Misschien heb je dit al gedaan, maar dan misschien nog een keer: ik zou het echt met hem bespreken. En dan wel heel direct, dus niet suggestief ofzo. Probeer hem zelf in te laten zien wat het gevolg is áls jouw bevalling begint en hij is dronken - hoe kom je dan in het ziekenhuis? (Weet niet of je in het ziekenhuis wil bevallen, maargoed even ter illustratie); hoe stressvol wordt het dan voor jou?
Ik vind het ook onverantwoord, maar ik denk ook dat het voor hem pas leeft als de baby er is. Of niet pas leeft, maar pas écht echt is. Wellicht heeft hij dat extra zetje vanuit jou nodig (hoe vervelend je dat ook vindt, je wil natuurlijk dat hij het zelf inziet - zou precies hetzelfde hebben) dat hem doet beseffen dat het nemen van verantwoordelijkheid al eerder komt dan na de geboorte. Misschien beseft hij inderdaad niet hoe snel het kan gaan en hoe groot de kans is dat jullie kindje eerder komt. Ik weet het niet, ik ken hem niet natuurlijk, maar dit herken ik een beetje van mijn eigen vriend.
Zelf heb ik gisteren met mijn vriend besproken dat ik het zo richting het einde (vanaf 37 weken zei ik, ben nu 33 weken) prima vind als hij drankjes gaat doen of naar een festival gaat, maar wel wil dat hij er dan rekening mee houdt qua hoeveelheid en bereikbaarheid van z’n telefoon. Dit kwam vrij goed binnen, maar ik denk niet dat hij er zonder dat ik het zou hebben gezegd écht bij stil zou hebben gestaan.
Nogmaals, echt super irritant, maar het is niet gek om het nu echt met hem te bespreken met 37 weken! Hoop dat het werkt!
x </p><p> </p>