<p>Hallo,</p><p>Ik wil voorkomen dat dit een klaagzang wordt (dat is echt niet mijn bedoeling, maar zit er wel een beetje doorheen), dus allereerst wil ik zeggen dat mijn partner een ontzettend leuke, betrokken papa is voor onze 9 maanden oude zoon. Er is duidelijk niets mis met zijn liefde voor hem, maar toch gaat het met de verdeling van de 'taken' omtrent ons mannetje niet helemaal lekker. Ben benieuwd of er mensen zijn die dit herkennen, of hoe jullie dit 'oplossen'.</p><p>We werken beide fulltime. Ik ben een stuk jonger dan mijn partner, hij heeft een goed lopend bedrijf. We zijn voor een kindje gegaan na 6 jaar relatie, op zijn initiatief eigenlijk, met als 'deal' dat ik ook wel de kans kreeg me te ontwikkelen op werkgebied (dat vind ik voor mezelf belangrijk). Ik werk 4 dagen op kantoor (nu even niet dus) en 1 dag thuis. Mijn vriend werkt 2 dagen thuis en ons zoontje gaat 3 dagen naar de opvang. </p><p>Nu het issue: ik merk dat heel veel van de taken omtrent onze zoon op mij neerkomen. Denk aan zorgen dat de luiers er zijn, nagels knippen, zorgen dat er passende rompers zijn, contact met kdv, tas inpakken voor kdv, stukjes wandelen (ja echt, dat doet hij dus zelden met hem), in bad doen 's avonds (sinds hij graag overal in wroet met zn handen gaat hij elke avond in bad), eten bereiden en in potjes invriezen, schema maken voor de dag qua slaapjes/eten (dat verandert nogal in het eerste jaar), tas inpakken als hij gaat logeren.. etc etc etc.... En het breekt me enorm op om het gevoel te hebben dat ik hier alleen verantwoordelijk voor ben. We hebben het hier de afgelopen 9 maanden (oké, zeg 6 maanden, na mijn verlof) heel vaak over gehad, maar het verandert gewoon niet. En het erg(st)e vind ik misschien nog wel dat hij aan de andere kant ook weer niet kan toegeven dat hij veel op mij neer laat komen - volgens hem "doe ik het allemaal al voordat hij het kan doen". Dat is echt onzin, want als mijn zoon 's ochtends om 7 uur bij opa en oma moet zijn en gaat logeren - ivm ons werk - dan is het toch niet te vroeg de avond (laat!) ervoor zijn tas in te pakken? Ik merk dat ik het vooral nodig heb van hem te horen dat hij het ziet, een keer zegt thanks, ofzo. Het kan zo zijn in een huishouden dat de ene meer organiseert dan de ander (hoewel ik een raschaoot ben wil ik wel toegeven dat ik wat mijn zoon betreft mezelf redelijk positief verras op dit gebied), maar geef dat dan toe. Ik vraag me soms zelfs af of hij niet door heeft dat bepaalde dingen gebeuren - nagels knippen, moet dat dan? In bad? Euh... en POEF de kast ligt vanzelf altijd vol met dezelfde witte rompers, maar soms zijn ze ineens een maat groter.</p><p>Pfff is het toch nog een hele klaagzang geworden..... sorry. Is er iemand die dit herkent? En is er iemand die weet hoe ik mijn vriend zover krijg dat hij het wél inziet? (Luiers - om even dat voorbeeld aan te halen - gewoon niet kopen heb ik al geprobeerd, maar toen waren ze dus inderdaad ook echt op uiteindelijk.)</p><p>Ik begin er namelijk bestwel genoeg van te krijgen, maar wil onze zoon niet de dupe laten worden. </p>
Verdeling thuis, hoe doen jullie dit?
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Wat vervelend dat je je zo rot voelt hierover. Ik herken wel dat ik als vrouw bijna al zulke taken doe. Nu moet ik ook zeggen dat ik 3 dagen werk en hij 5 dagen, maar ik doe al die taken die jij zegt ook +90% van het huishouden. Ik vind dat eerlijk gezegd prima. Mijn man vermaakt en verzorgt (eten geven, op bed leggen of in bad doen) mijn dochters wel vaak als hij vrij is, maar alle organisatorische dingen doe ik. Eerlijk gezegd heb ik er ook nog nooit over nagedacht dat ik het allemaal doe en hij niet. Als tip zou ik alleen kunnen zeggen: praten, praten, praten. Leg jouw gevoel uit en hopelijk ziet hij dan in dat jij veel meer doet.
Net als TJF doe ik als vrouw ook al deze taken eigenlijk wel. En daarnaast ook bijna alles in huis. Mijn man stofzuigt af en toe en dweilt en na het avondeten ruimt hij de keuken op. Verder ligt alles op mijn schouders. Ook de boodschappen, bedenken wat we gaan eten, alle was, etc etc..
Eerlijk gezegd vind ik het niet zo erg. Ik werk 2 dagen en hij 4, dus dat is wel anders dan bij jou natuurlijk. Maar ik vind hem wel een betrokken papa. Hij neemt soms de kinderen (2.5 jaar en 9 maanden) even mee voor een wandeling ofzo (1x per 2 dagen denk ik) en speelt met ze zodat ik ff een wasje kan ophangen ofzo. In bad doen we vaak samen met 2 kindjes, is echt teamwork geworden
Dat ik alle luiers en kleertjes en voeding koop vind ik niet erg. Dat verwacht ik helemaal niet van hem. Hij heeft geen idee welke maat kleding en luiers ze hebben en welke luiers bv. goedkoop zijn. Dus dat doe ik echt met alle liefde, geen probleem. Met een tas inpakken net zo, mijn man zou de helft vergeten en dan moet ik het toch controleren dus dan doe ik het liever zelf!
Ik merk bij ons wel dat sinds ons 2e kindje er is we veel meer een team zijn en elkaar afwisselen in de zorg voor de kinderen. Met 1 kindje dacht mijn man ook al snel: O jij regelt alles wel. Bij een tweede kindje kan ik niet meer alles zelf en dat merkte hij wel dus nu helpt hij meer. De verdeling is nu 80/20 denk ik, maar daar ben ik tevreden mee gezien hij meer werkt en bv. wel alles in de tuin/auto enzo onderhoudt.
We hebben hier ook wel veel over gepraat. Ik vind het bv. belangrijk dat er elke avond gestofzuigd wordt. Dat vond hij nooit zo belangrijk maar nu pakt hij s avonds na het eten uit zichzelf de stofzuiger. Dat maakt mij blij en dat weet hij. Zulke kleine dingetjes maken al veel goed.
Bedenk eens iets wat je echt graag anders zou zien, bv. dat je man jullie zoontje op vaste dagen in bad doet. Of 2x per week een rondje wandelen. Vraag dat dan aan hem en kijk eens hoe dat loopt. Zoiets simpels kan al veel verschil maken. Bedenk ook wat je niet erg vindt om zelf te doen (bv. die luiers kopen) en dat is dan jouw taak. Misschien kun je het zo een beetje verdelen. Maar ik denk dat het stiekem ook wel 'normaal ' is dat moeders wat extra dingen doen en bijhouden zoals die luiers kopen en groente maken.. daar zijn wij vrouwen gewoon beter in ?
Eerlijk gezegd vind ik het niet zo erg. Ik werk 2 dagen en hij 4, dus dat is wel anders dan bij jou natuurlijk. Maar ik vind hem wel een betrokken papa. Hij neemt soms de kinderen (2.5 jaar en 9 maanden) even mee voor een wandeling ofzo (1x per 2 dagen denk ik) en speelt met ze zodat ik ff een wasje kan ophangen ofzo. In bad doen we vaak samen met 2 kindjes, is echt teamwork geworden
Dat ik alle luiers en kleertjes en voeding koop vind ik niet erg. Dat verwacht ik helemaal niet van hem. Hij heeft geen idee welke maat kleding en luiers ze hebben en welke luiers bv. goedkoop zijn. Dus dat doe ik echt met alle liefde, geen probleem. Met een tas inpakken net zo, mijn man zou de helft vergeten en dan moet ik het toch controleren dus dan doe ik het liever zelf!
