Thuis versus ziekenhuis bevalling?

Ik ben thuis bevallen, dat had ook mijn voorkeur vanaf het begin. In het ziekenhuis zou ik me echt niet prettig voelen. Ik heb met 36+6 ook in het ziekenhuis gelegen met weeën (omdat ik de magische grens van 37 weken nog niet over was), maar dit zette gelukkig niet door. Ik vond het echt verschrikkelijk om daar te liggen en voelde me totaal niet op mijn gemak. Een week later ben ik met precies 38 weken lekker thuis gevallen. Dit vond ik echt heerlijk, lekker in mijn eigen omgeving. Wat betreft de rotzooi: dit valt echt reuze mee. Alleen een beetje last van vruchtwater wat op de vloer terecht kwam, omdat mijn vliezen spontaan braken en als een waterval naar beneden kwamen. Dit is met een handdoek zo opgeveegd ;) Daar had ik mijn man voor, haha. En op bed wordt het helemaal geen zooitje, want daar heb je allerlei onderleggers voor en de verloskundige zorgt ervoor dat het allemaal overzichtelijk blijft. Dus wij hebben 's nachts ook gewoon nog in het bed geslapen en de volgende ochtend is ons bed verschoond door de kraamhulp, gewoon voor de hygiëne. 
Ik zat wel echt in mijn eigen wereld tijdens de bevalling. Ik kon nog wel gewoon contact hebben met mijn man en de verloskundige, maar toch zat ik in een soort bubbel. Een knop die om ging, omdat ik aan het werk moest. Ik denk dat als ik met spoed naar het ziekenhuis had moeten gaan, ik dit maar half meegekregen had, omdat ik zo in mijn eigen beleving zat. Ik ben wat dat betreft ook echt een nuchtere Harrie: als het moet, dan moet het. En dan doen we dat. In het ziekenhuis is inderdaad alles aanwezig, maar heb je dat ook echt nodig? Ik vraag het me af. Ik heb het zonder pijnstilling gedaan en dat was goed te doen, ondanks een flinke weeënstorm (wat echt wel heftig is!). Maar daar staat natuurlijk iedereen anders in. Ook onze zoon heeft na de bevalling helemaal geen speciale zorg nodig gehad. Het gaat in meer gevallen goed, dan fout, denk ik.
Je moet vooral doen waar jij je prettig bij voelt. Ik snap dat je rekening wilt houden met je man, maar hij hoeft niet te bevallen. Sorry hoor, maar wij leveren een enorme prestatie met zo'n bevalling. Dan mag je echt wel wat eisen hebben en egoïstisch zijn over de plek waar je bevalt ;)
 
Ik ga bevallen in het geboortehuis. Vind dat een mooie tussenweg. Kun je in een huiselijke omgeving bevallen met je eigen vk maar het ligt wel tegen het ziekenhuis aan dus als er iets is rol je er zo naar binnen
 
Ik wilde altijd thuis bevallen, maar dit was niet mogelijk omdat mijn slaapkamer op zolder is. Nu konden we eventueel een bed in de woonkamer zetten, maar dat vond ik dan weer te ver gaan. Ook was mijn bloeddruk op het einde te hoog, waardoor het sowieso in het ziekenhuis moest. Ik zag daar wel tegenop, maar het is me heel erg meegevallen. Ook had Femke in het vruchtwater gepoept, en had ze zich gedraaid tot sterrenkijker. Achteraf gezien had ik dus altijd naar het ziekenhuis gemoeten. Daarnaast ben ik met inknippen redelijk wat bloed verloren en had ik veel vruchtwater, dus het idee dat al die zooi thuis op bed en op de grond terecht was gekomen... ? ik zou bij een tweede dan ook zeker weer kiezen voor een ziekenhuisbevalling! 
 
Twee keer heerlijk thuis bevallen van beide keren een achtponder! Geen zooi.. geen onnodig inknipwerk om iets te voorspoedigen, bevallen in houding die ik wilde, geen pijnbestrijding (hoewel ik tijdens mijn weeenstormen mijn principes overboord gooide en ik het wel had gewild als ik in het zh was geweest.. oi oi.. wat een pijn ?).
Maar wat was het fijn thuis. Lekker onder de eigen douche, in eigen bed. Wetende de verloskundige heeft veel bij zich in geval van nood en in 10 minuten zijn we in het ziekenhuis. 
Mijn moeder zei altijd: 'In Afrika gaan de vrouwen (bij wijze van) in een greppel zitten'. Ik heb altijd geprobeerd die oerkracht in mezelf aan te boren en ben ook nuchter: 'alles ziet er goed uit, dus ik kan dit!' (thuis)
 
Het valt me op dat mensen regelmatig benoemen dat er in het ziekenhuis te snel en onnodig ingegrepen wordt. Mijn eigen ervaring is heel anders dus die wil ik ook even delen. Ik ben in het ziekenhuis bevallen en heb daar bewust voor gekozen omdat ik het een veilig idee vond. Er was geen reden om in het ziekenhuis te bevallen. Mijn kleine man bleek echter een behoorlijk groot hoofdje te hebben. Ik heb lang geprobeerd om het toch op eigen kracht te redden maar het paste gewoon echt niet. Pas na 3 uur persen is er ingegrepen en is mijn zoontje met een vacuümpomp gehaald. Natuurlijk is het waar wat een aantal dames zeggen dat een bevalling iets natuurlijks is en dat een vrouwenlichaam veel zelf kan, maar dat wil niet zeggen dat als je op je lichaam vertrouwt het altijd goed komt. Als ik in Afrika bevallen was zoals hierboven word genoemd waren ik en mijn kind er misschien niet meer geweest. En helaas hebben vrouwen in armere landen die complicaties bij hun bevalling krijgen niet de kansen die wij hier met alle moderne ziekenhuizen en apparatuur wel hebben. Prachtig als een bevalling thuis goed gaat, maar ook prachtig dat er ziekenhuizen zijn als we ze nodig hebben!
 
Terug
Bovenaan