valt niet mee om... gewoon zwanger te zijn

Eventjes van me afschrijven hoor.
Om één of andere reden zit ik me ongerust te maken voor vanmiddag. Heb controle bij de gyn. en een echo om cervixlengte te meten. Op zich niet spannend want ik ben tenslotte drie weken geleden nog op controle geweest. Hebben toen de baby gezien en mijn gezondheid was ook ok. Niets aan de hand dus maar toch... krijg ik dat gevoel niet weg.

Hoe ik ook probeer om deze zwangerschap niet te vergelijken met de vorige, het gebeurd toch steeds. Wordt er door alle controles steeds mee geconfronteerd en ik denk dat het ook wel goed is voor de verwerking maar ik gun dit kindje een onbezorgde tijd in de buik. Snapt iemand wat ik bedoel. Ik zeg wel moedig dat ik voor 40 gezonde weken ga maar het is zo moeilijk om er echt op te vertrouwen.

Stijn is na 33,3 weken, onder volledige narcose, ter wereld gekomen. Ik had het Hellp syndroom en was erg ziek. Heb nog altijd geen vrede met de ruwe start die hij heeft moeten maken. Het klopt gewoon niet.

Afin, zal wel bij 16 weken zwangerschap horen, de onzekerheid. Vanmiddag loop ik waarschijnlijk met een grote glimlach dat ziekenhuis weer uit. Liefs!
 
Hoihoi,

Kan me het wel voorstellen. Onze start was wel goed en toch ben ik onzekerder deze zwangerschap. Echt wordt soms gek van mezelf. Gelukkig is de kleine nu actiever aanwezig, maar toch als ik hem even niet voel dan schiet de stress er weer in.

Ik kan je zorgen niet wegnemen, alleen zeggen dat je niet de enige bent.

Succes vanmiddag.

Dikke knuffel, Nanda
 
Heej Stephanie,
Leef met je mee, hoor. Zorgen maak ik me ook, terwijl daar objectief gezien geen enkele aanleiding voor is. Het blijft toch ook een spannende tijd. Zo'n controle maakt dan weer een beetje zenuwachtig, maar hopelijk stelt het je straks ook juist weer gerust!
Groetjes Laura mv Thom en 33+2 wkn zwanger
 
Ik kan me wel voorstellen hoe je je voelt hoor. Dat is denk ik heel normaal. Ik hoop dat je het toch een beetje van je af kan zetten en dat je voornamelijk kan gaan genieten van deze zwangerschap!

Annemieke en Lukas
 
Ach meisje toch, wat vervelend dat je je zo voelt..... En ik kan het me zó goed voorstellen! Die voor jullie beiden zo traumatische start van Stijn zal altijd bij je blijven, en nu je weer zwanger bent, komt alles nog heftiger terug.

Mijn verhaal is een stuk minder heftig hoor, maar Gijs heeft de eerste 10 dagen van zijn leventje heel onverwacht doorgebracht in het ziekenhuis. Ik kan, als ik daar aan terugdenk, nog steeds emotioneel worden: al die emoties en onzekerheden, pffff.

Bij de zwangerschap van Sophie heb ik me vooral druk gemaakt dat ik NIET in het ziekenhuis wilde bevallen, zo bang was ik dat ze mijn kind 'weer zouden houden'..... Uiteindelijk werd het een thuisbevalling en daar is dit een voorbeeld van dat het echt anders kan gaan de 2e keer.

Maar lieve Stephanie, ik begrijp denk ik wel wat je voelt en ik wens je een mooie echo vanmiddag... Laat je nog even weten of je echt stralend naar buiten bent gekomen vanmiddag!

Liefs
Susan
 
hoi Stephanie,


 
Ik kan me je angst helemaal voorstellen! Misschien weet je nog wie ik ben, zo niet, ook ik heb hellp gehad bij de eerste, maar minder heftig dan jij. Ik was al 38 weken toen mijn bloeddruk te hoog bleek. Na inleiding wegens pre-eclampsie is Emma geboren. En na de bevaling had mijn lijf er genoeg van en werd het hellp syndroom.
Wat mij het meest bij is gebleven is dat ik me zo ontzettend zwak voelde. Ik kon niets zelf! Raakte vaak volledig in paniekomdat ik het niet trok.

Mijn tweede zwangerschap ben ik de hele tijd bang geweest dat het weer zou gebeuren. Volgens de boekjes is de kans op een herhaling klein, en is het  milder en later in de zwangerschap. Toch liep tegen het einde mijn bloeddruk weer wat op. Niet schrikbarend, maar toch. Ik heb eerlijk mijn angst aan de gyn verteld en vroeg om inleiding. En dit mocht! Dit keer voelde ik me zoveel beter! Ik heb heerlijk genoten van mijn meisjes, mijn kraamtijd en alles erom heen. Heerlijk gewandeld en ingehaald wat ik de vorige keer zo gemist had.

Kortom: het hoeft niet zo te gaan als de vorige keer!

Sterkte meid!

groetjes, da77
 
Wat zijn jullie toch een lieverd, dank je, dat had ik eventjes nodig!

Da77, ik weet het nog en wat fijn dat je dit keer een gewone kraamtijd hebt gehad, heerlijk voor je. Ik kijk er inderdaad nu naar uit om het dit keer wel goed te doen. Weet wel dat ik er niets aan kon doen dat het anders liep maar het gevoel zit toch diep.

De verpleegkundige waar ik eerst heen moest voor mijn controle was heel lief en heeft uitgebreid te moeite genomen om mijn geschiedenis door te nemen en om me uit te leggen hoe mijn bloeddruk werkt. En dat ik me nu nog geen zorgen hoef te maken over hoe te gaan bevallen, daar krijg ik tzt advies over.
De gyn. heeft eerst met een gewone echo de beeb gecontroleerd en dat was weer zo mooi om te zien. Het deed mij goed om de kleine te zien bewegen. Daarna heeft ie pas de servix gemeten en die is goed op lengte. Had niet anders verwacht want er was maar een paar mm weggehaald destijds. Met 22 weken checkt ie het weer want het kan wel veranderen. Ach, beter te vaak dan niet, denk ik maar. Weet igg nu dat ie goed is. Die echo ging via binnen en gaf een mooi uitzicht op de beeb’s onderkant
Als jullie het niet verklappen mogen jullie zeggen wat je denkt te zien op dit plaatje... In duidelijke woorden heeft ie het niet gezegd aangezien hij bij Stijn, met 16 weken een meisje dacht te zien. Wel zei de gyn dat het nu wel duidelijk was, haha. Over drie weken weer controle dus dan kunnen we checken of het klopt wat we denken, hihi, spannend!

Je kijkt hier dus tegen de billen en de achterzijde van de bovenbenen aan...



Liefs allemaal!!!

ps dat onrustige gevoel is er nog maar wel weer opgelucht dat alles gewoon zo als het hoort gaat.
 
Terug
Bovenaan