Uitgerekend in januari 2018!

Hier 38+2 weken. Maandag weer terug naar gynaecoloog. Gister ochtend wist ik nog van niks en gistermiddag kreeg ik te horen dat ik volgende week ingeleid ga worden ivm teveel complicaties als de baby blijft zitten. 
Zo spannend. Iedereen succes met de laatste loodjes. Wel leuk om te weten is dat iedereen in mijn omgeving een zoon krijgt (6 kennissen) bij jullie ook zoons of komen er ook nog wat meiden bij in januari? 
 
 
Zoooo laatste loodjes voor iedereen!
ik heb hele heftige weken gehad! Bijna 3 weken in het ziekenhuis gelegen. 2 weken in spanning door bloedingen en onzekerheid of ik nu wel of niet een spoedkeizersnee zou krijgen. 
Uiteindelijk is de kleine meid tot 21 december blijven zitten en hebben wij een gentle sectio gekregen. Wat een bizarre ervaring was dat! Het is me allemaal reuze meegevallen! De ruggenprik was echt een eitje, geen moment pijn aan gehad. Het was heel spannend omdat ik bang was iets te voelen. Maar dit was gelukkig niet het geval. Ik heb de kleine meid geboren zien worden en ze werd na het onderzoek van de kinderarts direct bij me neergelegd.
ondanks dat de keizersnee complicaties had kijk ik terug op een mooie ervaring!
onze dochter Charlie Rose heeft wat opstart problemen gehad en ze moest even in de couveuse. Ik heb de eerste dagen wel veel pijn gehad en had flink last van mijn emoties. 
Charlie is nu 2 weken ze doet het goed en ik voel me elke dag een beetje beter!
succes voor iedereen
 
wat heftig marj! Gelukkig gaat nu alles goed!
hoe gaat her verder met iedereen? 
Ik nu 39 en 4 dagen! Maar ben er zo klaar mee!
zijn er nog meer die
 
@marj1982 gefeliciteerd nog!! wat een heftige tijd heb je gehad zeg! Maar fijn dat alles helemaal goed gaat en dat de kleine meid het zo goed doet. En wat een mooie naam heeft ze! Geniet er lekker van.
Ik ben zelf morgen 38 weken zwanger. afgelopen week is er wel wat gerommel geweest in mn buik, maar nu is het weer helemaal rustig. Ik denk wel vaak aan dat het elk moment zou kunnen beginnen, en ik wil mn kleine ventje ook zo graag zien en voelen en ruiken, maar aan de andere kant vind ik het ook wel een beetje engig ofzo ? het is mn eerste kindje en kan me nog niet echt een voorstelling maken van hoe het zal zijn.
En ik geniet nu nog wel even van het feit dat ik kan slapen wanneer ik wil en lekker in bad kan gaan liggen enzo 
 
Hoi meiden. Ook hier babynieuws. 13 januari 
Bevallen met 41.2 van een meisje genaamd; Lieke. 
Ik zou met 41.3 ingeleid worden dus gelukkig na het strippen nog zelf begonnen die dag. 
Het was een ok bevalling, de weeen waren zeg maar.... ja heftig haha. Dus heb een ruggenprik gevraagd en geen moment spijt van gehad. Zou hem iedereen aanraden. Na de ruggenprik lekker kunnen dollen met mijn veiend en binnen 1,5 uur volledige ontsluiting en gaan persen. Wat voelde dat vreemd zeg. Maar o echt zo zo zo bijzonder dat je kind op je buik word gelegd en de tranen bij papa in de ogen ziet. 
Ze doet het super goed en zit na 2 dagen alweer bijna op haar geboortegewicht (3340gr). Ze huilt ook bijna niet en hier 2 uitgeruste ouders. Komt dat zware dan nog waar iedereen het over heeft de eerste dagen?? Ik ben dit heerlijk aan het typen met haar op mijn borst.
Ik was er net zoals jullie zo klaar mee en snap jullie helemaal. Dus wilde nog eventjes succes wensen met de laatste loodjes die nog moeten. 
 
Gefeliciteerd jall!!! Wat fijn dat de bevalling op gang kwam een dag voordat je ingeleid zou worden. En ik kan me voorstellen dat als je eenmaal die 40 weken bent gepasseerd je echt helemaal klaar bent met het wachten!
En ik hoop voor jullie dat jullie 2 uitgeruste ouders blijven haha, maar elke dag is mooi meegenomen en zeker zo vlak na de bevalling dat helpt alleen maar met het herstellen.
Geniet lekker van jullie kleine Lieke! ?
 
