Ik denk dat het vooral belangrijk is dat je niet te stellig bent in de keus die je uiteindelijk maakt. Stel dat je ervoor kiest om thuis te bevallen en een heel duidelijk plaatje voor ogen hebt, is het een teleurstelling (en stressvol) als het straks toch anders gaat. En andersom ook, als jij graag in het ziekenhuis wilt bevallen maar het gaat allemaal te snel waardoor je thuis 'moet' bevallen, zal dat ook opeens stressvol zijn. Ik ben de eerste keer in het ziekenhuis bevallen (moest vanwege tweelingzwangerschap) en wat ik toen vaak las, dat het ziekenhuis onpersoonlijk en met kille kamers was, heb ik totaal geen last van gehad. Ik was zo bezig met m'n weeën dat het interieur en de 'kille' kamer me totaal niet opgevallen zijn haha. Uiteindelijk moest ik een spoedkeizersnede, onwijs balen natuurlijk, maar ook daarbij was mijn instelling 'helaas maar als het nodig is, so be it' dus ook dat heb ik niet als teleurstellend ervaren. Blijf gewoon open minded en probeer niet teveel vast te houden aan jouw ideaal-plaatje, dan maakt het denk ik uiteindelijk niet zoveel uit waar je bevalt.
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Thuis of in ziekenhuis bevallen
- Onderwerp starter Eshter
- Startdatum
Ik heb bewust gekozen voor het ziekenhuis omdat ik me daar toch vertrouwder voel ivm genoeg gespecialiseerd personeel. Dit geeft mij gewoon een vertrouwd en veilig gevoel. Ook het halsoverkop naar het ziekenhuis moeten lijkt me verschrikkelijk. Ik zou er bij de volgende keer weer gelijk voor kiezen hoor.
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Volgens mij is het vooral belangrijk dat je er open in staat. Je kunt een keuze maken van je voorkeur, maar weet dat (vooral bij een eerste) alles anders kan verlopen dan je verwacht, ook omdat je nog niet precies weet wat je te wachten staat natuurlijk.
Mijn voorkeur was het ziekenhuis. Ik heb geneeskunde gedaan en helaas regelmatig vervelende bevallingen meegemaakt, waardoor ik de "zekerheid" van een ziekenhuis zelf een prettig idee vond. Maar ik wist ook dat je het niet helemaal kunt plannen, dus mocht het nou zo zijn dat het thuis ineens heel snel en soepel zou gaan allemaal, was dat ook oké geweest. Had me vooral voorgenomen ook er dus heel open in te staan, omdat ik ook vaak in het ziekenhuis gezien heb dat vrouwen heel erg een bepaald plaatje voor ogen hebben en dan totaal teleurgesteld zijn bij een ander verloop.
Uiteindelijk liep het bij ons alsnog anders dan ik had verwacht. We bleken een hardnekkige stuitligger te hebben en dus werd het kiezen voor een stuitbevalling (medisch) of geplande keizersnede. Uiteindelijk dat laatste geworden. Had nooit rekening gehouden met een keizersnede, maar doordat ik dus wel erin stond met de overtuiging dat het waarschijnlijk alsnog anders ging verlopen dan ik verwachtte, was ik ook hier vrij snel oké mee.
Succes met je keuze en een fijne zwangerschap!
Volgens mij is het vooral belangrijk dat je er open in staat. Je kunt een keuze maken van je voorkeur, maar weet dat (vooral bij een eerste) alles anders kan verlopen dan je verwacht, ook omdat je nog niet precies weet wat je te wachten staat natuurlijk.
Mijn voorkeur was het ziekenhuis. Ik heb geneeskunde gedaan en helaas regelmatig vervelende bevallingen meegemaakt, waardoor ik de "zekerheid" van een ziekenhuis zelf een prettig idee vond. Maar ik wist ook dat je het niet helemaal kunt plannen, dus mocht het nou zo zijn dat het thuis ineens heel snel en soepel zou gaan allemaal, was dat ook oké geweest. Had me vooral voorgenomen ook er dus heel open in te staan, omdat ik ook vaak in het ziekenhuis gezien heb dat vrouwen heel erg een bepaald plaatje voor ogen hebben en dan totaal teleurgesteld zijn bij een ander verloop.