Ik merk bij ons wel dat sinds ons 2e kindje er is we veel meer een team zijn en elkaar afwisselen in de zorg voor de kinderen. Met 1 kindje dacht mijn man ook al snel: O jij regelt alles wel. Bij een tweede kindje kan ik niet meer alles zelf en dat merkte hij wel dus nu helpt hij meer. De verdeling is nu 80/20 denk ik, maar daar ben ik tevreden mee gezien hij meer werkt en bv. wel alles in de tuin/auto enzo onderhoudt.
We hebben hier ook wel veel over gepraat. Ik vind het bv. belangrijk dat er elke avond gestofzuigd wordt. Dat vond hij nooit zo belangrijk maar nu pakt hij s avonds na het eten uit zichzelf de stofzuiger. Dat maakt mij blij en dat weet hij. Zulke kleine dingetjes maken al veel goed.
Bedenk eens iets wat je echt graag anders zou zien, bv. dat je man jullie zoontje op vaste dagen in bad doet. Of 2x per week een rondje wandelen. Vraag dat dan aan hem en kijk eens hoe dat loopt. Zoiets simpels kan al veel verschil maken. Bedenk ook wat je niet erg vindt om zelf te doen (bv. die luiers kopen) en dat is dan jouw taak. Misschien kun je het zo een beetje verdelen. Maar ik denk dat het stiekem ook wel 'normaal ' is dat moeders wat extra dingen doen en bijhouden zoals die luiers kopen en groente maken.. daar zijn wij vrouwen gewoon beter in ?
En mannen hebben geen idee van slaapjes en voedingsschema's ? Ook ik ben degene die alle nieuwsbrieven van het kdv lees en die elke week een briefje maakt met het slaap/eetschema van mijn jongste dochter. Gewoon omdat ik het fijn vindt dat ze op het kinderdagverblijf hetzelfde ritme aanhouden als ik thuis.
Mijn man levert de kinderen daar gewoon af en het maakt hem niks uit hoeveel ze eten of slapen daar. Daar zijn wij vrouwen (ik wel tenminste) wat gecontroleerder in.. maar dat heb je natuurlijk zelf in de hand. Het is ook een keuze om dat briefje niet te maken en gewoon maar te zien hoe de dag op het kinderdagverblijf loopt...
Mijn man levert de kinderen daar gewoon af en het maakt hem niks uit hoeveel ze eten of slapen daar. Daar zijn wij vrouwen (ik wel tenminste) wat gecontroleerder in.. maar dat heb je natuurlijk zelf in de hand. Het is ook een keuze om dat briefje niet te maken en gewoon maar te zien hoe de dag op het kinderdagverblijf loopt...
De taken die je opnoemt doen denk ik bijna alle moeders zelf.
Mannen zien dat gewoon niet! En ik moet ook zeggen dat ik mijn man niet de Hema in zie lopen om uit zichzelf rompers te gaan kopen. Maar als ik vraag of hij luiers wil halen, of iets klaar wil leggen dan doet hij dat wel.
Heb me er in het begin ook aan gestoord en toen zei hij, als ik iets moet doen moet je het zeggen. Jij bent de kapitein, 2 kapiteins is niet handig. (je snapt dat hij die uitspraak al meerdere keren op z'n bord heeft gehad, haha)
Maar zo werkt het voor ons wel. Ik koop alles wat hij nodig heeft, zorg voor z'n hapje en drankje, geef m met z'n vader mee onder de douche, stop hem in bed. En als ik hulp nodig heb of vind dat hij het moet doen dan zeg ik dat. En ondertussen is hij echt wel een betrokken vader!
Dus ik zou eens proberen om hem gewoon taken te geven die op dat moment nodig zijn.
Mannen zien dat gewoon niet! En ik moet ook zeggen dat ik mijn man niet de Hema in zie lopen om uit zichzelf rompers te gaan kopen. Maar als ik vraag of hij luiers wil halen, of iets klaar wil leggen dan doet hij dat wel.
