Thuis of in ziekenhuis bevallen

Ik heb allebei gedaan! Beiden goede ervaringen en voor allebei valt wat te zeggen. 
Ik heb wel echt gemakkelijke bevallingen gehad.
Nummer 1 was thuis en binnen 5 uurtjes er uit zonder complicaties. Heerlijk in je eigen bubbel en op je eigen tempo en zo natuurlijk mogelijk. Voor mijn gevoel had ik ook meer controle over hoe de bevalling verliep. Aalles wordt naderhand voor je opgeruimd. Geen rit naar huis maar lekker in je bed blijven chillen en genieten.
Nummer 2 moest in het ziekenhuis omdat bij controle haar hartje onregelmatig was en ik toch al een week met 4 cm ontsluiting rond liep. Even vliezen prikken en niet veel later was ze er. Het had wel wat zo'n heel vrouwenteam om je heen. Wat ik minder vond is dat ze eerder de neiging hadden om in te grijpen (scharen werden al gepakt nog voordat ik kon persen - kon ik wel tegenhouden) en ik moest echt erg lang wachten op controles en hechten aangezien ik 3 bevalling had ingehaald waardoor ik om 16 uur was bevallen, maar pas om 21:30 naar huis kon.
 
Ik ben in het ziekenhuis bevallen 2 jaar geleden omdat mijn dochter niet indaalde. Van de week ben ik thuis bevallen van mijn zoon in bad. Thuis was fantastisch! In het ziekenhuis werd vrij slecht geluisterd naar mijn wensen, ik moest verticaal bevallen omdat dat voor hen handiger was, ik moest heel lang wachten omdat er te weinig gynaecologen dienst hadden. Het was echt geen prettige bevalling. Thuis hield de verloskundige zo goed rekening met mijn wensen! Ze begeleidde de persfase geweldig, waardoor ik op mijn knieën tegenover mijn man in bad ben bevallen en hij ons zoontje heeft aangepakt. De mooiste ervaring van mijn leven ? Mijn herstel gaat ook 10 keer sneller dan bij mijn dochter. Heeft maanden geduurd voordat ik er fysiek een beetje bovenop was. Nu, 3 dagen na de bevalling, loop ik alweer in huis rond en geniet ik van mijn kindje!
Lang verhaal kort: je hebt uiteindelijk soms niet de keus, maar ik zou zo weer voor een thuisbevalling gaan! 
 
Ik wilde heel graag thuis bevallen. Lekker in vertrouwde omgeving en met de kennis dat het hier in NL net zo veilig is als in het ziekenhuis bevallen (mits je zwangerschap ongecompliceerd is) en de kans op ingrepen (knip, vacuümpomp etc) kleiner is als je thuis blijft. Het leek me heerlijk na afloop gewoon in je eigen bed te kunnen  blijven liggen. 
Maar, zoals eerder al gezegd: er is altijd een kans dat je alsnog naar het ziekenhuis moet vertrekken. Bij een eerste kind is die kans iets groter dan bij een volgende, meestal omdat de ontsluiting stagneert of omdat de barende vrouw pijnbestrijding wilt. Dus daar heb ik rekening mee gehouden, ik ging er in met de gedachte "zolang het goed voelt en goed gaat met mij en mijn kind, blijven we thuis". 

Ik heb heel lang heerlijk in mijn eigen bubbel met hulp van mijn man de weeën kunnen opvangen. Uiteindelijk tijdens de persfase toch naar het ziekenhuis gemoeten, omdat de uitdrijving niet vorderde. Dat heb ik helemaal niet als vervelend of "halsoverkop" ervaren; het was gewoon de volgende stap. 
In het ziekenhuis uiteindelijk bevallen met hulp van een knip en de pomp, die ik graag had willen vermijden, maar ik kijk er toch positief op terug. Omdat de bevalling over de hele linie zo rustig en kalm verliep en ik van tevoren altijd rekening heb gehouden met dat het anders zou kunnen lopen dan ik graag wilde. 

Wel lijkt het me super vervelend om gauw na je bevalling het ziekhuis uit te moeten.. Was bij ons niet aan de orde, maar is natuurlijk wel de norm. 
 