Hallo allemaal!
Ik dacht ik ga me ook eens aanmelden op een forum om bepaalde dingen met andere te kunnen delen. Omdat het voor mij denk ik wel fijn is om ook eens met onbekende moeders te kunnen praten. We hebben namelijk nogal een moeilijke bevalling en start gehad met ons meisje. Het zit zo.. Ik had een zwangerschap om door een ringetje te halen, niet ziek en nergens last van. Tot de laatste loodjes aan waren gebroken, maar dat heeft bijna iedereen wel denk ik? Op 12-01'18 was ik uitgeteld en ons meisje Lis is geboren op 11-01'18 :)! Woensdagochtend om 06:45 werd ik wakker van 'n plofje in mijn buik.. Mijn vliezen braken! Ik naar de wc (het kwam er gelukkig niet met bakken uitvallen) en weer terug naar bed. Mijn man wakker gemaakt, we zaten helemaal vol adrenaline. Het gaat beginnen! Verloskundige kwam alles controleren en zou later weer terug komen.. Om 09:00 zoiets stapte ik nog even lekker in de douche (dacht ik), daar begonnen de weeën al. Om 11:00 toch maar terug gebeld want ze kwamen zo snel achter elkaar. Verloskundige controleerde me weer en ik zat al op 4cm ontsluiting.. Ik dacht yes dit gaat lekker snel. Omdat ik in het ziekenhuis wilde bevallen gingen we meteen. Rond 15:00 was het niet meer uit en vol te houden ze kwamen zo snel achter elkaar dat ik geen tijd meer had om op adem te komen. Dus gekozen voor een ruggenprik. Dit deed me heel erg goed! Maar zo goed dat er geen vorderingen meer kwamen. Weeënopwekkers kreeg ik maar die deden ook niet heel veel. Rond 19:00 had ik 7 cm ontsluiting en rond 21:00 9cm. Toen dachten we die ene cm zal wel niet lang meer duren dus we bellen onze ouders vast, en die kwamen ook meteen. Rond 22:00 had ik volledige ontsluiting maar er gebeurde nog steeds heel weinig. Ze wilden het nog heel even aankijken.. Rond 23:00 mocht ik een keer proberen te persen maar ook dat zette geen zoden aan de dijk. Ze wilde niet diep genoeg naar beneden zakken. Maar omdat haar hartslagje op en af ging en ik vort hoge koorts had moest er iets gaan gebeuren. En ik kon niet meer, het was genoeg geweest! De gaenocoloog kwam en vroeg hoe ik dacht over een keizersnede.. Ik zei het maakt me allemaal niks meer uit, als er maar iets gedaan wordt nu want ik ben er meer dan klaar mee en mijn baby moet eruit! Zo gezegd zo gedaan, 00:00 lag ik op de operatietafel en 00:54 werd ons dochtertje Lis geboren :)! Ze hadden me gezegd dat als ze uit mijn buik was gehaald ze kort op mijn borst werd gelegd en dan mee ging voor een onderzoekje. Maar dit gebeurde niet.. Ze schreeuwde 1 keer en toen hield het op. Terwijl ze bezig waren met mij dicht te maken kon ik vanuit m'n ooghoek een klein beetje zien dat ze met haar bezig waren. En mijn man die maar op en neer bleef ijsberen, het was zo zielig! Uiteindelijk kwam de kinderarts boven me hangen en zei het gaat niet zo goed met Lis maar we doen wat we kunnen.. Het voelde alsof ik helemaal verlamd raakte en de paniek sloeg toe. Ik begon over te geven en te rillen als een rietje wat niet meer wilde stoppen. Eenmaal op de afdeling aangekomen waren ze nog steeds volop met haar bezig.. Reanimeren, intuberen het was verschrikkelijk om te zien. En ik lag daar maar en kon werkelijk waar helemaal niks doen, wat een machteloosheid. Toen de kinderarts voorbij kwam vroeg ik ze gaat het toch wel redden?! Waarop hij zei 'ze is echt heel erg ziek' ik kreeg geen ja en geen nee. De artsen uit het Radboud werden ingeschakeld en wonder boven wonder toen deze arriveerden was ze al wat opgeknapt. Ze mocht lekker bij ons blijven. De volgende ochtend was ze al van de zuurstof af :)! Ze heeft uiteindelijk nog een dag zondevoeding gehad maar die mocht er ook uit want ze dronk geweldig goed. En een week antibiotica via infuusjes in allebei haar handjes, die mochten er een week later uit toen we naar huis mochten. Mijn koorts zakte pas na het weekend dus mocht niet eerder naar huis. Maar dat was ook niet erg want ik wilde bij haar blijven. Lis mijn man en ik konden met zijn drietjes op een kamer verblijven tot we naar huis mochten dat was zo enorm fijn. Uiteindelijk uit alle onderzoeken gebleken was het de gardnerellabacterie waardoor Lis een infectie heeft opgelopen in mijn baarmoeder al. Elke vrouw draagt deze bacterie alleen normaal gesproken gaat ie niet naar binnen, en bij mij om 1 of andere reden wel.. Maar om wat voor reden valt niet meer te achterhalen. Uiteindelijk is godzijdank alles goed gekomen en heeft ze er niks aan over gehouden. Kinderarts hoeven we niet meer heen, we zijn nog wel in behandeling bij een osteopaat.. De meeste krampjes zijn al wat minder aan het worden en ze begint beter te slapen nu. Ze is heel lang heel onrustig geweest en huilde veel. Maar het gaat de hele goede kant op nu. En zo werd die ietsie grijze wolk toch nog helemaal knal roze. Fijn om het weer eens van me af te kunnen schrijven. Liefs!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan