Beste mama's,
Ik wil graag even een tegen reactie geven op alle negatieven antwoorden die gegeven zijn. Wat Danielle en ik hebben geprobeerd aan te geven is NIET dat onze kinderen mishandeld worden door de papa's. En wij staan erbij en kijken ernaar. Naar ik uit Danielle haar verhaal heb begrepen is dat bij haar ook absoluut niet aan de orde. Al wordt er wel zo gereageerd. Ãk ben van mening dat er papa's zijn en papa's. Hierin kan een wereld van verschil schuilen. De ene man heeft er meer aanleg voor dan de andere. Bij een eerste weet je het ook allemaal niet zo goed. En als ik kijk naar mijn man, ben ik van mening dat hij wel heel erg zijn best doet. Maar soms weten ze gewoon weg niet wat ze met de situatie aan moeten. Natuurlijk wil ik de uitbarstingen van de mannen niet goed praten, maar kan me er soms wel iets bij voorstellen waar het vandaan komt. Als mijn man zeer irriteerd raakt en feller reageerd naar onze kleine meid neem ik het over. En praten wij erover als de situatie gekalmeerd is, zo probeer ik hem dingen te leren. Ik moet zeggen dat het echt goed gaat. En mijn man begrijpt ook wel dat onze kleine meid nog niet veel begrijpt. En nogmaals mijn man zou haar nooit iets aan doen, want daarvoor houdt hij veelste veel van haar!!!
Mama's, het is niet dat ik jullie meningen niet waardeer. In tegendeel! Maar in plaats van bot te reageren, kan er ook meegedacht worden met Danielle en mij. Wij mama's zijn ook maar mensen en proberen via de forum ook een beetje ons hart te luchten. En wees nou eens eerlijk, heb je zelf altijd engelen geduld met je kind???
Liefs, Petra
);