Heb me er in het begin ook aan gestoord en toen zei hij, als ik iets moet doen moet je het zeggen. Jij bent de kapitein, 2 kapiteins is niet handig. (je snapt dat hij die uitspraak al meerdere keren op z'n bord heeft gehad, haha)
Maar zo werkt het voor ons wel. Ik koop alles wat hij nodig heeft, zorg voor z'n hapje en drankje, geef m met z'n vader mee onder de douche, stop hem in bed. En als ik hulp nodig heb of vind dat hij het moet doen dan zeg ik dat. En ondertussen is hij echt wel een betrokken vader!
Dus ik zou eens proberen om hem gewoon taken te geven die op dat moment nodig zijn.
Ik doe eigenlijk ook al die taken die je benoemd. Maar ik werk een stuk minder en vind het fijn om die dingen zelf te regelen, zodat ik weet dat het gewoon goed is. Als ik zou vragen of hij iets wil kopen, dan doet hij het wel, maar niet uit zichzelf. En dat hoeft ook niet. Luier verschonen doet hij wel als hij thuis is. En hij gaat met haar onder de douche. Verder doe ik veel, zoals eten geven enz, maar dat vind ik ook niet erg om te doen.
Maar als jij het belangrijk vind dat hij bepaalde dingen wel doet, dan kun je misschien het beste een duidelijke verdeling maken en het opschrijven. Of hem er aan herinneren. Mannen zijn over het algemeen niet zo goed in dingen onthouden. En vraag ook aan hem wat hij leuk vind om met jullie kindje te gaan doen.
Maar als jij het belangrijk vind dat hij bepaalde dingen wel doet, dan kun je misschien het beste een duidelijke verdeling maken en het opschrijven. Of hem er aan herinneren. Mannen zijn over het algemeen niet zo goed in dingen onthouden. En vraag ook aan hem wat hij leuk vind om met jullie kindje te gaan doen.
Ik herken het wel, hier doe ik ook al dat soort taken. We werken allebei vier dagen, maar mijn vriend kan minder goed multitasken tijdens het thuiswerken. Sinds de crisis bestelt hij trouwens wel luiers en voeding enzo en ook de boodschappen (ik vul dan wel aan of haal dingen weg, maar het meeste werk is al gedaan). Hier vraag ik het vaak gewoon even wanneer ik wil dat hij het even overneemt en tandenpoetsen en met ons kleintje douchen zijn bv twee vaste taken van hem. En hij houdt haar bezig wanneer ik ga koken. Dat doet hij dus ook trouw. Mijn vriend regelt bv al het onderhoud aan het huis, energie, internet en ook het uitzoeken van een dure aanpak zoals een wasmachine laat ik graag aan hem over. Dat doet hij dan weer veel beter dan ik. Hier helpt het om tijdig aan te geven dat ik overloop en dan pikt hij dat echt wel op, maar zelf aan de strijk beginnen ofzo zit er hier helaas ook niet in...
Mijn man werkt 4 dagen en ik drie. Taken tussen ons hebben zich natuurlijk gevormd zegmaar. Ik doe zegmaar de verzorging (luiers, melkpoeder, kleren etc erc) koop ik in. Contact met kdv doe ik vooral. Tas inpakken doe ik ook vaak.
wel doet mijn man vaker de nagels knippen en neemt hii de kinderen mee tegelijkertijd douchen en dan doe ik de kleren weer aan. De dag doorkomen (eten spelen verschonen etc) doen we beide evenveel. Net wie thuis is en zn handjes vrij heeft. Denk dat de meeste vrouwen wel meer verzorgende taken hebben. Mijn man doet weer de financiële kant, verzekeringen dat soort dingen.
Veel praten zou ik aanraden! Eventueel op papier wat taken schrijven. Ik duw ook wel eens het nagelschaartje in Mn mans handen ?
wel doet mijn man vaker de nagels knippen en neemt hii de kinderen mee tegelijkertijd douchen en dan doe ik de kleren weer aan. De dag doorkomen (eten spelen verschonen etc) doen we beide evenveel. Net wie thuis is en zn handjes vrij heeft. Denk dat de meeste vrouwen wel meer verzorgende taken hebben. Mijn man doet weer de financiële kant, verzekeringen dat soort dingen.
Veel praten zou ik aanraden! Eventueel op papier wat taken schrijven. Ik duw ook wel eens het nagelschaartje in Mn mans handen ?