Ik ben thuis bevallen, dat had ook mijn voorkeur vanaf het begin. In het ziekenhuis zou ik me echt niet prettig voelen. Ik heb met 36+6 ook in het ziekenhuis gelegen met weeën (omdat ik de magische grens van 37 weken nog niet over was), maar dit zette gelukkig niet door. Ik vond het echt verschrikkelijk om daar te liggen en voelde me totaal niet op mijn gemak. Een week later ben ik met precies 38 weken lekker thuis gevallen. Dit vond ik echt heerlijk, lekker in mijn eigen omgeving. Wat betreft de rotzooi: dit valt echt reuze mee. Alleen een beetje last van vruchtwater wat op de vloer terecht kwam, omdat mijn vliezen spontaan braken en als een waterval naar beneden kwamen. Dit is met een handdoek zo opgeveegd
Daar had ik mijn man voor, haha. En op bed wordt het helemaal geen zooitje, want daar heb je allerlei onderleggers voor en de verloskundige zorgt ervoor dat het allemaal overzichtelijk blijft. Dus wij hebben 's nachts ook gewoon nog in het bed geslapen en de volgende ochtend is ons bed verschoond door de kraamhulp, gewoon voor de hygiëne.
Ik zat wel echt in mijn eigen wereld tijdens de bevalling. Ik kon nog wel gewoon contact hebben met mijn man en de verloskundige, maar toch zat ik in een soort bubbel. Een knop die om ging, omdat ik aan het werk moest. Ik denk dat als ik met spoed naar het ziekenhuis had moeten gaan, ik dit maar half meegekregen had, omdat ik zo in mijn eigen beleving zat. Ik ben wat dat betreft ook echt een nuchtere Harrie: als het moet, dan moet het. En dan doen we dat. In het ziekenhuis is inderdaad alles aanwezig, maar heb je dat ook echt nodig? Ik vraag het me af. Ik heb het zonder pijnstilling gedaan en dat was goed te doen, ondanks een flinke weeënstorm (wat echt wel heftig is!). Maar daar staat natuurlijk iedereen anders in. Ook onze zoon heeft na de bevalling helemaal geen speciale zorg nodig gehad. Het gaat in meer gevallen goed, dan fout, denk ik.
Je moet vooral doen waar jij je prettig bij voelt. Ik snap dat je rekening wilt houden met je man, maar hij hoeft niet te bevallen. Sorry hoor, maar wij leveren een enorme prestatie met zo'n bevalling. Dan mag je echt wel wat eisen hebben en egoïstisch zijn over de plek waar je bevalt
Ik zat wel echt in mijn eigen wereld tijdens de bevalling. Ik kon nog wel gewoon contact hebben met mijn man en de verloskundige, maar toch zat ik in een soort bubbel. Een knop die om ging, omdat ik aan het werk moest. Ik denk dat als ik met spoed naar het ziekenhuis had moeten gaan, ik dit maar half meegekregen had, omdat ik zo in mijn eigen beleving zat. Ik ben wat dat betreft ook echt een nuchtere Harrie: als het moet, dan moet het. En dan doen we dat. In het ziekenhuis is inderdaad alles aanwezig, maar heb je dat ook echt nodig? Ik vraag het me af. Ik heb het zonder pijnstilling gedaan en dat was goed te doen, ondanks een flinke weeënstorm (wat echt wel heftig is!). Maar daar staat natuurlijk iedereen anders in. Ook onze zoon heeft na de bevalling helemaal geen speciale zorg nodig gehad. Het gaat in meer gevallen goed, dan fout, denk ik.
Je moet vooral doen waar jij je prettig bij voelt. Ik snap dat je rekening wilt houden met je man, maar hij hoeft niet te bevallen. Sorry hoor, maar wij leveren een enorme prestatie met zo'n bevalling. Dan mag je echt wel wat eisen hebben en egoïstisch zijn over de plek waar je bevalt