Van harte Gefeliciteerd met je zwangerschap! Dat het een gezonde en zo prettig mogelijke zwangerschap mag zijn.
Als tip wil ik je meegeven: laat voor jezelf beide opties open. Bereid je voor op beide opties. Wij hadden alles klaar staan voor een thuis bevalling EN voor t ziekenhuis. Op de dag zelf tijdens de weeën besloot ik toch naar het ziekenhuis te willen. (Ik had toen 5cm ontsluiting). 
Onze verloskundige heeft me toen gewoon de ruimte en vrijheid gegeven om de keuze op dat moment te maken. Was erg fijn.
Wie weet geeft dit je wat rust? ?
 
Ik heb vorig jaar een thuisbevalling gehad (eerste kindje). In het begin van mn zwangerschap overwoog ik het ziekenhuis, maar rond de 20 weken, toen alles in orde bleek te zijn, sloeg ik toch om en wenste ik een thuisbevalling. Ook omdat ik helemaal in de wolken was van mijn verloskundige. Dus ik had er alle vertrouwen in dat zij, mijn man en ik dit 'even' gingen doen. Gewoon thuis. 
Ik ben er zo blij mee. Ik kijk super positief terug op mijn bevalling. Ik heb wilde geen pijnbestrijding en dit bleek ook helemaal niet nodig.
Maar er zijn ook genoeg verhalen van vrouwen waar wel complicaties waren of die wel pijnbestrijding wilde. T is dus super persoonlijk. Dat ik zo goed terug kan kijken op mijn bevalling, is natuurlijk ook een stukje geluk of mazzel te noemen. Ik wens het iedereen, maar doe waar jij je goed bij voelt. 
En weet dat je de dag van je bevalling altijd nog mag beslissen waar je wilt bevallen (als de omstandigheden dit toelaten natuurlijk ?). Maar al heb jij 'thuis' in je plan staan maar zodra de weeën beginnen je toch naar het ziekenhuis rijdt, dan is de deur daar altijd open. 
Je hebt nog alle tijd. Denk er goed over na. Beide plekken hebben voor en nadelen. Maar uiteindelijk gaat het om de ontmoeting tussen jou en je kindje. Doe waar jij je prettig bij denkt te voelen.
 
Wat een fijne reacties, dank jullie wel voor het delen van jullie verhalen. Ik ben blij dat ik mijn vraag hier gesteld heb en uiteraard hebben jullie gelijk, ik hoef er nog niet een besluit over te nemen. Nu ik verschillende verhalen gelezen heb, ben ik er een stuk rustiger onder... ik heb in ieder geval het gevoel dat ik mijn uiteindelijke besluit niet af hoef te laten hangen van alléén de ervaringen van mijn moeder en vriendin. Nu eerst dit eerste spannende trimester volbrengen en dan ga ik volop genieten van mijn zwangerschap.
 
Ik heb al snel bewust gekozen voor poliklinisch, dus ziekenhuis. Gaf mij een veilig gevoel dat alles daar bij de hand is indien nodig. Thuis eerst weeen opgevangen maar al snel op ons gemakje naar het ziekenhuis omdat we daar al terecht konden. Ik vond het prettig dat ik onderweg niet al helemaal vol in de weeën zat. En verassing, in het ziekenhuis kreeg ik een kamer met ligbad. Niet om in te bevallen (wilde ik ook niet) maar zooooo fijn om de rugweeen in op te vangen. Ik begon daar met mn eigen verloskundige maar omdat baby in het vruchtwater had gepoept werd ik overgedragen aan het ziekenhuis. Even balen maar ook dat team was zo fijn! Uiteindelijk ook vacuüm verlossing gehad. Was heel erg blij dat ik er al was en niet halverwege de bevalling alsnog moest gaan. Zou het de volgende keer zo weer doen! Er werd goed naar onze wensen geluisterd en veel uitleg gegeven over wat er gebeurde en waarom. Ik kijk er dus super op terug.  
 
In november van ons eerste kindje, en dit heerlijk thuis gedaan. Ik heb al mijn opties open gehouden tot het laatste moment. Bij een eerste weet je niet wat je kunt verwachten. Hoeveel pijn ga je krijgen en hoe ga je er mee om. Je moet vooral doen waar jij en je partner je prettig bij voelen. Dat is het aller belangrijkste er is geen goed of fout. 
succes met je keuze gelukkig heb je nog eve, lekker gaan genieten van je zwangerschap 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan