Traumaverwerking na de bevalling.

Hoi Janne,

Heel erg bedankt voor je berichtje en tips!
Ze zijn zeer welkom, en ik ga ze zeker weten toepassen.
Erg fijn!
Ik heb net jou verhaal gelezen, en inderdaad lijkt het heel veel op elkaar!
Ik heb ook het gevoel dat ik voor anderen moest stralen, maar van binnen ging ik kapot...
Mijn moeder heeft me heel erg goed geholpen.
Ze luisterd altijd naar me...
Terwijl schoonfamilie het tegenover gestelde is.
Het enige wat ze zien is de kleine!
Vind ik niet erg maar ze vragen niet aan mij hoe het met mij gaat.
Soms erg frustrerend.
Maar ik heb me erbij neergelegd, en zal er zelf ook niks meer over vertellen.
Hoe keek jij na je bevalling naar je zoon?
Als ik nu terug denk komen er een hoop schuldgevoelens van mij naar hem naar boven.
Waar ik me dan ook zo boos over kan maken!
Het lijkt ook net alsof alles in een film langs me gegaan is.
Sommige stukken ben ik echt kwijt!
Heb jij dat ook?
Jullie gaan nu voor een 2e he? Spannend!
Het kriebelt bij mij soms ook wel, maar als ik terug denk aan de bevalling dan bedenk ik me gelijk weer!
Toch wel erg he?
Maar ja bij mij is het ook pas 5 maandjes geleden.
Maar ooit zou ik graag voor een 2e willen gaan!
Fijn dat ik hier met je over kan praten.
Dat lucht echt op!
Bedankt!
Spreek je snel weer!

Liefs Fabiënne


 
Hi Fabienne,

Ja ik herken dat zeker ja dat alles in een soort van film aan je voorbijgaat, en dat je stukken mist!   Soms komt er ineens iets naar boven of iets bij mijn man naar boven en dan denk k huh...... is dat ook gebeurd, of dat ik bepaalde foto's zie dat ik denk ben ik dat is dat ook gebeurd?!?!?! En echt waar soms komt er echt ineens iets boven nog steeds, zo herinnerde ik me later pas dat ik nog buiten westen was geraakt. De VK was op tijd om me weer bij te brengen, maar toch ik d8 toen echt laat me maar wegzakken dan ben ik gewoon overal vanaf! Erg he dat je zulke gevoelend kunt hebben. En inderdaad ik kon pas gaan genieten toen mijn zoontje bijna een jaar oud was. Ik bedoel maar wat heb ik allemaal gemist van hem? En ja dan voel je je schuldig, maar je hebt nog een heel leven voor je met je kleintje waarin je hem/ haar ( sorry weet even niet meer of je een zoon of een dochter hebt hihi) zoveel liefde kunt geven! En ze weten het echt niet meer als ze ouder worden dat je zelf wat minder in je vel zat!

Ik ben blij dat je wat aan de tips hebt, en voor mij helpt het ook om er toch nog over te scrhijven zo voel ik me toch niet zo alleen met mijn verleden!

Ow ja je schrijt over je schoonfamilie, nou zo heb ik er ook eentje! Ik mocht tegen niemand zeggen van hen wat ik mankeerde en aan mij vroegen ze niet vaak wat ik voelde en of ze eventueel iets voor me konden doen! Dat vind ik nog wel eens jammer, want ze gaven me het gevoel of ik niet net als een ander was en dat ik me moest schamen over hetgeen ik had. Erg jammer, want mijn schoonzussen zagen misschien wel dat er iets was, aan het huis en aan mijn gedrag te zien, maar ik heb ze nooit iets verteld. En dat spijt me nu nog wel eens. Mijn oma reageerde net zo, maar goed dat is weer een ander verhaal :D
Zo van mij ook weer een heel verhaal hihi...

Sterkte meis!

Liefs Janne
 
Ow ja,

Ik ben idd gestopt met de pil, maar we zijn nog niet officieel aan het kijken wanneer we moeten klussen...   We doen het gewoon rustig aan! maar soms is het idd wel even eng en spannend nu die pil in de prullenbak ligt!   Het is wel een stapje definitiever!

Liefs Janne
 
Hoi Janne,

De dokter zei ook dat ik geen schuldgevoel moest krijgen, want ook hij zei dat Jari er niks over mee kan krijgen.
Daar ben ik eigenlijk wel blij om!

Gelukkig ben ik een schrijver, en die tip ga ik ook echt toepassen.

