om een ruggeprik kon vragen. Dat geeft ook een gevoel van controle hebben over de situatie, hoewel ik het helemaal niet wilde, en ook niet nodig had.

De situatie in NL kan inderdaad beter op sommige punten, maar het ligt nog steeds ver voor op sommige andere landen, al zullen die landen het daar niet mee eens zijn. Artsen die beweren dat vrouwen tegenwoordig zulke grote babies krijgen dat een keizersnee echt noodzakelijk is, omdat geen bekken er tegenop gewassen is, die krijg je niet aan hun verstand gepeuterd dat ze achterlopen. Die denken jusit dat ze supermodern zijn. Niet iets om blij van te worden. Ook de patienten die om keizersnedes vragen (omdat bevallen zoveel zooi geeft, omdat ze hun vagina niet willen beschadigen etc etc), die vinden zichzelf erg mondig en modern. In dat opzicht denk ik dat bevallen in NL gelukkig nog wordt gezien als iets natuurlijks.

Ik zou graag nog een keer in NL bevallen, maar dat zit er niet meer in waarschijnlijk. De derde gaat hopelijk thuis geboren worden, met een verloskundig erbij, als ik het allemaal geregeld krijg.

Groetjes,

Ellen (zwanger van nummer 3)
 
Hoi Tine, ik ben twe keer via een keizersnede bevallen. De 1e keer omdat de baby ondanks flinke weeën niet indaalde en de tweede keer omdat de baby met 36 weken niet ingedaalt was en de gyn een herhaling van de vorige keer wilde voorkomen. Ik had ook graag een relxte thuisbevalling gehad en was na de geboorte ook graag mijn eiegn bedje in gekropen maar dat zat er voor mij niet in. We denken nu over een derde kindje en dat moet dan weer een keizersnede worden. Ik ben er van overtuigd dat mijn twee kz nodig waren en dat er geen andere oplossing was. Ik ben zelfs sneller herstelt dan enkel van mijn vriendinnen die vaginaal bevallen zijn en ben 7 weken na mijn 1e keizersnede alleen met de baby op reis geweest. Ik merk dat dit soort topics soms erg vervelend over kunnen komen omdat er vaak gesuggereerd wordt dat het anders had gekunt en je zou je er bijna schuldig over gaan voelen dat je een keizersnede hebt gehad.  Voor mij telt het eindresultaat en dat zijn in mijn geval 2 ontzettend mooi en leive kinderen en hoe ze op de wereld zijn gekomen maakt dan niets meer uit!!
Groetjes Loes      
 
Terug
Bovenaan