Uiteindelijk liep het bij ons alsnog anders dan ik had verwacht. We bleken een hardnekkige stuitligger te hebben en dus werd het kiezen voor een stuitbevalling (medisch) of geplande keizersnede. Uiteindelijk dat laatste geworden. Had nooit rekening gehouden met een keizersnede, maar doordat ik dus wel erin stond met de overtuiging dat het waarschijnlijk alsnog anders ging verlopen dan ik verwachtte, was ik ook hier vrij snel oké mee.
Succes met je keuze en een fijne zwangerschap!
Ik kan me voorstellen dat thuis bevallen, in je vertrouwde omgeving, zonder tl licht, personeel dat in en uit loopt en piepende monitoren heel fijn kan zijn. Toch heb ik 2x voor het ziekenhuis gekozen, om de redenen die je zelf ook noemt. Hier ook veel mensen in de omgeving die na een halve thuisbevalling met flinke persweeën naar het ziekenhuis moesten.
Ons eerste kindje is met 41 weken gehaald ivm zwangerschapsvergiftiging. In het ziekenhuis kwamen ze er achter dat hij geen vruchtwater meer had en dat zijn hartje met de weeën ernstig daalde. Bij geboorte bleek hij ook maar 2600gram te wegen en hebben we 5 dagen in het ziekenhuis gelegen. Ik ben heel blij dat ze in het ziekenhuis alles goed in de gaten hielden en meteen konden ingrijpen. Mijn tweede zwangerschap was daarom ook medisch en moest ik in het ziekenhuis bevallen. Gelukkig ging dit voorspoedig en konden we direct met onze dochter weer naar huis.
De afwegingen moet je zelf maken.
Ons eerste kindje is met 41 weken gehaald ivm zwangerschapsvergiftiging. In het ziekenhuis kwamen ze er achter dat hij geen vruchtwater meer had en dat zijn hartje met de weeën ernstig daalde. Bij geboorte bleek hij ook maar 2600gram te wegen en hebben we 5 dagen in het ziekenhuis gelegen. Ik ben heel blij dat ze in het ziekenhuis alles goed in de gaten hielden en meteen konden ingrijpen. Mijn tweede zwangerschap was daarom ook medisch en moest ik in het ziekenhuis bevallen. Gelukkig ging dit voorspoedig en konden we direct met onze dochter weer naar huis.
De afwegingen moet je zelf maken.
Het leek mij altijd een mooi idee om thuis te bevallen, maar mijn vriend was hier absoluut op tegen, en ook de vk rade het af vanwege de nogal stijle trappen naar ons huis (mocht ik halverwege de bevalling alsnog naar 't ziekenhuis moeten dacht ze niet dat ik daar makkelijk zelf nog af zou komen)
Ik weet nog goed dat ik tijdens de bevalling erg blij was dat ik in het ziekenhuis was, en dat ik dit thuis niet had gered. Ik vond het uiteindelijk een heel fijn idee dat alle middelen en goed personeel aanwezig was, mocht het nodig zijn, en dat ze de baby tijdens de bevalling heel goed in de gaten houden. Tijdens het einde van het persen daalde de hartslag bv ineens en werd er geroepen dat het nu echt moest gebeuren, dat gaf mij wel kracht om extra bij te zetten, dit hadden we niet geweten als ik thuis was bevallen. Pijnstilling heb ik niet gehad, maar 't gaf wel rust dat 't kon mocht ik 't nodig hebben.
Ik weet nog goed dat ik tijdens de bevalling erg blij was dat ik in het ziekenhuis was, en dat ik dit thuis niet had gered. Ik vond het uiteindelijk een heel fijn idee dat alle middelen en goed personeel aanwezig was, mocht het nodig zijn, en dat ze de baby tijdens de bevalling heel goed in de gaten houden. Tijdens het einde van het persen daalde de hartslag bv ineens en werd er geroepen dat het nu echt moest gebeuren, dat gaf mij wel kracht om extra bij te zetten, dit hadden we niet geweten als ik thuis was bevallen. Pijnstilling heb ik niet gehad, maar 't gaf wel rust dat 't kon mocht ik 't nodig hebben.
Ikzelf twijfelde ook heel erg bij mijn eerste. Ik heb uiteindelijk besloten het moment af te wachten. Toen het eenmaal begon zat ik zo op 10cm en besloot mijn lijf (en mijn zoon) dat het blijkbaar thuis zou gebeuren en dat voelde prima! En ging ook goed! Bij een volgende zou ik het op precies dezelfde manier doen. Je lijf geeft wel aan of je het thuis aankan of niet. Naar het ziekenhuis kun je op het laatste moment nog beslissen!
Hey,
Ik heb 5 kindjes... 5x wilde ik ontzettend graag thuis bevallen. Helaas werden het maar 2 thuis bevallingen. Bij mijn eerste 2 dochters moest ik wegens langdurig gebroken vliezen naar het ziekenhuis. Daarna zijn mijn 2 jongens thuis geboren maar wel met veel stress en angst. En onze kleinste dochter wist ik in de zwangerschap al dat ze in het ziekenhuis geboren moest worden vanwege een zware zwangerschapsdepressie waarvoor ik medicatie slikte. Thuis bevallen zou echt mijn voorkeur hebben. In je eigen omgeving, zolang blijven liggen met je baby als je wilt, je eigen bed, douche, toilet. Geen personeel die er continu omheen hangt en zich met de verzorging benoemt. Mijn ziekenhuis baby's lagen wel allemaal in een couveuse na een slechte start dus dat zal misschien ook wel weer het verschil maken. Ze mochten niet continu bij mij liggen omdat ze aan slangetjes lagen en in de couveuse moesten. Maar ik zat 48 uur op zo'n verrot tuinstoeltje naast ze.. En thuis, wauw ik was de baas.. Ze lagen alleen maar bij mij, heerlijk! Broertjes en zusjes die in eigen omgeving rustig kunnen kennismaken.. Zouden wij een 6de kindje krijgen dan zou ik voor mijn gevoel ontzettend graag thuis willen bevallen maar of dit verstandig is en lukt met al 5 kindjes thuis.... Na 5 moeilijke bevallingen is mijn angst ook wel groot en voel ik mij misschien veiliger in het ziekenhuis. Succes met je keus.. je hebt nog even bedenk tijd en het is ook nog maar afwachten of je zwangerschap zo verloopt dat je deze keus blijft houden.
Ik heb 5 kindjes... 5x wilde ik ontzettend graag thuis bevallen. Helaas werden het maar 2 thuis bevallingen. Bij mijn eerste 2 dochters moest ik wegens langdurig gebroken vliezen naar het ziekenhuis. Daarna zijn mijn 2 jongens thuis geboren maar wel met veel stress en angst. En onze kleinste dochter wist ik in de zwangerschap al dat ze in het ziekenhuis geboren moest worden vanwege een zware zwangerschapsdepressie waarvoor ik medicatie slikte. Thuis bevallen zou echt mijn voorkeur hebben. In je eigen omgeving, zolang blijven liggen met je baby als je wilt, je eigen bed, douche, toilet. Geen personeel die er continu omheen hangt en zich met de verzorging benoemt. Mijn ziekenhuis baby's lagen wel allemaal in een couveuse na een slechte start dus dat zal misschien ook wel weer het verschil maken. Ze mochten niet continu bij mij liggen omdat ze aan slangetjes lagen en in de couveuse moesten. Maar ik zat 48 uur op zo'n verrot tuinstoeltje naast ze.. En thuis, wauw ik was de baas.. Ze lagen alleen maar bij mij, heerlijk! Broertjes en zusjes die in eigen omgeving rustig kunnen kennismaken.. Zouden wij een 6de kindje krijgen dan zou ik voor mijn gevoel ontzettend graag thuis willen bevallen maar of dit verstandig is en lukt met al 5 kindjes thuis.... Na 5 moeilijke bevallingen is mijn angst ook wel groot en voel ik mij misschien veiliger in het ziekenhuis. Succes met je keus.. je hebt nog even bedenk tijd en het is ook nog maar afwachten of je zwangerschap zo verloopt dat je deze keus blijft houden.
Hoi,
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik ben van mijn eerste kindje na 3 miskramen thuis bevallen in een bevalbad. Ik raad het echt aan om lekker thuis in je eigen omgeving te bevallen. Neem een bevalbad, warmte is pijnstillend en de kans op uitscheuren is ook een stuk kleiner, ook is de overgang voor de baby van jouw warme buik naar de echte wereld een stuk rustiger als het eerst in het water recht komt
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik ben van mijn eerste kindje na 3 miskramen thuis bevallen in een bevalbad. Ik raad het echt aan om lekker thuis in je eigen omgeving te bevallen. Neem een bevalbad, warmte is pijnstillend en de kans op uitscheuren is ook een stuk kleiner, ook is de overgang voor de baby van jouw warme buik naar de echte wereld een stuk rustiger als het eerst in het water recht komt