En wat betreft schoonouders; ik kan er een heel boek over schrijven! hahaha...
Ik vind alleen die opmerkingen over jou echt niet leuk!
We leven toch in een vrij land?!?!
Erg dat mensen zoiets zeggen.
Oh nee, je moet op die roze wolk zitten die je niet hebt!
Ohhh ik kan me er zooo boos over maken...
Ik deed me ook anders voor tegen anderen.
Ik wilde 'gelukkig' zijn maar het kon niet!
Toen heb ik de stap gezet om naar de dokter te gaan!
En zodra je dan iemand nodig hebt, zie je bijna niemand!
Mijn moeder is wel voor me door het vuur gegaan.
En mijn zus ook!

Wel balen dat je pas echt kon genieten toen je zoontje 1 jaar was.
Ik weet helemaal hoe je je voelt.
Ik kan ook nog niet echt genieten van hem, maar het is wel aan t groeien!
In het begin voelde ik ook geen liefde voor hem.
En na 2 1/2 maand kon ik pas echt zeggen dat ik van hem hield.
Ik had altijd het gevoel dat het mijn oppaskindje was.
En dat iemand hem op kwam halen en dan zei bedankt en tot ziens!
Zoo vreselijk zeg! Grrr...

Ik vind het wel echt fijn dat ik er met iemand over kan praten die ongeveer hetzelfde heeft meegemaakt! Thnx..

En wat spannend zeg een 2e!
Ik ga heel hard voor je duimen, als jullie gaan beginnen!
Zo leuk, maar ook weer zo spannend.
Kan me voorstellen dat je bang bent.
En ik hoop dat alles goed voor je gaat lopen!

Hoe oud is je zoontje nu?
Jari is nu bijna 6 maandjes oud.

En oh ja, als ik ooit een 2e bevalling krijg, moet ik dan in het ziekenhuis bevallen.
Nou ja ik wil eigenlijk niks anders meer.
Maar worden we dan extra in de gaten gehouden? Omdat ons lichaam niet doorzet.
Want dit zou ik niet nog eens willen meemaken.
Ik ben er zooo bang voor!

Liefs Fabiënne
 
Dag allemaal,

Zeer indrukwekkend boek om eens rustig te lezen na jullie geweldig indrukwekkende discussie over bevallen.

Evidence-Based Care for Normal Labour and Birth, A guide for midwives. Denis Walsh RM, DPSM, MA, PhD. Uitgeverij Taylor & Francis Ltd, UK.

Denis Walsh schreef dit boek. Denis is een zeer invoelende verloskundige, geboren in Australië, en werkzaam als universitair docent bij de universiteit van Central Lancashire in de UK, een bolwerk voor onderzoek en communicatie over normaal bevallen.

Dit is een boek om de tijd voor te nemen, eens op zij te leggen, te laten bezinken en om na een paar dagen weer verder te lezen. Zeker voor een IC verpleegkundige een aanrader.

Denis Walsh is verloskundige en wetenschapper en begeleid projecten om condities rond normale bevallingen te verbeteren. Hij werkt dan ook wekelijks met vrouwen in verschillende projecten.

Denis is op 19 mei weer in Nederland voor een workshop die hij in Haarlem zal geven voor verloskundigen en andere professionals.
Zijn boek is te koop bij BOL.COM en te vinden in enkele universiteit en ziekenhuis bibliotheken.

Zeer binnenkort komt er een nieuw boek van Denis uit, ‘verhalen van vrouwen over bevallingen’. Ook een aanrader.

Lieve groeten allemaal,
Tine Oudshoorn, verloskundige en consultant.
 
Hi Fabienne,

Die gevoelens van jouw herken ik zo erg bij mezelf, bij mij gingen mijn ouders ook voor me door het vuur. Misschien wilden mijn schoonfamilie dat ook wel alleen wisten ze misschien niet hoe!? Ik heb geen idee, ik probeer het soms wel eens goed te praten, maar eigenlijk kan dat niet!
Mijn zoontje Senne is nu bijna twee ( 18 maart ) De bevalling van hem begon op 16 maart en 18 maart in de middag is hij geboren! Het gaat wel heel hard hoor de tijd. Maar ik denk ook dat ik steeds meer van hem ga houden omdat hij nu reacties geeft naar mij toe en me laat blijken dat hij me mist als ik weg ben en dat hij gewoon met me wil kroelen en kusjes wil geven enzo! Dat helpt ook wel om de band nog verder te versterken.
Volgens mij is er niet persee een reden om in het ziekenhuis te bevallen, omdat bij mij Senne zijn hoofdje verkeerd lag. Hij was een sterrekijkertje dus zijn hoofd lag helemaal naar achteren gekanteld. Bij het begin van de laatste perswee zag je alleen een stukje haar en n klein stukje hoofd eigenlijk bijna niets en ineens werd hij gelanceerd! Hij had een mega punthoofd echt helemaal blauwe plekken enzo, zo raar en eng om te zien, als ik dan weer een foto bekijk dan denk k wow dat dat zo snel is terug getrokken!   Hebben ze bij jou een reden gevonden waarom je bevalling zo lang duurde?
Ik vind het ook fijn om over te praten met je en ik ben blij dat ik je zo een beetje kan steunen! En jij mij natuurlijk!

