Pff manonBB heb net even alles gelezen. Heftig om dit zo mee te moeten maken. Heb ook een miskraam gehad maar ben dankbaar dat mijn lichaam het zelf heeft op kunnen lossen. Fijn dat je nu wel wat duidelijkheid hebt, maar ontzettend frustrerend dat je weer zolang moet wachten ? Veel succes en sterkte!
Verminderd vruchtbaar na miskraam?
- Onderwerp starter MerelL
- Startdatum
Nou... toch nog even een update hier.
Tegen alle verwachtingen in had ik dinsdag ineens een positieve test! Donderdag was mijn NOD. Ik voelde/wist gewoon dat het raak was, vandaar dat ik ondanks dat we het totaal niet verwachtten na het bericht van de gyn (dat de kans op zwangerchap nihil was), toch getest heb.
Met eerst een hele flinke sceptische houding waren we een heel klein beetje blij. Maar nu een week later en met heel goed oplopende testen tot nu zelfs knaltesten beginnen we te durven hopen dat het wel eens goed kan zitten!
Ontzettend spannend natuurlijk na al meerdere miskramen en nu het zo lang geduurd heeft om weer zwanger te worden na de laatste miskraam. Ik durf een blij gevoel bijna niet toe te laten.
Tegen alle verwachtingen in had ik dinsdag ineens een positieve test! Donderdag was mijn NOD. Ik voelde/wist gewoon dat het raak was, vandaar dat ik ondanks dat we het totaal niet verwachtten na het bericht van de gyn (dat de kans op zwangerchap nihil was), toch getest heb.
Met eerst een hele flinke sceptische houding waren we een heel klein beetje blij. Maar nu een week later en met heel goed oplopende testen tot nu zelfs knaltesten beginnen we te durven hopen dat het wel eens goed kan zitten!
Ontzettend spannend natuurlijk na al meerdere miskramen en nu het zo lang geduurd heeft om weer zwanger te worden na de laatste miskraam. Ik durf een blij gevoel bijna niet toe te laten.
Nog geen reacties, dit is niet het actiefste deel van het forum 
. Maar omdat ik zelf regelmatig via google zoek naar topics als ik meer ervaringen wil lezen reageer ik nog maar even op mezelf, voor als er nog dames naar info zoeken in de toekomst.
Ik kon nergens iets vinden over " wat als je toch zwanger wordt met baarmoederverklevingen / asherman ", of ervaringen. Alleen dat er overal staat dat het risico op miskramen sterk verhoogd is.
Nu... het is hier gisteren misgegaan, met 4+5 weken. Ik verlies geen bloed, enkel een paar kleine stolseltjes waardoor ik dacht "dit klopt niet", testje gedaan en die was alweer bijna negatief en vanmorgen negatief.
Vanwege de asherman het ik verder geen bloeding, net als bij de menstruaties ook nagenoeg niets. Zoals ik overal al vond kan een zwangerschap dus bijna niet goed gaan als je verklevingen hebt in je baarmoeder.
Het is erg &^$(#@* natuurlijk, want je gaat toch wat hoop opbouwen als het dag na dag goed blijft gaan en testjes echt goed donker worden. Maar helaas.
Gelukkig had ik bij de gyn al gevraagd om de afspraak voor de uteroscopie (waarbij mijn verklevingen als het lukt direct verwijderd worden) nog maar even te laten staan ivm de kans dat het nog mis zou gaan. Dus ik heb over 2 weken mijn scopie, hopelijk kunnen vanaf daar weer verder met onze kinderwens.
. Maar omdat ik zelf regelmatig via google zoek naar topics als ik meer ervaringen wil lezen reageer ik nog maar even op mezelf, voor als er nog dames naar info zoeken in de toekomst. Ik kon nergens iets vinden over " wat als je toch zwanger wordt met baarmoederverklevingen / asherman ", of ervaringen. Alleen dat er overal staat dat het risico op miskramen sterk verhoogd is.
Nu... het is hier gisteren misgegaan, met 4+5 weken. Ik verlies geen bloed, enkel een paar kleine stolseltjes waardoor ik dacht "dit klopt niet", testje gedaan en die was alweer bijna negatief en vanmorgen negatief.
Vanwege de asherman het ik verder geen bloeding, net als bij de menstruaties ook nagenoeg niets. Zoals ik overal al vond kan een zwangerschap dus bijna niet goed gaan als je verklevingen hebt in je baarmoeder.
Het is erg &^$(#@* natuurlijk, want je gaat toch wat hoop opbouwen als het dag na dag goed blijft gaan en testjes echt goed donker worden. Maar helaas.
Gelukkig had ik bij de gyn al gevraagd om de afspraak voor de uteroscopie (waarbij mijn verklevingen als het lukt direct verwijderd worden) nog maar even te laten staan ivm de kans dat het nog mis zou gaan. Dus ik heb over 2 weken mijn scopie, hopelijk kunnen vanaf daar weer verder met onze kinderwens.
Jeetje ManonBB zie dat het nu inmiddels al weer even geleden is dat je hebt gepost maar was toch even benieuwd hoe het is afgelopen bij je? Wel heavy hoor. Ben je toch nog zwanger geworden en gaat het mis. T leven is soms behoorlijk hard. Hoop voor je dat alles nu goed is en dat je snel weer Zwanger mag zijn. Sterkte!
Jeetje ManonBB, wat enorm vervelend nieuws.
ik heb vorig jaar augustus een miskraam gehad na 10 weken erachter gekomen dat het na 6 weken niet meer groeide. D.m.v. Medicijnen een miskraam opgewekt die gelukkig goed verlopen is. Helaas had ik lichaamlijk en geestelijk wel even tijd nodig om te herstellen. Pas sinds mei weer een regelmatige cyclus van 30dagen, sinds april zijn we weer begonnen met proberen en ik probeer nu de ovulatie in kaart te brengen. Tot nu toe wel 2x op tijd geweest al is het maar met een minimaal streepje te zien op de test.
vorige maand had ik even een domper. Ik was haast overtuigd dat het weer raak was, ik had lichte symptonen en was al aantal dagen over tijd. Helaas was het toch niet raak en kwam er ineens een mentruatie aan. Maar goed nieuwe maand, nieuwe kansen en ben op dit moment 1dag overtijd...
toch blijf ik ermee in m’n hoofd zitten of misschien m’n eisprong wel niet goed is, omdat het zo lang duurde voor alles weer in ritme is? Zou ik het nog een keer moeten laten checken? Ik ben na de “schoon” verklaring niet meer ergens geweest om het te late na kijken, wat zouden jullie doen? Misschien toch eens laten checken? Ik hoor namelijk ook anderen dat er medicijnen zijn om de ovulatie te stimuleren..
ik heb vorig jaar augustus een miskraam gehad na 10 weken erachter gekomen dat het na 6 weken niet meer groeide. D.m.v. Medicijnen een miskraam opgewekt die gelukkig goed verlopen is. Helaas had ik lichaamlijk en geestelijk wel even tijd nodig om te herstellen. Pas sinds mei weer een regelmatige cyclus van 30dagen, sinds april zijn we weer begonnen met proberen en ik probeer nu de ovulatie in kaart te brengen. Tot nu toe wel 2x op tijd geweest al is het maar met een minimaal streepje te zien op de test.
vorige maand had ik even een domper. Ik was haast overtuigd dat het weer raak was, ik had lichte symptonen en was al aantal dagen over tijd. Helaas was het toch niet raak en kwam er ineens een mentruatie aan. Maar goed nieuwe maand, nieuwe kansen en ben op dit moment 1dag overtijd...
toch blijf ik ermee in m’n hoofd zitten of misschien m’n eisprong wel niet goed is, omdat het zo lang duurde voor alles weer in ritme is? Zou ik het nog een keer moeten laten checken? Ik ben na de “schoon” verklaring niet meer ergens geweest om het te late na kijken, wat zouden jullie doen? Misschien toch eens laten checken? Ik hoor namelijk ook anderen dat er medicijnen zijn om de ovulatie te stimuleren..
Hey ManonBB
Wat ontzettend klote voor je. Ook zo klote dat je weer zwanger was maar nu door die verklevingen weer een miskraam hebt gehad
Ik heb 3 miskramen gehad waarvan 2 niet zelf op gang kwamen. Bij mij was de gynaecoloog echt heel terughoudend met een curretage juist vanwege het risico op beschadiging van de baarmoeder.
Ik heb beide keren een Misoprol kuur gehad. Bij de 1e mk werkte dit en bij de 2e niet maar toen gewacht en uiteindelijk kwam het toch na een aantal weken zelf op gang.
Ik ben wel benieuwd waarom er bij jou voor curretage is gekozen. Lukte het niet met de pillen?
Ben hier benieuwd naar juist omdat mijn gynaecoloog zo terughoudend was met curretage. Als het niet was gelukt met de Misoprol dan hadden ze een poliklinische behandeling gedaan maar geen curretage. Dat was echt het laatste redmiddel zegmaar.
Wat ontzettend klote voor je. Ook zo klote dat je weer zwanger was maar nu door die verklevingen weer een miskraam hebt gehad
Ik heb 3 miskramen gehad waarvan 2 niet zelf op gang kwamen. Bij mij was de gynaecoloog echt heel terughoudend met een curretage juist vanwege het risico op beschadiging van de baarmoeder.
Ik heb beide keren een Misoprol kuur gehad. Bij de 1e mk werkte dit en bij de 2e niet maar toen gewacht en uiteindelijk kwam het toch na een aantal weken zelf op gang.
Ik ben wel benieuwd waarom er bij jou voor curretage is gekozen. Lukte het niet met de pillen?
Ben hier benieuwd naar juist omdat mijn gynaecoloog zo terughoudend was met curretage. Als het niet was gelukt met de Misoprol dan hadden ze een poliklinische behandeling gedaan maar geen curretage. Dat was echt het laatste redmiddel zegmaar.