Liefs Janne

 
Hey Janne,

Kan me voorstellen dat dat eng was voor je om te zien.
Brr krijg er rillingen van!
Trouwens wat een leuke aparte naam heeft je zoontje!
Echt heel mooi!
En dat houden van... is zo'n mooi gevoel he?!
Ik geniet er elke dag van!
Leuk, die reacties die je van hem krijgt, dat hij je mist enz...
Super!
Ik kan niet wachten.
Al merk ik wel aan hem, als ik terug van mijn werk kom dat hij me weer heerlijk aanglundert met zijn mooie ogen!
Dan smelt ik gewoon!

Morgen moet ik terug naar de bedrijfsarts...
Ik ben eens benieuwd.
Ik werk nu voor maximaal 4 uur per dag.
Wat me overigens wel erg zwaar valt.
Wat doe jij voor werk?
En voor hoeveel uur per week?
Ik werk met verstandelijk beperkte kinderen en voor mijn bevalling werkte ik 25 uur per week in de avonduren!
Het liefst wil ik nu overdag werken, dus ik ben eens benieuwd wat het werk me zoal te bieden heeft.

Er was niet echt een reden waarom mijn bevalling zolang duurde.
Wel zei de verloskundige, dat bij een minimaal aantal vrouwen de ontsluiting niet doorzet, dus dat je lichaam niet verder gaat.
En dat was bij mij het geval.
Toen bij mij de weeën zich aandiende geloofde ik ook niet meer in mezelf.
Want de week ervoor, gingen we mijn petekindje naar zijn eerste schooldag brengen.
En ik liep de trap naar beneden, en toen voelde ik allemaal water langs mijn benen lopen.
Direct weer naar binnen en de verloskundige gebeld.
Ik was er heilig van overtuigd dat het mijn vliezen waren.
De verloskundige kwam in de middag en ik had nog steeds geen weeën.
Inwendig onderzoek gedaan, en het bleek geen vruchtwater te zijn.
De dag erna weer op controlle en ik verloor nog steeds water.
Dus weer hup naar het ziekenhuis, daar weer onderzoeken gedaan die wat preciezer zijn.
En wat bleek; geen vruchtwater.
Ze konden me geen verklaring geven wat het dan wel was geweest.
Ik was echt kletsnat BAH!!!
Maar goed, vandaar dat ik niet meer vertrouw op mijn lichaam.

Heb jij ook hyves?
Is misschien leuk om elkaar toe te voegen.
Kun je mijn mannetje zien ! hihi...

Liefs Fabiënne

ps. En ik ben blij dat ik je ook voor jou een steun kan zijn!




 
Hey Fabienne,

Ja ik heb hyves komt ie, al weet ik niet of hij het zo doet?! http://jannebrie.hyves.nl/
Fijn dat je bij je zoontje ook die liefde steeds meer gaat zien! Je ziet het vaak ook al aan zijn gezicht he?! Fijn dat je 4 uurtjes per dag kan werken, ben je er toch even uit. En krijg je dan straks een ander rooster zeg maar? Of blijft dat voorlopig zo? Of hoor je dat morgen bij de bedrijfsarts? Ik werk 2 dagen per week in een bloemenzaak, fijn werk! De kleine is dan bij mijn moeder en ik kan tussen de middag bij haar eten dus zie ik hem dan ook nog eventjes!
Raar dat je niet weet wat het dan wel geweest is als het geen vruchtwater was. Ik had ook wel een week voor mijn bevalling dat ik vocht verloor, ik ben toen ook naar de VK geweest, maar het was gewoon meer afscheiding dan normaal zeg maar. Nou ik ben benieuwd om je zoontje te zien! Voeg me maar snel toe kan ik eens ff kijken naar jullie gezinnetje!

Liefs Marianne
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan